Onze-Lieve-Vrouw
Brusselsesteenweg 634
3090 Jezus-Eik (Overijse)
Kerk | 1690 | Barok | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 april - 31 oktober
ma -
di -
woe 10.00 - 17.00
do -
vr -
za 10.00 - 17.00
zo 10.00 - 17.00
01 november - 31 maart
ma -
di -
woe 10.00 - 16.00
do -
vr -
za -
zo 10.00 - 16.00
Ook open op feestdagen.
Bij slecht weer is de kerk gesloten.
Geleide bezoeken
Cultuurdienst Overijse, bij voorkeur op woensdag : +32 2 687 59 59 - info@denblank.be
Kerkdiensten
Beschrijving
In het Zoniënwoud stond van oudsher een eigenaardige, angstwekkende eik, die als "Duivelseik" een belangrijke rol speelde in diverse plaatselijke legenden. Om dit te doorbreken vroeg een Brusselse slager op zijn sterfbed een Jezusbeeldje te spijkeren aan een naburige eik, waardoor de "Jezus-Eik" in 1636 tot stand kwam. Door het toenemende aantal bedevaarders, werd het bijhorende kapelletje in 1650 vervangen door de huidige barokke zaalkerk. De resten van de eik en van het kapelletje bevinden zich onder het hoofdaltaar.
Toen men de kerk bouwde, was Jezus-Eik een afgelegen gehucht. Daarom werd beslist om een verblijf voor de rector aan de kerk vast te bouwen. De kerk en pastorie vormen één beschermd geheel.
Op de muren van het koor en de zijaltaren bevindt zich een gemarmerde, houten lambrisering met zeventiende eeuwse schilderijen. Het schilderij van de Boodschap van de engel Gabriël aan Maria, achter het hoofdaltaar, werd in 1662 geschonken door schilder Andries de Licht uit dank voor de genezing van zijn dochter.
De houten lambrisering bevat tevens een heel aantal votiefschilderijen, waaronder dertien kinderportretten. Deze portretten werden aangebracht als dank voor een bekomen genezing of weldaad, als vrijwaring tegen ziekte en ongevallen of om de nagedachtenis van een kind in ere houden.
Het miraculeuze beeld van Maria met Kind dateert uit 1550-1600. Het beeld werd gekroond door kardinaal Mercier. De barokke biechtstoel (noord) was een geschenk van Hertog Ignatius van Arenberg (17de eeuw). Op de voet van de hardstenen doopvont (1756) staat een reliëf van O.L.V. met kind.
De recente glasramen (Steyart) beelden de geschiedenis van het beeld en van Jezus-Eik uit.
Bronnen :
Inventaris Bouwkundig Erfgoed
www.zonien.com/jezus-eik
Foto's
Merkwaardige elementen
Glasramen
De wapenschilden van twee Spaanse gouverneurs-generaal en die van 2 abten van de abdij van ’t Park te Heverlee zijn afgebeeld op het eerste glasraam rechts. In 1868 werden nog twee glasramen geplaatst: dat aan de noordkant van het doksaal, het «Bezoek aan Elisabeth», is een gift van koningin Marie-Henriette en keizerin Marie-Charlotte; dat aan de zuidkant van het doksaal, de «Boodschap aan Maria», is een gift van burgemeester Vandevelde van Overijse. Tijdens de restauratie van 1924 bestelde pastoor Hoefnagels tien glasramen bij de kunstenaar Edward Steyaert: zij vertellen de geschiedenis van de kerk
Ex-voto's
Ex-voto's zijn niet-naamloze schenkingen waarbij de schenker zijn devotie en dankbaarheid betuigt voor een genezing of het behoed zijn tegen onheil. In Jezus-Eik treffen we vooral portretten aan, geschilderd door onbekende kunstenaars en ambachtslieden. Treffend is vooreerst de innige verstrengeling tussen profane en religieuze elementen op de doeken en vervolgens de wijze zelf waarop de kinderen zijn uitgebeeld.
Resten van de eik
In 1637 wordt een beeldje van O.-L.-V. aan een eik bevestigd. Na enkele wonderbare genezingen veranderde Jezus-Eik in een bedevaartsplaats. De pelgrims plunderde de eik en een lemen kapelletje werd geplaatst met de eik in de muur. Toen de kerk werd gebouwd in 1650 kwam het altaar op die plaats. Een glazen voorwand aan het altaar geeft zicht op de eik en de oude muren.
Vloer
De kerk wordt geplaveid in 1672 met witte en blauwe tegels uit Steenokkerzeel. Vanaf dan wordt niemand nog in de kerk begraven. De huidige vloer nu is nog steeds de oorspronkelijke.
Gemarmerd hout
In 1924 start pastoor L. Hoefnaegels de restauratie geleid door architect Paul Saintenoy . Het schip is drastisch veranderd door een lambrisering met twintig votief schilderijen. De koorlambrisering, de muren en de gekorniste lijsten worden herschilderd zodat iedereen denkt dat het marmer is.
