Kom tijdens deze rondleiding enkele kerken (her)ontdekken die open zijn in een straal van 25 km rond Saint-Mihiel.
U zult versteld staan van de rijkdom van deze gebouwen, van het interbellum tot de decoraties van de familie Donzelli of die van Ligier Richier uit de 16e eeuw.
Laat je leiden langs de prachtige wegen van de Maas om de gevarieerde landschappen te bewonderen, te midden waarvan regelmatig een klokkentoren opvalt om bewonderd te worden.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De Saint-Michel kerk herbergt buitengewoon bijzonder meubilair, waaronder tachtig koorbanken en houtsniwerk uit 1710. Daarnaast is er het opzienbarende, uit notenhout voltrokken meesterwerk van Ligier Richier, de Maagd die flauwvalt in de armen van Johannes. Opmerkelijk zijn ook de grafsteen uit 1608 van Jean, kleinzoon van Ligier Richier, en natuurlijk de twee orgels. Het grote orgel met losstaande pedaaltorens dateert van eind 17e eeuw en betreft en van de mooiste, meest rijkversierde van Europa. Eigenlijk wordt er geld ingezameld door de "Patrimony Foundation".
De Saint-Etienne kerk is en voormalige abdijkerk in flamboyant gotische stijl, grotendeels herzien in de 16e en tevens, hoewel minder substantiel, in de 19e eeuw. De plattegrond en architectuur zijn weliswaar eenvoudig, maa het gebouw baadt in het licht van de grote gebrandschilderde ramen afkomstig van atelier Charles Lorin (jaren 1930). De kerk herbergt het kalsteen meesterwerk van Ligier Richier, dat de Graflegging van Jezus uitbeeldt en ook wel de Tombe van Saint-Mihiel wordt genoemd. Deze groep van dertien levensgrote personages is werkelijk adembenemend. Tevens zijn en Maagd uit de 16e eeuw, en renaissancistisch altaarstuk uit de 17e eeuw en houtsnijwerk uit de 18e eeuw te bewonderen. We zien er ook twee grafstenen van afstammelingen van Ligier Richier terug.
Deze kerk is in 1770 met de stenen van het oude kasteel op en ideale locatie central in het dorp gebouwd, vlakbij de eveneens bezienswaardige paardendrinkplaats. Van de in de beide wereldoorlogen opgelopen beschadigingen is de kerk telkens gerestaureerd. Twee glazen panelen herdenken deze conflicten en illustreren het einde ervan. Het eerste, in 1952 gemaakt door het atelier van de gebroeders Benoît, glasblazers te Nancy, beeldt Sint Maarten af die de wapenstilstand gelast aan de oevers van de Rijn. Het tweede vertegenwoordigt Jeanne d'Arc. Er is tevens en schilderij uit de 17e eeuw te bewonderen, de verschijning van het Kindje Jezus aan de heilige Antonius
van Padua, geinspireerd op de werken van Murillo.
De huidige kerk werd in 1926 herbouwd op de ruines van het in 1914 verwoeste gebouw en heeft sinds 1931 prachtige muurschilderingen van Duilio en Dante Donzelli. Deze bevinden zich in het koor en in de zijkapellen en symboliseren het koningschap van Christus. Het oranje gewelf baadt in het licht van de gebrandschilderde ramen en geeft het gebouw de sfeer van en zonsondergang.
De oorspronkelijke kerk is tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoest en in 1924 herbouwd. Ze is versierd met monumentale schilderijen van Duilio Donzelli: en Laatste Oordeel siert het koor. De polychrome pièta van de Maagd die het lichaam van Christus ondersteunt is en pronkstuk, gemaakt in de zestiende eeuw door de aan het hof van hertog René Il werkzame Vlaamse beeldhouwer Jean Crocq. Bijzonderheid: de in Maria's handen geklemde sluier om het gezicht van Christus af te vegen.
De oorspronkelijke kerk dateert uit 1760, het koor en het gewelf ervan werden in 1819 aangepast. De kerk is vervolgens herbouwd in 1922 na volledig verwoest te zijn geweest in 1914, Het koor is gedecoreerd door Duilio Donzelli. De stad Yvetot ontfermde zich over Lamorville en betaalde voor en kerkklok en een glas-in-loodraam van het koor dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd verwoest.
De voormalige kerk van 1enz ls lite 191A verwoest dour bombardementen van de franse, arillerie in een poging on Je Dultsers te verdijven. Op 27 september 1914 ontplorte cen franse bom in de kerk waarbi; 22 mensen omkwamen en il mensen gewond raakten, heteeen wordt herdacht in een glas in? bodraam. De huidige kerk werd herbouwd op de fundamenter van de oude. Het koor herbergt het voormalige hoofdaltaar en de twee kleine zialtaren, gewijd aan de Maagd en de hellige Jozef.
De kerk met haar bijzondere klokkentoren is vernietigd in de oorlog en vervolgens in 1933 herbouwd en is oorspronkelik geinspireerd op neoromaanse voorbeelden. Duilio Donzell heeft en reeks schilderijen achtergelaten in het koor en op de triomfboog. De glas-in-loodramen, gemaakt door meesterglasmaker Georges Janin, dateren uit 1935. In de kerk bevindt zich en in de galerij opgesteld orgel. Het door Donzelli verfraaide hoogaltaar is opgetrokken uit witte kalksteen, evenals de zijaltaren, het doopvont en de heilige watervont.
De huidige kerk werd op de restanten van die uit de 12e eeuw gebouwd - op initiatief van François Langard, van 1843 tot 1872 priester van Lacroix-sur-Meuse; uitgevoerd door M. Maxe, diocees architect van Bar-le-Duc; en gezegend in 1862 door Rosat, bisschop van Verdun - en is tijdens de Eerste Wereldoorlog beschadigd. Het herbergt onder meer en grafsteen uit het graf van Etienne Il van Rosières, heer van Lacroix-sur-Meuse, en en neogotische preekstoel die in opdracht van priester François Langard gemaakt is. Van de drie aanwezige rozetten vertegenwoordigt die op het portaal de eeuwige Vader omgeven door engelen. De schilderijen van de kleine altaren en het koor werden in de 20e eeuw door Duillo Donzelli gemaakt. Ook te zien: Fonteinen = Monument voor de Doden: Dulio Donzelli.