Sint-Laurentius
rue de l'Eglise
59310 Aix-en-Pévèle
Kerk | X | Romaans | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
17 april - 21 april
ma 10.00 - 18.00
di
woe
do 10.00 - 18.00
vr 10.00 - 18.00
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
10 augustus - 16 augustus
ma 10.00 - 18.00
di 10.00 - 18.00
woe 10.00 - 18.00
do 10.00 - 18.00
vr 10.00 - 18.00
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
24 oktober - 02 november
ma 10.00 - 16.00
di 10.00 - 16.00
woe 10.00 - 16.00
do 10.00 - 16.00
vr 10.00 - 16.00
za 10.00 - 16.00
zo 10.00 - 16.00
Kerkdiensten
Beschrijving
Het is ongetwijfeld een van de oudste kerken van de Pévèle. Ze werd gebouwd rond de 10e eeuw, zoals blijkt uit de typische klokkentoren uit de Karolingische periode, een massieve vierkante toren van zandsteen en Romeinse dakpannen, die drie verdiepingen telt.
In de loop van haar geschiedenis is de kerk omgekeerd: het oude koor bevindt zich nu onder het huidige portaal. Een verborgen overblijfsel uit die tijd is waarschijnlijk te vinden onder de trap die naar de tribune leidt: een oud bas-reliëf met het wapen van de familie Chastel de la Howarderie, die lange tijd eigenaar was van het leengoed van Aix.
In de loop der eeuwen heeft de kerk verschillende verbouwingen ondergaan. In 1835 werden de zijmuren herbouwd, de ramen verlengd en de zijmuren verhoogd. Het gebouw werd in 2017 volledig gerestaureerd door de gemeente, onder leiding van François Bisman, architect gespecialiseerd in erfgoed.
Ondanks alle veranderingen die het heeft ondergaan, verwelkomt de kerk van Aix-en-Pévèle nog steeds de parochianen die bijna duizend jaar geleden al in hetzelfde schip knielden.
Wist je dat de heilige Laurientius van Rome een van de eerste diakens en schatbewaarder/archivaris van de Kerk was? Het was de 3e eeuw, toen de beoefening van christelijke erediensten verboden werd. Paus Sixtus II werd gearresteerd. De prefect van Rome, die de bezittingen en archieven van de Kerk wilde bemachtigen, spaarde aanvankelijk sint Laurentius zodat hij ze in drie dagen kon verzamelen.
In plaats daarvan, om de laatste wensen van de paus te respecteren, verdeelde hij de rijkdom onder de armen en presenteerde deze vervolgens aan het hof. Hij verklaarde dat de gelovigen, de ware schatten van de Kerk, “nooit afnemen en altijd toenemen”. Deze zin leverde hem een doodvonnis op in 258, meer precies op een verhit ijzeren bed gevormd tot een grill. De iconografie maakt er een punt van om hem af te beelden terwijl hij zijn martelaarschap ondergaat: ofwel met een grill ofwel met een martelaarspalm. Hij is de beschermheilige van koks, branders, boekverkopers, archivarissen en armen, en wordt ook aangeroepen, zoals in Aix, voor brandwonden en huidziekten. Zijn feestdag is 10 augustus.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Foto's
Merkwaardige elementen
Het gemaroufleerde doek van Onze-Lieve-Vrouw van de Hemelvaart
Op het linker zijaltaar hangt een gemaroufleerd doek (zonder datum of handtekening) dat de Hemelvaart van de Maagd voorstelt, die uit haar graf opstijgt in een stralende en lichtgevende wolk. Ze wordt ondersteund door twee engelen en is omringd door engelen die muziek spelen. Rond haar graf zijn de apostelen aan het bidden en getuige van het wonder. Op de voorgrond rechts herkennen we Sint-Petrus.
Dit doek is omlijst door valse zuilen, een overblijfsel van de vroegere inrichting van de kerk.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het altaar van de heilige Thérèse
Het altaar gewijd aan de heilige Thérèse van Lisieux is een mooi voorbeeld van religieus meubilair in art-decostijl. De zijpanelen van het altaar zijn versierd met zeer lineaire bloemmotieven: de roos voor de heilige Thérèse en de lelies die vanwege hun zuiverheid aan de Maagd worden toegeschreven. In het midden staat het wapenschild met een kruis omringd door drie sterren, dat het wapen van de Karmelietenorde voorstelt.
