Saint-Médard
Rue Saint-Médard
1370 Jodoigne
Kerk | XIII-XIV | Romaans | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 juni - 30 september
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
Kerkdiensten
weekdagen : 8.00
zondag : 11.00 - 18.00
Beschrijving
De Sint-Medardkerk, uit de 13de eeuw, is geklasseerd en wordt met reden erkend als een van de juweeltjes van Waals-Brabant. Het gebouw in romaanse en gotische stijl herwon zijn originele schoonheid dankzij een passende restauratie in de jaren zeventig.
De witte steen van Gobertange geeft het bouwwerk zijn volle schittering.
Vanuit de kruisbeuken trekken het koor en de halfronde apsis de aandacht, alsook de sobere beelden waaronder dat van de patroon Sint-Medard. Hij werd geboren in 457 en was bisschop en prediker. Hij stond bekend als ,,regenmaker’’. Als we het heiligenbeeld nauwgezet bekijken lijkt het of het ons toelacht.
Vandaar een mooi verhaal dat men graag opdist in Geldenaken. Lang geleden zit een parochiaan te bidden en hij ziet dat er enkele geofferde muntstukken zijn blijven liggen. De verleiding is te groot. De man grabbelt ze mee en ziet dat de heilige hem toelacht. De man reageert: ,,Gij lacht, Sint-Medard, goed dan …’’ en hij stak een tweede muntstuk op zak.
De onmiddellijke omgeving van de kerk is erg aantrekkelijk: een gekasseid plein met enkele bomen, een overweldigend open zicht op de wijk, karaktervolle woningen die alles tot een mooi geheel maken.
KIKIRPA : Fototheek online
Site de l'unité pastorale (FR)
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
Koor van de Heilige Medardus-kerk
Het gewelfde halfronde koor is geflankeerd door twee kleinere absiden, afgescheiden van de hoofdabside en blootgelegd tijdens de restauratie in de jaren 1970. Deze waren ingepalmd door hulpsacristies waarvan de verwijdering heeft toegelaten een kleine romaanse poort links in het koor te ontdekken.Het koor, naar het Oosten gericht, vertoont in het lager gelegen gedeeltre, vijf romaanse openingen onder romaanse bogen. Het hoger gedeelte vertoont vijf gothische openingen die vertikaal op de romaanse bogen zijn aangebouwd.
Deze beide verdiepingen zijn van elkaar gescheiden door een brede strook die de overgang onderstreept van het romaans naar het gotisch. De kerk van de Heilige Medardus is een merkwaardig voorbeeld van zulke overgang.
Klein absiden
De rechtse kleine abside wanneer men recht tegenover de centrale abside staat, trekt de aandacht door de grafsteen die er ligt. Tot in de 18e eeuw zijn alle pastoors van de Sint Medarduskerk reguliere geestelijken, "Professen" van de Orde van de Hospitaalridders.Aan hun naam werd de titel van "broeder" toeevoegd. Zo kan men dit merken op het grafschrift van Broeder Joannes Stassoul "Hier ligt begraven Broeder Joannes Stassoul, pastoor van deze kerk". De laatste van deze Hospitaalbroeders is Remacle Mohy, gestorven in 1621.
Zoldering van de 18e eeuw en gewelven van de zijbeuken
Het gewelf van de hoofdbeuk draagt als datum 1759. In deze periode werd de binnenkant van de kerk helemaal omgevormd. Hij wordt herschikt naar de smaak van de 18e eeuw. Het gewelf werd dus verlaagd en met stucwerk versierd. Zo krijgt het de naam van rocaille-gewelf.
De oorspronkelijke zoldering was een gewelf met ribben, hetzelfde als de gewelven van de twee zijbeuken. Er blijven nog sporen over van deze oorspronkelijke toestand: men kan nog de aanzet zien van dit gewelf in de westelijke puntgevel, de bases van de kolommen die het gewelf ondersteunen onderaan de pijlers, de sporen van deze pijlers en de bovengedeelten van de vensters van het transept, verstoken achter het verlaagde plafond.
De mystieke extase van de Heilige Theresa van Avilla
Dit religieus tafereel van de Vlaamse School wordt toegeschreven aan Erasmus Quellinus ( 1607-1678) daar waar het KIK, aan wie het werk voor restauratie werd toevertrouwd, eerder opteert voor "een onbekende meester".
Het bereft een olieschilderij op doek, die misschien werd gerealiseerd voor de Sint Medarduskerk spijts de band tussen de Helige Theresa en Geldenaken niet zo duidelijk is op het einde van de 17e-begin 18e eeuw. Maar dit thema was toen wel aan de orde.
De schilderij is wel merkwaardig zowel door de fijnheid van de gelaatsuitdrukkingen als door de weergave van de emoties.
Heilige Helena die een kruis ontvangt van de paius
Het bereft een olieschilderij op doek van een onbekende meester van het begin van de 18e eeuw. De indrukwekkende afmetingen van het werk waren in die tijd gebruikelijk voor kerkschilderijen.Het beeldt de Heilige Helena uit, moeder van keizer Constantinus de Grote, die het ware Kruis ontdekte in de 4e eeuw. Maar het zouden ook andere heiligen kunnen zijn die hier afgebeeld werden. Het zou de Helige Renildis kunnen zijn (7e eeuw) die een stuk van het Heilig Kruis uit het Heilig Land naar hier bracht. Zij wordt te Mechelen vereerd van waar talloze doeken van de Heilige Medarduskerk afkomstig zijn.
Men zal ook de Heilige Radegonda (6e eeuw), eerste koningin van Frankrijk, kunnen herkennen. Zij kreeg een fragment van het kruis van keizer Justinianus II.
Gothische poort
Het oorspronkelijk portaal was de enige toegang tot in 1822. Op die datum opende men een tweede indrukwekkende toegang in de gevel, naast de enige toren. Tijdens de laatste restauratiewerken in 1970 heeft deze poort haar oorspronkelijke functie als hoofdingang opnieuw herkregen.
Het tympaan, waarop men een kleine sokkel onderscheidt, was versierd met een beeld van de Heilige Medardus. Het zou gaan om het beeld dat zich binnen in de kerk bevindt, in gepolychromeerd hout, waarvan de voeten zouden zijn afgesneden, opdat het beeld zou passen qua hoogte in het gothische tympaan.
Links van deze poort ziet men de sporen van een kleine bidruimte, hervormd in 1643 als een hermitage. Het heette de kapel van "de kleine Sint Medardus".
