Kerk van Sint-Willibrordus te Middelkerke - Ontdek deze open en gastvrije religieus gebedshuis

Kerk | 1845 ; 1932-1935 | Neogotisch, Neoromaans | Katholieke Kerk

Toegang mindervaliden

Kaart

Openingsuren

01 januari - 31 december
ma 8.00 - 18.00
di 8.00 - 18.00
woe 8.00 - 18.00
do 8.00 - 18.00
vr 8.00 - 18.00
za 8.00 - 18.00
zo 9.00 - 12.00

Kerkdiensten

Kerknet

Beschrijving

De Sint-Willibrorduskerk valt op door zijn twee torens, in geheel verschillende stijl en materiaal. De witstenen toren (die ooit als vuurtoren diende) is een overblijfsel van de 17de eeuwse kerk. Op deze toren na werd de kerk halverwege de 19de eeuw volledig gesloopt. In de plaats werd een bakstenen neogotische kerk opgetrokken door architect H. Van Overstraeten (1845).

Na vernieling in de Eerste Wereldoorlog werd de kerk heropgebouwd in de jaren 20 van de 20ste eeuw naar het vooroorlogse model. In de periode 1932-35 werd de kerk in zuidelijk richting uitgebreid, met ook een tweede zuidoostelijke bakstenen toren. Dat deel is ontworpen in neo-romaans-byzantijnse stijl. Het is een ruim vierkant gebouw met drie koren, een breed schip en smalle zijbeuken.

Op het fronton, boven de toegang, staan Christus, Maria Middelares en Willibrordus afgebeeld.

Het retabel op het Willibrordusaltaar (1854) toont ook taferelen uit het leven van de heilige. In 1935 kwam er een ander hoofdaltaar naast.

Het mirakelkruis werd tijdens de Beeldenstorm op het strand begraven en vergeten. Het kwam in 1657 spontaan weer aan de oppervlakte.

Verder in het interieur: gerestaureerde muurschilderingen, brandglasramen en ook enkele elementen uit de oude kerk.

Erfgoed Middelkerke

KIKIRPA : Fototheek online

Foto's

Merkwaardige elementen

Miraculeus Kruis in de rechter zijapsis

De verering van het Miraculeus Kruis zou minstens teruggaan tot 1569 en maakte van de kerk een regionaal bedevaartsoord voor de vissers.

Koepel in middenbeuk

De koepel is getooid met neo-byzantijns getinte sgraffito-schilderijen uit 1935 naar ontwerp van kunstenaar O. Hoge (Gent). Ze beelden de Heilige Geest en de vier evangelisten met hun symbolen voor.

Hoogaltaar uit de oude kerk

De oude kerk wordt nu gebruikt als winterkapel. Het interieur is, in tegenstelling tot de neogotische kerk, sober opgevat met wit bepleisterde muren in het schip en koor die overwelfd zijn door spitse kruisribgewelven. Het voormalige portaal is overwelfd door een troggewelf.

Nieuw hoogaltaar met baldakijn

Het hoofdaltaar in de 19de-eeuwse neogotische kerk dateert van circa 1935 en werd ontworpen door de goudmozaïekkunstenaar Linthout (Brugge).

Brandglasramen

De restauratie gebeurde een eerste maal in (1987-1989) en een tweede maal (1915-1916). Afbeeldingen van telkens drie heiligen in de transeptsluitingen van de 'nieuwe' kerk.

Schilderijen in de oude kerk

De oude kerk bevat verschillende historische schilderijen die tot de Vlaamse school behoren. Ze dateren uit de 17de en 18de eeuw met tonen Mariale thema’s en onder andere de Heilige Familie.