01 april - 31 mei
ma -
di 14.30 - 17.00
woe -
do 10.00 - 11.00 • 14.30 - 17.00
vr -
za 14.30 - 17.00
zo -
01 juni - 30 september
ma -
di 14.30 - 17.00
woe 14.30 - 17.00
do 10.00 - 12.00 • 14.30 - 17.00
vr 14.30 - 17.00
za 14.30 - 17.00
zo 14.00 - 17.30
01 oktober - 31 oktober
ma -
di 14.30 - 17.00
woe -
do 10.00 - 11.00 • 14.30 - 17.00
vr -
za 14.30 - 17.00
zo -
Groepen
T.: 055/ 31 72 51
F.: 055/ 30 92 48
Mail: toerisme@oudenaarde.be
Oudenaarde, parel van de Vlaamse Ardennen, is een oud centrum van wandtapijt- en edelsmeedkunst. In het stadhuis en de kerk vindt u daar de getuigenissen van.
Van de veertien kapellen in de Sint-Walburgakerk is er één gewijd aan de patroon van de tapijtwevers, de heilige Barbara. De folder met plattegrond van de kerk wijst de belangrijkste schilderijen, tapijten, beelden, glasramen, grafzerken en kandelaars aan. De kerk was altijd al rijk gestoffeerd, maar tijdens de beeldenstorm in 1566 werd ze compleet geplunderd. De huidige aankleding is dus van latere datum.
Het koor doet nu dienst als winterkerk en is met een hoge glazen wand gescheiden van de rest van de kerk.
De kerk, gelegen aan de oudste stadsmarkt, de vroegere Garenmarkt, bestaat uit twee samengevoegde kerken, herkenbaar aan het verschillende bouwmateriaal. Van de oudere vroeggotische kerk in Doornikse kalksteen (12de eeuw) bleven het middenkoor en de twee zijbeuken bestaan. Tot in 1534 bouwde men aan een nieuwe kerk in Balegemse kalkzandsteen, maar toen werd beslist om de nog bestaande onderdelen van de oude kerk in de nieuwe te integreren. De bekroning van de imposante westtoren dateert van in 1627. In 1804 vernielde de bliksem de torenspits en die werd niet meer heropgebouwd.
Tijdens twee restauratiecampagnes in het eerste kwart van de 20ste eeuw onder leiding van architect Pieter Langerock (1859-1923) werd een deel van het kerkinterieur vernieuwd in neogotische stijl, waaronder de glasramen, de altaren en de tochtportalen. In de jaren 1960 werd het koor van de kerk vrijgemaakt, met uitzondering van twee 17de-eeuwse huisjes, die tot op heden bewaard bleven.
Bibliografie: Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen, deel 15n1, Stad Oudenaarde met fusiegemeenten, Turnhout, Brepols, 1996.
Gepolychromeerd houten beeld van Sint Anna ten Drieën uit de 16de eeuw. Op de linkerarm van moeder Anna zit dochter Maria met op haar schoot het kind met een druiventros.
Laat barok altaar toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Halle. De confrerie bestaat reeds meer dan 350 jaar. In de zijkapel hangt een Oudenaards wandtapijt.
Gepolychromeerde houten Piëta uit de 17de eeuw. Elders in de kerk staat nog een Piëta daterend uit 1450.
Algemeen binnenzicht van de nieuwe kerk, met zicht op de oudere kerk en de merkwaardige neogotische glasramen.
Houten barokaltaar toegewijd aan de Heilige Cahtarania van Alexandrië. Het altaar is versierd met een schilderij waarop Catharina te herkennen is aan het (gebroken) rad aan haar voeten. Ook boven het schilderij is een rad te zien.
Naast het altaar hangt een statie van een neogotische kruisweg. Dit is de tiende statie: hier wordt Christus van zijn kleren beroofd door soldaten. De overige dertien staties zijn echter nooit gemaakt.
In het koor staat het zwart marmeren hoofdaltaar met daaarop een neogotisch koperen tabernakel versierd met de vier evangelisten en hun bijhorende symbolen. Achter het altaar zijn merkwaardige schilderijen in de muur verwerkt. Op de schilderijen is de Orde der Trinitariërs afgebeeld. Hun opdracht was het bevrijden van christelijke slaven uit de handen van de Saracenen (tegenstanders van de Christenen). Tegenwoordig is het een katholieke bedelorde met vestigingen over de hele wereld.