 
										 
															 
					
				
							01 januari - 31 december
																					ma 10.00 - 17.00  
														
																								di 10.00 - 17.00  
														
																								woe 10.00 - 17.00  
														
																								do 10.00 - 17.00  
														
																								vr 10.00 - 17.00  
														
																								za 10.00 - 17.00  
														
																								zo 10.00 - 17.00  
																				
De geschiedenis van Warlaing is nauw verbonden met die van Alnes, aangezien beide gemeenten in de 19e eeuw zijn gefuseerd. De gronden waren eerst afhankelijk van de abdij van Hamage, de oudste in het noorden, en werden vervolgens overgedragen aan de nabijgelegen abdij van Marchiennes. De gronden van Warlaing werden een leengoed van de familie Landas, voordat ze in de 17e eeuw overgingen naar het huis Haynin en in de 18e eeuw naar het huis Nédonchel.
Er wordt slechts één kapel vermeld voor de gemeente Warlaing, die in de 19e eeuw besloot om de kerk Notre-Dame de l'Assomption te bouwen.
De beroemde architect Charles Leroy uit Lille kreeg de opdracht om de plannen voor de eerste parochiekerk van de gemeente te ontwerpen.
Het architecturale ontwerp van de kerk sluit aan bij de stijl van die tijd: een slanke toren met een spits en vier klokkentorentjes, met een eenvoudige plattegrond, geheel in perfecte neogotische stijl, sober en elegant, opgetrokken uit baksteen, leisteen, Lezennes-steen en Soignies-steen voor de zuilen.
De kerk van Warlaing is verwant aan talrijke noordelijke kerken in dezelfde stijl, zoals Saint-Martin de Croix, de eerste kerk die tussen 1848 en 1851 door Charles Leroy werd gebouwd, of de kerken Saint-Quentin d'Avelin en Écourt-Saint-Quentin.
De kerk werd voltooid in 1854. De bouwwerkzaamheden duurden slechts twee jaar. In de jaren 2010-2011 werden belangrijke restauratiewerkzaamheden uitgevoerd.
 
							Blauwe stenen plaat afkomstig uit de oude kapel.
Op de plaat staat de volgende Latijnse inscriptie, hier vertaald:
Hermanus OSTEMBERGUS, bij de gratie Gods en van de Apostolische Stoel, bisschop van Artrebate, aan allen die deze brieven zullen lezen, groeten in de Heer. Wij maken bekend dat op 15 juli 1614 in het dorp Warlaing een kapel werd gebouwd met een altaar, waarin wij de relikwieën van de heilige Mauron en een van de Onschuldige Kinderen hebben geplaatst, ter ere van God en de heilige Claude. Op verzoek van genoemde heer Claudius hebben wij deze kapel gezegend, gewijd, ingewijd en gemerkt met het heilige teken van de wijding, waarbij wij te allen tijde ieders rechten in alle opzichten hebben gewaarborgd. op de dag waarop wij wensen en verordenen dat de zegening, de wijding en de consecratie elk jaar op 15 juli voor altijd worden gevierd en in acht genomen; en aan alle gelovigen van Christus die oprecht berouw tonen en biechten, die op de dag na de plechtigheid van deze wijding en toewijding de genoemde kapel hebben bezocht en vurig tot God hebben gebeden, zo vaak als zij dat hebben gedaan, verlenen wij veertig dagen ware aflaat volgens de gebruikelijke vorm van de Kerk. Gegeven in dezelfde kapel van Warlaing, onder ons zegel, in het bovengenoemde jaar en op de bovengenoemde dag.
Maagd met Kind in gepolychromeerd hout. Dit werk is afkomstig uit de ateliers van Charles Buisine-Rigot (1820-1893) en zoon in Rijsel. Zij staan bekend om hun houtsnijwerk en kerkmeubilair. Als belangrijke figuren in de neogotische sacrale kunst onderscheiden zij zich door de verfijning van hun decoraties en werkten zij vaak samen met architect Charles Leroy. Zij waren zeer actief in de regio, maar straalden ook uit over heel Frankrijk... en zelfs tot in Peru.
Al het meubilair, van de zijaltaren tot het hoofdaltaar, de biechtstoelen en de preekstoel, is uitgevoerd in neogotische stijl om een samenhangend geheel te vormen met het gebouw. De vormen doen denken aan de middeleeuwen, een indruk die nog wordt versterkt door het gebruik van eikenhout. Dit meubilair verrijkt het decor van de kerk, zonder de stijl te overladen.
Ook dit meubilair is afkomstig uit de ateliers van Buisine-Rigot.
Hoewel dit meubilair tot de neogotische stijl behoort, is de decoratie geïnspireerd op oosterse kunst en iconen. In de christelijke traditie worden iconen niet geschilderd, maar geschreven. Ze worden tijdens meditatie gemaakt volgens eeuwenoude regels. De gebruikte materialen hebben ook een sterke symbolische waarde: hout, een levend materiaal, natuurlijke pigmenten, dragers van creativiteit, en goud, teken van het goddelijke licht.
Een van de altaren is gewijd aan de Maagd Maria: een afbeelding van de Maagd met het Kind wordt omringd door haar ouders, de heilige Anna en de heilige Joachim. Het tweede altaar is gewijd aan Sint-Jozef, met panelen waarop de Maagd en Sint-Jozef aan weerszijden van Christus zijn afgebeeld.
De zuilen, de drempel, de kapitelen, de gedenkplaat en het doopvont zijn gemaakt van blauwe steen. Deze steen, ook wel “kleine graniet” genoemd, is een dichte kalksteen met talrijke grijze en blauwe nuances, die veel wordt gebruikt in de bouw en decoratie. Hij staat bekend om zijn stevigheid en natuurlijke elegantie. Hij is voornamelijk afkomstig uit Waalse steengroeven en wordt al sinds de middeleeuwen geëxporteerd naar Frankrijk en Duitsland.