Sint-Quintinus
Heuvenstraat 2
3520 Zonhoven
Kerk | 1785-1788 | Klassiek | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
Geleide bezoeken
Kerkdiensten
Beschrijving
De abdis van Herkenrode (nabij Hasselt) ving in maart 1785 de bouw van een nieuwe kerk aan. De classicistische St.-Quintinuskerk zou in 1788 voltooid zijn. De lage, vroeggotische toren (13e eeuw) werd behouden. Hij staat naast de huidige kerk en draagt nog sporen van twee vroegere kerken (oostelijke gevel). In 1949 worden deze toren, de romaanse doopvont in de torenkapel (12de eeuw) en de voorgevel van de kerk als monument gerangschikt. De hele kerk en het gemeentehuis zijn sinds 1983 beschermde monumenten.
Naast het monumentale orgel - van oorsprong een Robustelly-orgel uit de cisterciënzerabdij van Val-St.-Lambert - vallen onmiddellijk het groots klassiek interieur en de twaalf Toscaanse zuilen op.
Sedert de restauratie van het interieur in 2009 vormen de majestueuze stucwerken in het koor en in de zijbeuken (1789 - André-Martin Vivroux) de grote blikvangers. Zij stellen de Drievuldigheid, de Hemelvaart van Christus en de Tenhemelopneming van Maria voor.
Waardevolle kunstwerken: een Sedes Sapientiae (notenhout - Maasland - 14de eeuw), Sint-Anna-te-Drieën (hout - Brabant - ca. 1500), de kruisweg (stucreliëf - A. De Beule, Gent - 1904) en preekstoel (hout - Luik - 1765).
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
Hoofdaltaar
Het vroegere hoofdaltaar is opgetrokken in Louis XV stijl. Graan- en druifmotieven beelden brood en wijn uit. Boven het tabernakel staat een sierlijke altaartroon met een gewelfde schuifdeur met bas-reliëf. Het geheel wordt afgesloten met het altaarkruis (einde 18de eeuw) op een verheven voetstuk. De altaarengelen (ca. 1800) vouwen de handen in aanbidding of nodigen uit tot eerbied en gebed.Beeld
Dit beeld in notenhout is van Maaslandse oorsprong en dateert uit de 14de eeuw. Het vertoont sporen van oorspronkelijke polychromie. Maria’s schoot wordt gezien als een zetel waarop Jezus, de eeuwige Wijsheid, troont. In de 13de en 14de eeuw heeft vooral de Maasstreek beelden van de Sedes Sapientiae voortgebracht. Deze zittende Madonna-met-Kind werd – wellicht onder Spaanse invloeden – afgevlakt om het beeld beter met de pralerige gewaden (eigen aan die tijd) te kunnen omhangen.Doopvont
Doopvont in romaanse stijl uit 12de eeuw. Verwijst mogelijk naar het dooprecht dat in de 11de -12de eeuw door de parochie Hasselt aan haar bijparochie Zonhoven werd verleend en naar het bestaan van een eerste kerkje op deze plaats. De omgekeerde saterkoppen beelden symbolisch de overwinning op de duivel uit. Inscriptie voet: ‘Tijdens de oorlog hersteld toen Coenegracht pastoor was 1916’. Deksel: gegoten metaal – Willy Ceyssens, Hechtel 1973.Stucwerk
De classicisten van de 18de eeuw besteedden veel aandacht aan de verlichting en de opsmuk van het interieur van kerken. Dat komt ook in de St.-Quintinuskerk tot uiting met veel grote ramen en veelvuldig stucwerk. Het tafereel in het koor (1789) stelt de H. Drievuldigheid voor en is van de hand van André Martin Vivroux (Luik °1751-+1817). De opstelling, de drapering en de gebaren zijn typisch voor zijn stijl. Ook boven de zijaltaren bevinden zich twee creaties van zijn hand (de Hemelvaart van Christus en de Tenhemelopneming van Maria).Preekstoel
De preekstoel - waarschijnlijk afkomstig uit de vroegere kerk - is op de rugzijde gedateerd: 1765. Bij de vorige restauratiewerken aan het interieur in 1965 werd hij uit de kerk verwijderd. Al die tijd waren de verschillende onderdelen opgeslagen in de gemeentelijke magazijnen en het oud gemeentehuis. Sedert de restauratie in 2009 is hij in zijn oude glorie hersteld en prijkt hij terug op de vertrouwde plaats.Orgel
Het orgel werd in de 17de eeuw (1664) gebouwd door Pascal Limbourg voor de cisterciënzerabdij in Val St.-Lambert (Luik). Hij maakte hierbij gebruik van materiaal afkomstig van het orgel uit de Sint-Janskerk te Utrecht (Peter Janszoon de Swart 1573). In 1761 werd het in Val St.-Lambert omgebouwd door de befaamde orgelbouwer Guillaume Robustelly die ook de ontwerper is van de huidige orgelkast. Omstreeks 1820 werd het instrument overgebracht naar Zonhoven. In 1959 moderniseerde Emile Verschueren uit Tongeren het naar de toen geldende normen.Orgelbouwer Marc Nagels renoveerde het orgel minutieus in 2012.
Van de oorspronkelijke dispositie uit 1664 zijn nog 5 originele registers in het instrument aanwezig. Het orgel bevat in totaal 40 registers en 2446 pijpen. Het is een van de mooiste en grootste orgels in Limburg.
