ERFGOED EN TOERISME
Saint-Hugues et Saint-Achaire
Place de l'abbaye - Rue Jean Jaurès
59198 Haspres
Abdijkerk | XI | Romaans | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
Geleide bezoeken
+33 6 08 58 03 95
Kerkdiensten
https://messes.info/horaires/paroisse:ar/62/saint-bertin-des-plaines-de-l-oye
Beschrijving
De kerk Sint-Hugues en Sint-Achaire bevindt zich in het centrum van het dorp en ze behoort tot een groter geheel : de provoost van Haspres waarvan de oorsprong teruggaat tot de 7e eeuw. Ze was verbonden aan de abdij van Jumièges in 841 en later vanaf 1024 aan de abdij van Arras, de provoost staat onder leiding van een monnik. Ze werd een belangrijke plaats voor pelgrims als gevolg van de aanwezige relikwieën van Hugues en Achaire, heilige genezers van mentale ziektes (het kwaad van Saint-Achaire), gesymboliseerd door een spin en aan de basis liggend van een alomgekend gezegde…
We beschikken over zeer weinig informatie over de primitieve kerk met uitzondering van een tekening van Josua de Grave daterend van 1711, waarop we het gebouw zien bestaand uit een vierkante toren met een spits en een romp die uitmondt in een apsis.
De Romaanse kerk, verwoest tijdens de Revolutie, onderging grote wijzigingen in de 19e en 20e eeuw. Zo kan men nog steeds een doorgang waarnemen achter het altaar die waarschijnlijk toegang gaf tot de crypte van de oude Romaanse kerk.
De huidige kerk dateert van 1809 en maakt zo de weg vrij door haar tijdloos karakter qua architectuur, haar decors en de ongewone elementen die de bewogen tijden van deze omgeving illustreren.
We beschikken over zeer weinig informatie over de primitieve kerk met uitzondering van een tekening van Josua de Grave daterend van 1711, waarop we het gebouw zien bestaand uit een vierkante toren met een spits en een romp die uitmondt in een apsis.
De Romaanse kerk, verwoest tijdens de Revolutie, onderging grote wijzigingen in de 19e en 20e eeuw. Zo kan men nog steeds een doorgang waarnemen achter het altaar die waarschijnlijk toegang gaf tot de crypte van de oude Romaanse kerk.
De huidige kerk dateert van 1809 en maakt zo de weg vrij door haar tijdloos karakter qua architectuur, haar decors en de ongewone elementen die de bewogen tijden van deze omgeving illustreren.
Foto's
Merkwaardige elementen
Chemin de croix
L'ancien chemin de croix du XIXe siècle en plâtre est tombé en poussière lors des travaux de restauration de 1984. Celui exposé aujourd'hui est en résine et proviens de Bruges.
L'entrée des moines
Découverte durant la restauration de 1984, cette porte permettait aux moines de se rendre de la prévôté à l'église et inversement. Aujourd'hui bouchée, on distingue cependant à l'extérieur au-dessus de l'arcade, un linteau sur lequel sont représentées les armes de Philippe de Caverel, abbé de Saint-Vaast dont dépendait la prévôté.
Les dalles funéraires
Cette dalle funéraire, typique des ex-votos de la Flandre française et du Hainaut des XVe et XVIe siècles, représente le défunt -Jehan Rigolet- aux pieds de saint Jean-Baptiste. Au-dessus, Dieu le Père en majesté bénit le mort. Les têtes de chaque personnage ont été volontairement dégradées, soit par les iconoclastes protestants de 1566, soit par les révolutionnaires. Durant les travaux de restauration de 1984, d'autres dalles funéraires sont découvertes au pied des milliers romans. Jusqu'en 1776, il était courant de se faire inhumer dans l'église, sous le banc que l'on occupé pendant des années.
La vitrine d'exposition
Dans cette vitrine sont exposés des objets retrouvés dans l'église lors de la campagne de restauration de 1984. Parmi ces objets on trouve un baiser de paix sur lequel figurent les saints patrons Hugues et Achaire. À leur pieds, deux petits personnages surmontés chacun d'une araignée, allusion aux dérangements d'esprits malades, appelés autrefois mal de saint Achaire.
Les fonts baptismaux
Ils datent de 1631, époque de l'apogée de la prévôté, et sont taillés dans du grès. Au centre est représentée une quintefeuille et on distingue sur le mur à côté, les armes de Philippe de Caverel sculptées dans la pierre.
