Sint-Pieter-en-Paul

Marmeren Mariabeeld

Let op het marmeren beeld dat de Maagd Maria met het Kind Jezus voorstelt in de linkerzijkapel. Niet zozeer omwille van de artistieke waarde, wel omwille van de kunstenaar. Het beeld is immers van de hand van Maria Faydherbe (17de eeuw). Een vrouwelijke kunstenares was zeer bijzonder in die tijd.

Biechtstoelen

Veertien biechtstoelen in een parochiekerk? Zijn er dan zoveel zondaars in Mechelen? Volgens de legende telde de kerk zoveel biechtstoelen, omdat ze vlak bij de Veemarkt lag en er bij het verkopen van vee volop werd gelogen en bedrogen.

De echte reden? De Sint-Pieter-en-Paulkerk was oorspronkelijk een pelgrimskerk en er waren veel relieken te vinden. Als je die wilde aanraken, moest je vrij van zonden zijn. Vandaar dus het grote aantal biechtstoelen.

Preekstoel

De fijn uitgewerkte preekstoel symboliseert de missionering in de vier werelddelen door de Heilige Franciscus-Xaverius. Oceanië is in die tijd (eind zestiende eeuw) nog niet tot vijfde continent benoemd.
Kijk hoe Europa is voorgesteld, met de hoorn des overvloed en de wijsheid in het boek.

Communiebank

Tien taferelen brengen de taken van de missionaris in beeld. In het eerste (links) draagt hij een klein indiaantje op zijn rug, een symbool van zijn opoffering. In het tweede zien we symbolen van de pelgrim: een buidel, een staf met kalebas, een hoed. Missionarissen reizen als pelgrims de wereld rond, is hier de gedachte.

Crypte

Binnen de huidige restauratie wordt ook de merkwaardige crypte aangepakt en toegankelijk gemakt. De crypte strekt zich uit over de volledige breedte van de kerk vooraan. Ongeveer tachtig jezuïeten liggen er begraven die in Mechelen stierven in de 17de en 18de eeuw.

De Schilderijenreeks

Een reeks van tien bijzonder volumineuze doeken – allemaal zijn ze 350 bij 475 cm groot! – is gewijd aan het missionarisleven van Franciscus Xaverius, die bij leven ook wonderen heeft verricht. In 1798 werden de tien van de muren gehaald en nadien zijn ze in een verkeerde volgorde teruggehangen. (Overigens zijn ook nog andere schilderijen in de kerk aan het leven van Franciscus gewijd.)
Op het vierde schilderij links bij het binnenkomen legt de knielende Franciscus Xaverius aan een Indische vorst uit wat zijn zending is. Hij toont hem een boek (ongetwijfeld het evangelie). De koning draagt, zoals ook iemand uit zijn gevolg, de pluimenhoofdtooi die hem in westerse ogen als indiaan typeert. De scène speelt zich af in een… barokbouw. (Franciscus was in Azië actief. In deze periode maakte men in de Zuidelijke Nederlanden nog geen onderscheid tussen ‘Amerikaanse indianen’ en ‘oosterse Indiërs’.)