Notre-Dame du Rosaire
Rue de Jausse 176
5100 Wierde (Namur)
Kerk | XI-XII | Romaans | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 18.00
di 9.00 - 18.00
woe 9.00 - 18.00
do 9.00 - 18.00
vr 9.00 - 18.00
za 9.00 - 18.00
zo 9.00 - 18.00
Kerkdiensten
zaterdag 18.30 of EgliseInfo
Beschrijving
De grote 11de eeuwse toren werd oorspronkelijk gebruikt als toevluchtsoord voor de adellijke familie (de Wierde) en de omringende bevolking in geval van gevaar. De toegang was via een hoge opening aan de zuidkant (nu afgesloten). Men vermoedt dat de toren in deze vroegere tijden was bedekt met een "uitspringende torenomloop", een soort houten overdekt platform met uitzicht op de muren, van waaruit verschillende projectielen naar de aanvallers konden worden gegooid. Op dit moment zijn er nog steeds meerdere schietgaten te zien aan de verschillende kanten.
De oorspronkelijke kerk, gebouwd op kosten van de plaatselijke heer en dorpelingen, was gemaakt van hout en was waarschijnlijk beperkt tot één schip. Door de toename van de bevolking moest de kerk uitgebreid worden, maar de heer wilde niet bijdragen aan de kosten, dus werd ze overgebracht naar de abdij van Géronsart, gelegen op de grens van Namen. Zij werd vervangen door een stenen gebouw met drie beuken, zes traveeën en een koor met platte kop, ooit omlijst door twee absidiolen.
Een ernstige brand verwoestte daken en plafonds in 1706. Tien jaar later werd de toren gerestaureerd, bekroond met een achthoekige leistenen spits op drie niveaus en voorzien van drie nieuwe klokken. De lagere vierkante kamer werd toen gebruikt als school, wat waarschijnlijk de aanwezigheid van een grote open haard verklaart. Er is een grote Christus in gepolychromeerd hout versierd met het symbool van de 4 evangelisten.
Later werd het interieurmeubilair in barokke stijl heringericht, waarbij deze zich opofferde aan de smaak van die tijd.
Aan het einde van de jaren zeventig werden belangrijke restauratiewerkzaamheden uitgevoerd door de architecten Roger Bastin en M. Genot, bijgestaan door beeldhouwer Jean Williame en meester-glasmaker Louis-Marie Londot. Zij waren voorstander van een terugkeer naar de romaanse halfronde bogen en een opzettelijk sobere versiering.
Naast mooie biechtstoelen staan er in de zijbeuken vier gepolychromeerde houten heiligenbeelden uit de 17e en 18e eeuw (Sint-Donatius, Sint-Rochus, Sint Fiacrius en Sint-Hubertus).
KIKIRPA : online fototheek
Foto's
Merkwaardige elementen
Middeleeuwse toren uit de 11e eeuw
Vroeger was het een verdedigingstoren die in eerste instantie een toevluchtsoord was voor de adellijke familie en de omringende bevolking in geval van gevaar. Geïsoleerd, het had slechts een defensieve rol en was waarschijnlijk aan het begin bedekt met een uitspringende torenomloop een soort demonteerbaar houten platform. Uit deze vervlogen tijd heeft het nog steeds een aantal schietgaten. De enige toegang was vanaf de zuidkant (kant van de begraafplaats) via een hooggelegen deur, waardoor deze alleen toegankelijk was via een ladder. Eenmaal verwijderd, werd de toegang tot de toren onmogelijk. Deze - nog steeds zichtbare - toegang werd in de Middeleeuwen ommuurd in boogvorm.
Orgel
Het prachtige 17de eeuwse barokbuffet is het oudste in Namen. Volgens sommige bronnen komt het uit de nabijgelegen abdij van Géronsart (Jambes). De archieven van deze abdij vermelden de tussenkomst, in 1763, van de maker Barnabé, vervolgens in 1780 van Ditgen. Gezien de zeldzaamheid van de 17de eeuwse Waalse orgels is een restauratie nodig.
Kruisweg
Onder het oksaal, werk van de beeldhouwer Jean Willame; een reeks kleine gepolijste granieten blokjes, die een route afbakenen die zowel aarzelend als nauwkeurig is - die loopt als langs kleine smalle straatjes - van de plaats van het Laatste Avondmaal (in het midden van de compositie) tot die van de Verrijzenis (uiterst rechts). Het is ongebruikelijk dat het 16 stations heeft in plaats van 14 zoals gewoonlijk.
Het altaar, het credens (tegenover de sacristiedeur), de bovendorpel van de voordeur - die enkele taferelen uit het plattelandsleven voorstelt - zijn ook eveneens werk van Jean Willame, evenals de doopvont die opvalt door haar eenvoud.
Polychrome glasramen
De polychrome glasramen zijn het werk van Louis-Marie Londot: een kleine boven de toegangsdeur van de toren, 3 grote in het koor en een kleine boven de doopvont (in de koorkapel van het linker zijschip). Bij mooi weer projecteren de zijdelingse glas-ramen van het koor een prachtig kleurenpalet op de tegenoverliggende muur, als een caleidoscoop, 's morgens door het rechterglasraam en aan het eind van de dag door het linkerraam.
Plaveisel
Bewonderenswaardig levendig met zijn oude vloerstenen met oude gepatineerde kleuren die het gewicht van de jaren weerspiegelen. Hoewel zwart, maakt het een bijzonder heldere indruk.
Klein barokaltaar
Gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Rosaire (rechterzijbeuk), gepolychromeerd door Louis Londot tijdens de restauratie van de kerk in 1975 door de architect Roger Bastin.
