01 juni - 30 juni
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
01 juli - 31 augustus
ma 10.00 - 18.00
di 10.00 - 18.00
woe 10.00 - 18.00
do 10.00 - 18.00
vr 10.00 - 18.00
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
01 september - 16 september
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
zaterdag 18.30
Het gebouw dat zich in het midden van het dorp bevindt straalt een uitgesproken landelijke charme uit. Het staat midden een ommuurd kerkhof met veel groen. In 2011 werd het millennium van de parochie gevierd. Voor deze gelegenheid werd de kerk binnen opnieuw mooi geschilderd. Deze werken vallen erg in de smaak van gelovigen en bezoekers. Het gebouw, opgetrokken in steen uit de regio komt haast als nieuw te voorschijn. Het was zeker noodzakelijk na de verschrikkelijke vernielingen ondergaan ondermeer in 1944 tijdens de Slag der Ardennen.
Volgens een oorkonde van 1011, bestond er toen reeds een kerk te Dochamps. Een in een muur ingemetselde gedenkplaat herinnert aan een vroegere vernieling in 1642, gevolgd door een restauratie die tot een goed einde werd gebracht dank zij de welwillendheid van twee streekgenoten, de gebroedes Lamormainy, priesters, waarvan één, Guillaume, de biechtvader was van keizer Ferdinand II.
Binnenin valt de zoldering op, versierd met stucs in 1955, alsmede de gebeeldhouwde lambrisering, werk van Victor Demanet.
Bovendien zijn er nog enkele mooie standbeelden: een Christus op het Kruis (18e eeuw), en volksheiligen zoals de H. Rochus en de H. Antonius (19e eeuw), maar ook de doopvont (17e eeuw).
Op ontdekkingstocht met de familie
Deze massieve poort is hoogstwaarschijnlijk de originele. Zij is van massief eik en beslagen met dikke vierkanten spijkers. De bovenste opening is versierd met elegante zuiltjes omringd door dikke ijzeren tralies. Op het bovenstuk van de poort zien we "1644" gegraveerd, het jaartal van het herstel van de kerk. Dit is één van de zeldzame delen van de kerk die de aanvallen uit de "Slag om de Ardennen" in 1944 overleefd heeft.
Deze zwarte marmersteen (1660) brengt hulde aan de twee broers Germay (ook de Larmormainy genoemd). Dit zijn twee Jezuïeten geboren in het nabijgelegend dorpje Lamormenil. Later collecteerden ze de gelden om de kerk na zijn destructie in 1642 weer op te bouwen. Deze steen bevindt zich nu in de narflex maar vroeger troonde hij in het midden van het koor. Zonder twijfel is deze steen verplaatst tijdens de herbouwingswerken op 1 oktober 1660 door Jean-Antoine de Clavier, ijveraar van de Prins-Bisschop van Luik.
De oude zoldering -in stucco- was in '44 volledig verwoest. Het huidige plafond (beëindigd in 1956) is het werk van de kunstenaar Victor Demanet, gereputeerd stempelsnijder en sculpteur uit brons. Hij behield de eerdere motieven van de zoldering. Dit is -net zoals vroeger- geconstrueerd uit vijf grote sculpturen die de 12 apostelen voorstellen, de Zegenende Christus, de Maagd Maria en Johannes de Doper. Boven het koor bevinden zich nog vijf bas-reliëfs die het mystieke Lam Gods voorstellen en de vier evangelisten.
De portretten op de muur zijn van de hand van de kunstenaar Victor Demanet -net als de zoldering. Ze bestaan uit pure eik en komen uit het atelier van de abdij van Maredsous. Het doksaal is versierd met negen medaillons die heiligen voorstellen, elk verbonden aan muziek. Aan de uiteinden vindt u de wapenschilden van Paus Pius 12 en bisschop Mgr. André-Marie Charue. De lambrisering is samengesteld uit 32 medaillons van zowel vrouwelijke als mannelijke heiligen. De H. Victor uit de rechterkant van de kruisbeuk en de H. Jeanne rechts van het koor (het enige médaillon dat gesigneerd is in 1956) zouden de portretten van de artiest en zijn vrouw Jeanne Morue zijn.
Het oude hoofdaltaar dateerde uit het begin van de 18de eeuw en werd verwoest in 1944. Het huidige (1701) komt van de Sint Martinuskerk in Forrières. Zijn stijl is vergelijkbaar met het oorspronkelijke. Het schilderij achter het tabernakel: "Calvarieberg met Maria Magdalena" (17de-18de eeuw) is zojuist gerestaureerd in zijn originele heldere tinten. Dit hoofdaltaar werd aangekocht vóór de afbraak van de Saint-Pholienkerk van Luik die een gemeentelijke opkuis deed.
Het Charter van Balderic II werd onder diens heerschappij geschreven, toen hij prins-bisschop van Luik was (1008-1018). Het geeft de kerk van Dochamps en zijn inkomsten aan de Heilige Kruis collegiale kerk van Luik, voor het onderhoud van zijn kanunnikken. De kerk van Dochamps werd hierdoor zeer sterk verbonden met dit kapittel en dit tot het einde van de 18de eeuw (dus gedurende bijna 800 jaar). Dit document is de oudste notitie van het -duizen jaar oud- dorp.
Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen (autoroute 1) – De meeste religieuze kunstvoorwerpen zijn geschonken door dankbare parochianen. De ambachtslieden en kunstenaars die ze door de eeuwen heen hebben gevraagd, hebben hun uren voor deze geloofsgetuigenissen niet geteld. Zoveel bewonderenswaardige en ontroerende werken!
Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen (fietstocht 1) – Hoeveel geluk hebben we dat wij zoveel “bouwstenen” in de ondergrond hebben. In dit deel van de Ardennen vinden we vooral schist en zandsteen of een mix van beide. De kerken die in deze rotsen zijn gebouwd, ontlenen er hun bijzondere karakter aan … Dit is een route voor liefhebbers van klimmen.