01 juli - 15 september
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
Prachtige gepolijste contouren van deze kleine neogotische kerk, het is origineler dan het lijkt … De fijne bogen zijn geschilderd in mauve en paars en benadrukken met zo’n lichtheid het lage spitsgewelf dat het lijkt of dat ze met een pennenstreek zijn getekend. Een uitgesproken kleur (weliswaar liturgisch), die ook opgenomen is in de kussens van de stoelen.
De enkele beelden vallen op de onberispelijke achtergrond sierlijk op, waaronder een Sint Pieter die de sleutels van het paradijs vasthoudt. Rechts van het koor hangt een Christus aan het kruis getekend door expressieve pijn, het is te danken aan het talent van een, in de regio bekende, beeldhouwer uit de 16e eeuw: de Maître van Waha. Het retabel van het hoofdaltaar, met de voorstelling van de passie van Jezus en de muziek spelende engelen, is ook een bezichtiging waard.
De ramen met de beeltenis van de in de regio vereerde heiligen, het orgel en het kleine altaar rechts van het koor, herinneren ons eraan dat er altijd gulle gevers zijn die onze kerken verrijken.
Als u naar buiten gaat, bekijkt u dan goed de grote steen die nu als drempel dient: het is een zeer oude grafsteen van de familie de Coppin, de voormalige landvoogden van het dorp. Er zijn nog maar vier wapenschilden op het oppervlak te herkennen. De kapel van de familie Halleux-Ryelandt op de begraafplaats, roept nog steeds herinneringen op van de gassen die gebruikt werden in de loopgraven van 1914-18.
Op ontdekkingstocht met de familie
Aan de buitenkant, bij de ingang, ligt een grafsteen van de familie Coppin, voormalige heren van Beausaint (wapenschild).
- Op de deur van het tabernakel, symbolen van de evangelisten, Lam Gods, kelk waarboven een hostie
- Expositorium : gepolychroomd half-reliëf dat de kruisdood voorstelt
- Retabel : schilderijen op "contre-plaqué" van vier musicerende engelen
Midden van de 16e eeuw laat een beeldhouwer uit de streek van Marche-en-Famenne zich inspireren door wat er zicvoordoet in de Vlaamse en Brabantse kunststeden. Zonder ze te kopiëren, heeft deze Waalse kunstenaar, die naamloos is, zich in de geschiedenis laten identificeren als de Meester van Waha. Deze kunstenaar heeft een grote kwaliteit bereikt van techniciteit, terwijl hij een stijl hanteerde die hem zeer persoonlijk is, hetgeen overigens verwondering wekt voor zijn tijd, en die realistisch en natuurlijk overkomt. Tevens treft de diepte van zijn waarnemingsgevoel. Een hypothese gewaagt van de mogelijkheid van een kunstatelier in de Famenne waar zich verscheidene beeldhouwers zouden zijn opgevolgd tussen de 15e en het laatste kwartaal van de 16e eeuw.
Achteraan in de kerk, beeld van Sint Pieter, patroonheilige van de kerk, uit de 19e eeuw. Het beeld is in neo-gothische stijl en is gepolychromeerd in gegipst hout.
Aangeschaft in 1993, gift van E.H.Hubert Petit. Orgelmakers zijn Paul François en Bernard Hurvy. Schrijnwerkers: Philippe Vercruysse en Vincent Maquet. Het handklavier telt 56 noten, het voetklavier 30. Het instrument telt 6 registers. Elk register heeft 56 pijpen behalve de "plein jeu" van 3 rijen die 168 pijpen telt. De treklussen zijn vierkant, de getorseerde knoppen in eik. De samenstelling van de pijpen is in tin en dennenhout.
Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen (autoroute 1) – De meeste religieuze kunstvoorwerpen zijn geschonken door dankbare parochianen. De ambachtslieden en kunstenaars die ze door de eeuwen heen hebben gevraagd, hebben hun uren voor deze geloofsgetuigenissen niet geteld. Zoveel bewonderenswaardige en ontroerende werken!
"Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen" - (fietstocht 2) De eerste parochies in de Ardennen lagen ver uit elkaar. Het kostte kilometers om naar de mis te komen … Sinds het einde van de 19e eeuw heeft elk dorp zijn eigen kerk willen bouwen. Wat een investering voor de lokale gemeenschap, maar wat een trots ook!