Sint-Brixius

Schalkhoven, met 300 inwoners de kleinste deelgemeente van Hoeselt, kan prat gaan op een 16de-eeuws waterkasteel, verbouwd in 1770, met een bijhorende kasteelhoeve. Eén van de kasteelheren, ridder Camille de Borman liet omstreeks 1865 nabij het kasteel opgravingen uitvoeren. Dat bracht resten aan het licht van een Romeinse villa en een begraafplaats.

Oorspronkelijk bezat Schalkhoven een kerk die zich tegenover de ingang van het Kasteel van Schalkhoven bevond. In 1927 werd de huidige Sint-Brixiuskerk een honderdtal meter noordelijker gebouwd. Van de oude kerksite rest enkel nog de begraafplaats waar eeuwenoude grafstenen van de opeenvolgende kasteelheren liggen.

De nieuwe kerk in neogotische stijl kreeg een schip van vier traveeën, met ingebouwde westtoren, een transept van één travee, een koor met een rechte travee en een driezijdige sluiting en een sacristie aan de zuidzijde van het koor. Het gaat om een bakstenen gebouw met speklagen van gele natuursteen en een breukstenen plint.

De binnenmuren zijn bepleisterd, met namaakcolonnes in baksteen. In dat decor tref je o.a. het schilderij “De Vlucht naar Egypte” aan, een kopie van Gaspar de Crayer (17de eeuw). Ook zijn er twee heiligenbeelden in gepolychromeerd hout: Een Onze-Lieve-Vrouw met Kind (eind 15e eeuw) en een Sint-Brixtus (omstreeks 1700). De sobere preekstoel en de biechtstoel, in eik, zijn laat achttiende-eeuws.

Inventaris onroerend erfgoed

Wikipedia