Notre-Dame

Buste met reliekenhouder van Sint Perpetuus

Merkwaardig stuk, vervaardigd door de goudsmid Philippe Lenoir uit Ath in 1621 en bevat de schedel van de heilige Sint Perpetuus, patroon van de stad. Perpetuus was bisschop van Maastricht. Hij was verknocht aan de stad Dinant en is er gestorven in 617. Hij is begraven in het kleine kerkje Sint-Vincentius. In de 11de eeuw is het lichaam verplaatst naar de collegiale kerk en in een schrijn gestopt dat verdween tijdens de revolutie. Zijn hoofd was in de 17de eeuw nochtans in een andere zilveren reliekenhouder geplaatst dat uit de handen van de revolutionairen werd gehouden, dankzij de ijver van twee inwoners uit Dinant. Tot in de jaren 60 werd de buste op 15 augustus in een processie door de straten van Dinant gedragen.

Mariaal glasraam

Het grote kerkraam - één van de grootste van Europa, zegt men - is geplaatst in 1902 door de Gentse meester Gustave Ladon. Het werk is geïnspireerd door de kunst van de glasramen uit de 13de eeuw. Grote meerdelige medaillons die het leven van de Maagd en kleine cirkels die de patriarchen, profeten en apostelen voorstellen, wisselen elkaar af.  Deze fresco is versierd met de afbeelding van het ontstaan van de wereld en de kroning van de Maagd. De afwisseling van de verhalende elementen, het leven van de Maagd, en de emblematische portretten hebben als doel het lot van Maria in te schrijven in de Heilsgeschiedenis. Reeds bij het begin heeft hij mij gemaakt (Sirach, 29,4) : de Maagd is reeds aanwezig in het plan van God.

Het grote retabel

Het grote retabel maakt deel uit van de grote verbouwingen aan de collegiale kerk in de tweede helft van de 19de eeuw en die als doel hadden om haar het oorspronkelijk gotisch karakter te bezorgen. Jean-Baptiste Béthune heeft het plan opgesteld, de uitgesneden delen komen uit het atelier Blanchaert van Gent, de schilderijen zijn het werk van de Luikse schilder Helbig. Het geheel haalt zijn inspiratie uit de Brabantse gebeeldhouwde retabels van de 15de en de 16de eeuw. De liturgische evolutie dwingt hoe dan ook tot indelingen, zoals de invoeging in het centrum van de samenstelling van het vergulde tabernakel, een werk van de Luikse goudsmid Jules Wilmotte.

De doop van Christus in een Maaslandschap

Dit schilderij is het werk van de schilder Perpète Evrard (Dinant 1662-La Haye 1727). Voor de belangrijkste personages, interpreteert de kunstenaar een schilderij van Pierre Mignard, geschilderd voor de kerk Saint-Jean-Baptiste van Troyes. De originaliteit van Evrard ligt hem in het feit dat hij deze episode uit het Evangelie situeert in een Maaslandschap. De Christus bevindt zich met de voeten in een kleine zijrivier van de Maas waar men op de achtergrond de mooie kalkglooiingen waarneemt. Dit procedé, gebruikelijk in de Barokperiode, heeft als doel om de heilige aanwezigheid op te helderen. Het laat de toeschouwer toe om zich naast een familiale Christus voor te stellen, dichtbij de mens.

Koperwerk

Dinant dankt zijn rijkdom aan de industrie van geelkoper aan wie ze ook haar naam heeft gegeven. De collegiale kerk bewaart enkele getuigen van een bedrevenheid die tot in onze tijd voortleeft. In het koor kunnen we een koorlessenaar uit de 15de eeuw bewonderen. Zes koorkandelaars zijn getekend door de actieve metaalgieters van Dinant omstreeks 1640. Hun stijl twijfelt tussen de Renaissance en de Barok. De grote paaskandelaar werd vervaardigd in 1880 door Victor Poncelet volgens de neogotische verbouwingen. Tot slot kunnen we ook nog enkele hedendaagse realisaties bewonderen: het altaar (M-J. François, 1992) en de ambons (F. Favero, 2006) vormen de erfenis van de seculiere gedrevenheid.

Bolvormige klokketoren

Aan deze merkwaardige constructie is een anekdote verbonden. Besteld in 1575 om op de brug te worden geplaatst, bleek ze te zwaar en werd ze op de collegiale kerk geplaatst. In de 19de eeuw, werd de bol door het slijk gehaald door archeologen en puristen - Victor Hugo vergeleek hem met een waterkan - of was een plezier voor de romantische kleurrijke amateurschilders. Op 23 augustus 1914 plunderen de Duitsers de stad en fusilleren 624 inwoners van Dinant. De bol vat vuur en stort in. Zijn heropbouw in 1927 had een symbolische betekenis. De bol symboliseert vanaf nu de herwonnen eer van de inwoners van Dinant.

Download de plattegrond