Sint-Pieter-en-Paul
Keizerstraat 1
2800 Mechelen
Kerk | 1694 | Barok | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 april - 31 oktober
ma -
di 13.00 - 17.00
woe 13.00 - 17.00
do 13.00 - 17.00
vr 13.00 - 17.00
za 13.00 - 17.00
zo 13.00 - 17.00
01 november - 31 maart
ma -
di 13.00 - 16.00
woe -
do 13.00 - 16.00
vr 13.00 - 16.00
za 13.00 - 16.00
zo 13.00 - 16.00
Geleide bezoeken
+32 15 29 40 30
Kerkdiensten
Beschrijving
De barokke Sint-Pieter-en-Paulkerk werd gebouwd in 1670 door de jezuïetengemeenschap in Mechelen die de kerk aanvankelijk wijdden aan Sint-Ignatius en Sint-Franciscus-Xaverius. Sinds 1659 was de gemeenschap in het bezit van een zeer kostbaar reliek namelijk een stukje uit de arm van de Heilige Franciscus-Xaverius, een jezuïet-apostel van India, de Molukken en Japan. Met deze arm zou hij duizenden mensen gedoopt hebben. De enorme toestroom van bedevaarders vroeg om een grotere kerk.
Na de opheffing van de jezuïetenorde in de 18de eeuw werd de kerk omgevormd tot de parochiekerk Sint-Pieter-en-Paul. Het interieur met de kunstschatten bleef evenwel grotendeels bewaard. Hierdoor bezit de Sint-Pieter-en-Paulkerk nog het enige intacte kerkinterieur in de Zuidelijke Nederlanden uit de tijd van de inrichting door de jezuïeten.
Wanneer men de Sint-Pieter-en-Paulkerk betreedt, valt meteen het zeer rijke interieur op. Een gigantische schilderijenreeks bedekt de zijwanden. Rijk gesculpteerde biechtstoelen lopen rond het ganse interieur. Het hoogkoor wemelt van de beelden en de versierselen.
De binnenrestauratie van de kerk werd in 2015 afgesloten. De kerk is sindsdien weer in zijn volle glorie te bewonderen. In een tweede fase zullen ook de schilderijen gerestaureerd worden.
De Sint-Jan-Baptist en Jan-Evangelistkerk wordt samen met de andere 7 historische kerken in Mechelen beheerd door Torens aan de Dijle vzw in samenwerking met de stad Mechelen.
KIKIRPA : Fototheek online
Toerisme Mechelen
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
Marmeren Mariabeeld
Let op het marmeren beeld dat de Maagd Maria met het Kind Jezus voorstelt in de linkerzijkapel. Niet zozeer omwille van de artistieke waarde, wel omwille van de kunstenaar. Het beeld is immers van de hand van Maria Faydherbe (17de eeuw). Een vrouwelijke kunstenares was zeer bijzonder in die tijd.
Biechtstoelen
Veertien biechtstoelen in een parochiekerk? Zijn er dan zoveel zondaars in Mechelen? Volgens de legende telde de kerk zoveel biechtstoelen, omdat ze vlak bij de Veemarkt lag en er bij het verkopen van vee volop werd gelogen en bedrogen.
De echte reden? De Sint-Pieter-en-Paulkerk was oorspronkelijk een pelgrimskerk en er waren veel relieken te vinden. Als je die wilde aanraken, moest je vrij van zonden zijn. Vandaar dus het grote aantal biechtstoelen.
Preekstoel
De fijn uitgewerkte preekstoel symboliseert de missionering in de vier werelddelen door de Heilige Franciscus-Xaverius. Oceanië is in die tijd (eind zestiende eeuw) nog niet tot vijfde continent benoemd.
Kijk hoe Europa is voorgesteld, met de hoorn des overvloed en de wijsheid in het boek.
Communiebank
Tien taferelen brengen de taken van de missionaris in beeld. In het eerste (links) draagt hij een klein indiaantje op zijn rug, een symbool van zijn opoffering. In het tweede zien we symbolen van de pelgrim: een buidel, een staf met kalebas, een hoed. Missionarissen reizen als pelgrims de wereld rond, is hier de gedachte.
Crypte
Binnen de huidige restauratie wordt ook de merkwaardige crypte aangepakt en toegankelijk gemakt. De crypte strekt zich uit over de volledige breedte van de kerk vooraan. Ongeveer tachtig jezuïeten liggen er begraven die in Mechelen stierven in de 17de en 18de eeuw.
De Schilderijenreeks
Een reeks van tien bijzonder volumineuze doeken – allemaal zijn ze 350 bij 475 cm groot! – is gewijd aan het missionarisleven van Franciscus Xaverius, die bij leven ook wonderen heeft verricht. In 1798 werden de tien van de muren gehaald en nadien zijn ze in een verkeerde volgorde teruggehangen. (Overigens zijn ook nog andere schilderijen in de kerk aan het leven van Franciscus gewijd.)
Op het vierde schilderij links bij het binnenkomen legt de knielende Franciscus Xaverius aan een Indische vorst uit wat zijn zending is. Hij toont hem een boek (ongetwijfeld het evangelie). De koning draagt, zoals ook iemand uit zijn gevolg, de pluimenhoofdtooi die hem in westerse ogen als indiaan typeert. De scène speelt zich af in een… barokbouw. (Franciscus was in Azië actief. In deze periode maakte men in de Zuidelijke Nederlanden nog geen onderscheid tussen ‘Amerikaanse indianen’ en ‘oosterse Indiërs’.)