Teresia trad op 15-jarige leeftijd met toestemming van de bisschop toe tot de karmelietenorde in Lisieux. Daar volgde ze een sober leven, met respect voor de gebedstijden en het werk in dienst van de gemeenschap. Haar spirituele weg werd gekenmerkt door groot lijden en totale overgave aan God. Ze stierf in 1897 op 24-jarige leeftijd aan tuberculose. Vanaf het begin van de 20e eeuw ontvangt de Kerk talrijke getuigenissen van gebeden die door Thérèse zijn verhoord. In 1925 wordt ze heilig verklaard onder de naam Sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het oorlogsmonument
Dit monument, dat in de kerk staat, is opgericht ter nagedachtenis aan de ‘kinderen van de parochie van Aix-lez-Orchies die voor Frankrijk zijn gestorven’. Het stelt een soldaat voor die tegen de gedenksteen leunt en naar de hemel kijkt. Hij wordt vergezeld door een engel die hem een lauwerkrans overhandigt, het symbool van triomf, glorie en overwinning.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het beeld van Sint-Laurentius
Sint-Laurentius wordt afgebeeld met het rooster, het symbool van zijn martelaarschap. De drapering van de mantel vertoont sporen van goud- en paarse polychromie, aangebracht met een sjabloon en specifiek voor de productie van beelden in de stijl van Saint-Sulpice. Op de borst staat de inscriptie “IHS”, de eerste drie letters van de naam Jezus in het Grieks, die later in het Latijn werden geïnterpreteerd als “Jezus Redder der Mensen”. De versiering doet denken aan die van andere beelden en de kruisweg, wat doet vermoeden dat alle decoratieve elementen aan het einde van de 19e eeuw of het begin van de 20e eeuw zijn vernieuwd.
Elk jaar op 10 augustus wordt een relikwie tentoongesteld.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De Maagd met Kind, keramiek
Dit is een werk van de kunstenaar Boleslaw Danikowski (1928 – 1979), die begraven ligt op het kerkhof van de gemeente. Het is gemaakt van beige, bijna wit geglazuurd keramiek en bestaat uit een stralende aureool, waarvoor de profielen van Christus en zijn moeder zijn afgebeeld. Deze naïeve voorstelling straalt veel zachtheid uit en laat de oneindige tederheid zien tussen de twee figuren, die elkaar lijken te omhelzen en hetzelfde hart delen.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De preekstoel
De preekstoel, gemaakt van gelakt hout uit de 19e eeuw, werd vóór het Tweede Vaticaans Concilie verplaatst naar de ingang van het koor (en ontdaan van zijn geluidsdemper). De versiering is vrij somber, ondanks enkele plantenmotieven op de fries.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De glasramen van het koor
Eenzelfde decor bestaande uit zuilen, decoratieve overblijfselen van de oude kerk, omringt twee scènes. De eerste stelt de verschijning van de Maagd aan Bernadette Soubirous in de grot van Lourdes voor. Tussen februari en juli 1858 vond dit wonder 18 keer plaats, waardoor Lourdes een van de drukst bezochte pelgrimsoorden ter wereld werd. Daar tegenover stelt de scène de toewijding aan het Heilig Hart van Jezus door de heilige Marguerite-Marie Alacoque* (1647-1690) in Paray-le-Monial in de 17e eeuw voor.
Deze twee glas-in-loodramen zijn gesigneerd met “Haussaire Lille”, een verwijzing naar Ernest Haussaire, een glas-in-loodkunstenaar uit het begin van de 20e eeuw. Zijn werk combineert de neogotische en art nouveau-stijl en bevat visuele verwijzingen in de scènes: kleuren, symbolen, decoratie.
* Marguerite trad in 1671 toe tot het klooster van de Visitatie in Paray-le-Monial (Saône-et-Loire) na een jeugd die gekenmerkt werd door een langdurige ziekte en de dood van haar vader. Als zuster Marguerite-Marie ontving zij op deze plek de openbaringen van Christus over zijn Heilig Hart, symbool van zijn liefde en barmhartigheid voor de mensen. In de religieuze iconografie wordt de devotie voor het Heilig Hart van Jezus voorgesteld door de verschijning van Christus die zijn Hart onthult aan de heilige Marguerite-Marie. Zij werd in 1920 heilig verklaard.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
