Sainte-Vierge

Panelen van het koor

De zijdelingse muren van het koor zijn bedekt met schitterende wandbetimmeringen. Iedere wandbetimmering bestaat uit zes eiken panelen, die lijken op de régencestijl of Lodewijk XV stijl ( XVIII de eeuw). Men weet niet precies waar deze panelen vandaan komen, maar ze zouden kunnen gerecupereerd zijn van een abdij die nu verdwenen is, namelijk de abdij Saint-Pierre van Hasnon, dicht bij Valenciennes.

Standbeelden

In het midden van het hoofdaltaar bevindt zich het beeld van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, geplaatst in het midden van een onecht retabel, begrensd door zes Korintische zuilen.

De nissen aan de zijkanten stellen de bustes van de apostelen Sint-Pieter en Sint-Paulus van Tarsus voor. Geflankeerd door twee putti’s, bevinden zich de twee standbeelden van Sint-Rochus en Sint-Antonius Abt. Het bovenste gedeelte bevat een afbeelding van de Heilige Drie-eenheid  waar de God de Vader in al zijn majesteit een wereldbol in zijn linkerhand houdt en, aan zijn linkerkant, de Christus, gekleed in een tuniek, maar met ontbloot bovenlichaam.

De toren van het transept

Op de kruising van het transept, bevindt zich de massieve toren, die vanzelfsprekend deel uitmaakt van het meest oude deel van het gebouw. De constructie ervan gaat vermoedelijk terug tot de eerste helft van de XIII de eeuw. Zij diende waarschijnlijk als een vluchtplaats voor de inwoners van het dorp om te ontsnappen aan de rondtrekkende bendes die regelmatig de dorpen bedreigden. De toegang tot de eerste verdieping van de toren was via een geheime deur en bevond zich in het koor.

De dwarsbalken van het transept bestaan uit latere toevoegingen aan het gebouw, die de vorm van een Latijns kruis verlenen. De kruising is open boven een kruisboog in rode bakstenen en geïnspireerd door de gotiek.

Zij draagt, verdeeld over vier dekplaten, de datum van 1527 en de naam van de opdrachtgever, pastoor Collen.

Orgel van Collon

 Pijporgel in het zuidelijke transept, bevat twee klavieren van 56 toetsen, een voetklavier met 30 toetsen en 14 echte spelen. Het werd vervaardigd door Patrick Collon in 1969 voor rekening van de orgelfabriek van Laken. Het was oorspronkelijk bedoeld voor de vorming van de organisten door Jean Defèche, orgelprofessor van de Muziekacademie en van het koninklijk Conservatorium van Mons en titularis van de grote orgels van Sainte-Waudru te Mons gedurende 33 jaar. Het werd in 2011 geïnstalleerd in de kerk Ste Vierge op initiatief van de abt José Boucher door de orgelfabriek van Thomas van Stavelot.

Doopvont

De doopvont bestaat uit een zuil in blauwe kalksteen dat eindigt in een achthoekige kuip, dat rust op een uitgehouwen sokkel. Vervaardigd in gotische Henegouwse stijl, dateren ze uit de XV de eeuw. De kuip van de doopvont wordt afgesloten door een houten deksel van recente makelij.

Grafsteen van Vrouw Elisabeth de Laire

Onder de kruising van het transept bevindt zich de oudste grafsteen van de entiteit van Soignies. Het gaat hier om de grafzerk van Mevrouw Elisabeth de Laire, wiens dood teruggaat tot 1264. Op de steen is een beeld gegraveerd, een dame in het midden van een religieus gestileerd gebouw. Zij waakt alzo op discrete wijze  sinds meer dan zeven eeuwen over de kerk. Alhoewel het om lagere adel gaat, is ze op elegante wijze gekleed met een wijde jurk, bekroond door een rijke jas op de schouders, en houdt ze een gebedenboek in de hand.