01 januari - 31 december
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
woensdag 19.00
De vroegste geschiedenis van de kerk zou tot de 12e eeuw teruggaan. Het bedehuis was oorspronkelijk in het bezit van de abdij van Honnecourt. Pas in 1709 krijgt Outer een eigen pastoor.
Van de gotische kerk bleef slechts de onderbouw van de vierkante westertoren bewaard. De kerk verkeerde, blijkens de dekenale visitatieverslagen omstreeks het midden van de 17e eeuw, in een verwaarloosde toestand. Nog in 1698 was het koor met stro bedekt. In 1725 werd de kerk grondig hersteld en van een gewelf voorzien. In 1752 worden het dak en de muren van de toren opgeknapt : de muurankers - 1752 - net onder de galmgaten getuigen hiervan. Drie jaar later werd de kerk geplaveid met blauwe natuursteen en witte marmer.
In 1830 werd het bedehuis vergroot naar de plannen van de Ninoofse architect J.B. Van Impe en in 1846 bouwde men een nieuw koor. De kerk werd ook in 1972 - 74 grondig hersteld.
De Sint-Amanduskerk bestaat uit een driebeukig schip onder één dak, met ingebouwde westertoren, een driezijdig afgesloten koor en een noord- en zuid-sacristie. Qua interieur valt te vermelden : de 16e eeuwse doopvont, twee portiekaltaren in gemarmerd hout uit de 17e eeuw en de 18e-eeuwse fraai gesculpteerde lambrisering, kerkmeesterbank, koorgestoelte en preekstoel.
Het orgel dateert van 1931 en werd gebouwd door de gebroeders Reygaert uit Geraardsbergen.
In 2002 werden tien gebrandschilderde ramen gerestaureerd onder leiding van Aletta Rambaut, kunsthistorica. De huidige restauratie van interieur en exterieur is begonnen in maart 2017 o.l.v. architectenbureau Van Severen en afgerond in 2019.
De parochiekerk van Outer werd op één augustus 1986 als monument beschermd.
KIKIRPA : online Fototheek
Schilderij boven het voormalige altaar van Jules Van Wanzeele (1927). Onlangs mede gerestaureerd met het kerkgebouw (2018).
De 16e eeuwse doopvont in blauwe hardsteen (arduin ) is voorzien van acht zijden. Deze acht zijden hebben een symbolische waarde en duiden op de nieuwe schepping en de achtste dag na Jezus’ geboorte, de dag van de besnijdenis.
Deze doopvont bevindt zich in een soort van doopkapel achteraan in de zijbeuk zoals dit past in een rooms-katholieke kerk. De kapel is opgesteld in een hoek van het kerkgebouw en daarmee omgeven door deels een houten traliewerk voorzien van toegangspoort en de 18e eeuwse rococolambrizering welke deze parochiekerk ook rijk is.
Achterin boven een ingewerkte kast ook een portretmedaillon van Johannes De Doper omgeven van ornamenten in houtsnijwerk.
Vooraan aan één der steunpilaren van de kerk hangt een barokke preekstoel uit de 18e eeuw. Deze heeft geen steunpunt op de vloer. De kuip is versierd met medaillons en bas-reliëfs zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Daarboven het z.g. klankbord wat destijds als geluidsinstallatie moest dienen en daaraan opgehangen de klassieke witte duif die de heilige geest symboliseert. Een houten draaitrap leidt naar de kuip.
Links en rechts in de zijbeuken vooraan bevinden zich zijaltaren in gemarmerd hout uit de 18e eeuw. Links ter ere van Onze-Lieve-Vrouw en rechts ter ere van Sint-Amandus, de patroonheilige van de parochie.
Centraal in deze parochiekerk de Heilige Pater Damiaan en de Heilige Rita van Cascia die, op initiatief van de huidige pastoor ZEH Alexander Vandaele overkwam uit de thans aan de eredienst onttrokken Sint-Theresiakerk van Ninove. Iedere derde woensdag van de maand is er een viering met zegening ter ere van de H. Rita.
Het beeld van Pater Damiaan is een keramiek ontworpen en gemaakt door de kunstenaar Achiel Pauwels in 2010. Jaarlijks is er een Heilige Damiaanviering én zegening met een relikwie van Pater Damiaan geschonken door een afvaardiging van de congregatie van de H. Harten aan onze parochie. De keramiek beeldt het leven en het werk uit van Damiaan op Molokaï. Pater Damiaan kreeg als Heilige een speciale plaats in de kerk op initiatief van voormalig pastoor, ZEH Peter Kiekens.
Het orgel is een klassiek pijporgel dat dateert uit 1905. Het werd gebouwd door de gebroeders Reygaert ( leerlingen van Anneessens ) uit Geraardsbergen met “ de laatste verbeteringen van de tubulaire pneumatica “ aldus de aankondiging van de inauguratie uit die tijd. Deze orgelbouwers hadden naast Geraardsbergen ook een fabriek in Frankrijk in Auxerre.
Soms worden er concerten georganiseerd gezien de goede akoestiek die de kerk biedt !