01 april - 02 november
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
Elke drie weken : zaterdag 18.00
De kerk van Erneuville bevindt zich op een hoogte van 412,99 m zoals dat op haar drempel vermeld staat. Ze is opgetrokken in leisteen. Haar oorsprong gaat waarschijnlijk terug tot in de Middeleeuwen zoals de bouwconstructie in visgraat (opus spicatum) van bepaalde muren dit laat vermoeden.
In 1852 en 1878 werd het gebouw uitgebreid en in 1968 kreeg het zijn huidige uiterlijk. Vervolgens werd de koorbank afgebroken, een nieuw altaar tegenover de gelovigen geplaatst en werd de koorwand versierd met een moderne muurschildering in groene tinten.
In het valse dwarsschip achter de hal staat een verbazingwekkende zwarte marmeren grafsteen ter nagedachtenis aan de landsheer van Grandchamps Jean de Waha, militair gedurende zijn leven (1620). Vlak ervoor staat een meer dan duizend jaar oude doopvont van blauw hardsteen, die eruit ziet alsof het in de schacht van een zuil is uitgehakt.
Een ander overblijfsel van de oude kerk is de theotheek (voorloper van de tabernakel) uit 1629, het is geplaatst in de rechterkant van het hoofdaltaar. U kunt ook de beelden van de heilige Petrus (met de sleutels van het Paradijs) en de heilige Dionysius (met het gemijterd hoofd in zijn handen) uit de 18e eeuw bewonderen. De evangelisten van de preekstoel, zeer expressief uitgebeeld, zijn uit dezelfde periode.
Het chronogram gebeiteld in het gewelf van blauwe steen van het ingangsportaal vermeldt "1920". Moeilijk te ontcijferen in het midden omwille van de slijt der tijden, herinnert dit aan de datum van de inwijding van het nieuwe altaar door bisschop Thomas Heylen.
Op ontdekkingstocht met de familie
Hij houdt in zijn rechterhand een boek vast en in zijn linkerhand de sleutels. Het is een exacte kopie van het origineel in eik (18de eeuw) dat dateerde uit het begin van de 16de eeuw.
In deze granieten nis, in de vorm van een kleine tempel, worden de gewijde hosties bewaard. Een cirkelvormige opening (oculus) bracht het in verbinding met de buitenwereld en liet parochianen toe om het Heilig Sacrament zowel ’s nachts als overdag te kunnen aanbidden. Ook lepralijders die niet onder de bevolking mochten komen konden zo vanaf het kerkhof aan de dienst deelnemen. Vandaag de dag is deze oculus verplaatst naar de muur van de huidige sacristie.
Hij is vervaardigd uit eik in de 1ste helft van de 18de eeuw. Hij is versierd met 4 panelen die de vier evangelisten voorstellen.
Zij werd vervaardigd uit steen met een kuip (10de - 11de eeuw) en het deksel (20ste eeuw) in geelkoper. Zij worden bekroond door een engel, vervaardigd naar een ontwerp van Louis-Marie Londot (20ste eeuw).
Grafsteen van Henri Palizov, oud pastoor van Erneuville (1690). Met een hoogte van 1, 50 meter, staan er een funeraire inscriptie op en een kelk, bedekt door de hostie.
Het vis-bot apparaat verraadt een ander overblijfsel uit een vroegere tijd (rond de 10de eeuw).
Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen (autoroute 2) – Meerdere kerken zijn gebouwd op de plaats van zeer oude oratoria, waarvan de sporen bewaard zijn gebleven. Sommigen werden vernietigd en daarna weer herbouwd, vooral na religieuze oorlogen. Meer recente kerken getuigen van de stijlen die in de mode waren in de tijd van onze (over)grootouders …
"Van kerktoren naar kerktoren in het hart van de Ardennen" - (fietstocht 2) De eerste parochies in de Ardennen lagen ver uit elkaar. Het kostte kilometers om naar de mis te komen … Sinds het einde van de 19e eeuw heeft elk dorp zijn eigen kerk willen bouwen. Wat een investering voor de lokale gemeenschap, maar wat een trots ook!