Sint-Niklaas

Kerknet

Omstreeks 1100 liet heer Arleboud hier ter ere van Sint-Niklaas een kapel oprichten, die al snel uitgroeide tot een onafhankelijke parochiekerk. In 1137 kwam de kerk onder het patroonschap van de tempeliers en vanaf 1313 tot de Franse Revolutie onder dat van de hospitaalridders.

De driebeukige, neogotische hallenkerk met vieringtoren werd verschillende keren zwaar geteisterd. Een brand in 1822 legde de kerk in de as en ook in de Eerste Wereldoorlog werd de kerk grotendeels verwoest. Vanaf 1922 werd gestart met de wederopbouw naar een ontwerp van architect Theo Raison. In 2011 werd een grootschalige buiten- en binnenrestauratie afgerond.

Rond de kerk bevindt zich een ommuurd kerkhof met oude leilinden. De kapelletjes langs het toegangspad zijn gewijd aan het Heilige Hart en gedenken de slachtoffers van WO I.

Blikvanger in de kerk zijn de twee monumentale muurschilderingen (2011) van de Brugse kunstenaar Arno Brys over de tempeliers en hospitaalridders in Slijpe ten tijde van de kruistochten. De muurschildering in het noordkoor verbeeldt de H. Maria als mantelmadonna en beschermende Koninginmoeder van tempeliers én hospitaalridders. In het zuidkoor geven tempeliers, hospitaalridders, monniken, broeders, pelgrims, landlieden en edelen gehoor aan de oproep van Bernardus van Clairvaux om deel te nemen aan de kruistocht. Hoog in het boogveld prijkt het hoofdmotief: twee tempeliers te paard, een assimilatie van het authentieke zegel van de tempeliers.

In het portaal bevinden zich twee grafstenen (1534 en 1559). Bezienswaardig zijn de marmeren doopvont (1651), de Lourdesgrot (1890), het hoogaltaar (1899), de neogotische preekstoel (begin 20e eeuw) en drie brandglasramen (1924).

Bron voor tekst : Kerkfabriek Sint-Niklaas
Bron voor foto’s : Kerkfabriek Sint-Niklaas (eigenaar van de auteursrechten van de muurschilderingen)

KIKIRPA : Fototheek online

Erfgoed Middelkerke