Sint-Johannes de Doper

Schilderij van Bertholet Flémal

Het grote schilderij dat het altaar van de noordelijke hoofdbeuk versiert, is een meesterwerk van Betholet Flémal (1614-1675), een centrale figuur in de Luikse schilderkunst in de XVII de eeuw. Het heet “Het dispuut van het Heilige Sacrament”. Zij toont ons een discussie in verband met de Eucharistie tussen vier kerkvaders: Sint-Jeronimus, Sint-Ambrosius, Sint-Augustinus en Sint-Gregorius. Het onderwerp van de discussie, namelijk de werkelijke aanwezigheid van Christus in de Eucharistie,  stond centraal in de controverse met de Calvinisten. Dit schilderij vertoont de karakteristieken van de rationele clair-obscuur, dit wil zeggen een gecontrasteerde lichtval waarvan de hostie de lichtgevende bron is.

De orgels uit de XVII de eeuw

In 1672 zijn de orgelkast  alsook de “registers” geschonken door de oude confrérie van het Heilig Sacrament.  Dankzij zijn uitzonderlijke kwaliteit, is dit instrument zowel geschikt voor het Franse classisisme als de Duitse barok. De laatste restauratie werd uitgevoerd door Georges Westenfelder onder de leiding van Hubert Schoonbroodt. De akoestiek van de kerk is uitstekend, de orgelconcerten die er worden georganiseerd worden zeer gewaardeerd.

De preekstoel

De preekstoel, vervaardigd in 1739 door de beeldhouwer  Aimont van Herve is een meesterwerk in de Luikse Lodewijk XIV stijl en doet denken aan de school van  de Luikse Del Cour. De stoel is samengesteld uit  gebeeldhouwde panelen, versierd met bloemen en fijn uitgewerkte slingers. Deze in het midden stelt de Tenhemelopneming van de Maagd voor. Tegenover de stoel, stelt het beeldhouwwerk Sint-Pieter voor met de sleutels van het koninkrijk en de haan die hem herinnert aan zijn fout. De biechtstoelen, de banken en het lambriseerwerk in eik dateren uit 1777. Dit werk van een meubelmaker van Herve draagt de stempel van de Lodewijk XIV stijl: fleurons, schelpen, mooi symmetrische palmettes.

De doopvonten

Deze oude doopvonten, geplaatst tegenover het koor, zijn in Maasstijl. Gemaakt in Maaskalksteen, zijn ze ouder dan de huidige kerk: op elk hoofd (met de baard en de kroon, oosterse invloed) dat de vier  hoeken van de achthoekige kuip versiert, is een Arabisch cijfer gegraveerd in een vierkant: te samen geven de vier cijfers de datum van 1574. De kerk van Sint-Jan de Doper beschikt over 21 ramen waarvan de symboliek bijzondere aandacht verdient.

Het oratorium van de romaanse toren

De versterkte romaanse toren werd gebouwd in het begin van de 13de eeuw. Zijn muren met een dikte van 3 meter zijn voorzien van schietgaten. De  toren en zijn klokkentoren zijn toegankelijk voor het publiek via geleide bezoeken. In het oratorium, ingericht op het gelijkvloers van de toren, ontdekt men een reliekschrijn die de relieken bevatten, komende van de hoofdreliekhouder van de heilige paus Alexander (105-115). Deze relieken zijn voor echt verklaard door een perkament van de abt van Wibald van Stavelot. Een tafereel vertelt de geschiedenis van de hoofdreliekhouder, een meesterwerk in Maasstijl, alsook de weg die de relieken hebben afgelegd van Stavelot naar Xhendelesse en naar Herve.

De buitenkant van de kerk

De buitenkant van de kerk is helemaal gerenoveerd in 2010-2011. De data van de bouw van de kerk zijn gebeiteld in reliëf op de metopen, bovenaan geplaatst op de venters: , zijdelingse hoofdbeuken; 1625-1626; dwarsbeuk en koor: 1653. Op de top van de gedraaide torenspits staat op het hele grote kruis met leliën versierd, jaartal 1805. Op de kruising van de dwarsbeuk kan men een magnifieke achthoekige klokkentoren bewonderen waar we een klok  uit 1518 ontwaren. De muren zijn gebouwd uit breukstenen, die de harmonie van de materialen met de toren garanderen maar de onderbouw is uitgevoerd in kalksteen.

Download de plattegrond