31 mei - 31 mei
ma
di
woe
do
vr
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
De kerk is een massief, imposant bouwwerk, gekenmerkt door de middeleeuwse toren uit de 12e en 13e eeuw, en vandaag de dag nog steeds indrukwekkend. We weten dat de eerste kerk dateert van vóór 1280. Ze had een defensieve functie voor de toenmalige bevolking. De huidige, grotere kerk werd gebouwd tussen 1628 en 1633. Het heeft een dwarsschip en een koor uit 1567.
De verscheidenheid aan stijlen die zichtbaar zijn in hetzelfde gebouw is ongebruikelijk: het hoofdgebouw van de kerk werd gebouwd in de gotische stijl voor de beuken, de spitsboogvormige stijl voor het koor en de Mosaanse renaissancestijl voor de toren. Op het hoogtepunt van de godsdienstoorlog was de kerk door haar omvang, aankleding en rijkdom een trots katholiek bastion tegen de protestantse wereld ten noorden van Clermont.
Ze bezit een schat van een grote rijkdom, waarnaar wordt verwezen en die momenteel wordt bewaard in het Grand Musée Curtius in Luik. Sommige stukken van fijn zilverwerk en zeldzame zijde worden als uitzonderlijk beschouwd en worden daar permanent tentoongesteld.
De beschermheilige, de heilige Jacobus de Meerdere, ligt aan de basis van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Dit verklaart waarom de pelgrims uit het noorden al 700 jaar lang de kerk aandoen. Naast het hoogwaardige meubilair bevat de kerk relikwieën van de heilige Jacobus, de heilige Johannes en het kruis van Christus.
De kerk werd in twee fases geklasseerd: het koor, het dwarsschip en de narthex werden op 15 maart 1934 opgenomen in de eerste reeks geklasseerde monumenten in België. De rest van het heiligdom en het kerkhof werden op 12 oktober 1983 geklasseerd. De kerk bekroont één van de mooiste dorpen van Wallonië en beheerst het plein.
Dit opmerkelijke geheel is zowel weelderig als elegant en doet denken aan de grote barokke werken in Duitsland en Oostenrijk. Een prachtig altaar in zwart marmer met een sarcofaag in wit marmer werd opgericht rond 1730. Rustend op vier samengestelde zuilen bedekt met schijnmarmer, ontvouwt een monumentaal kroonstuk zijn grillige vorm. Het onthult een retabel van 4 bij 2,10 meter dat de heiligen afbeeldt die samenkomen voor de Heilige Drie-eenheid, wiens glorie zij vieren. Het is rechtsonder gesigneerd. Een ornament met de inscriptie SOLI DEO HONOR ET GLORIA siert het geheel.
Deze dateert uit de eerste kerk (vóór 1280). Oorspronkelijk stond ze op het kerkhof buiten de kerk. In 1913 werd ze teruggebracht naar de kerk. Ze was eerst bevestigd aan de doopkapel in de narthex, maar bevindt zich nu in het koor, aan de voorkant van de noordelijke zijbeuk. Ze is volledig uit een marmeren monoliet gehouwen en bestaat uit een cirkelvormige kuip, versierd met vier schuine mensenhoofden bedekt met een bekleding (mascarons?) (waarschijnlijk een verwijzing naar de vier rivieren van het Paradijs). De doopvont wordt ondersteund door een grote centrale zandstenen zuil.
De parochiearchieven maken voor het eerst melding van het orgel in 1736. De orgels waren in 1737 geïnstalleerd en klaar voor gebruik. Ze werden destijds gefinancierd door donateurs, maar om ze te kunnen bouwen stemde de dorpsvergadering “in met het kappen van zoveel bomen als nodig waren in de bossen van Clermont”. Sinds hun ingebruikname zijn de orgels gerestaureerd in 1851, 1894 en recentelijk in 1974. Bij de laatste restauratie werden alle zeer oude, hoogwaardige onderdelen (17 van de 21 registers zijn van uitstekend vakmanschap) aangevuld met essentiële extra registers. Deze unieke orgels zijn buitengewoon en vermaard.
In de esthetisch aantrekkelijke Louis XV-stijl werd de preekstoel gebouwd door de meubelmaker R. Delcommune van de Maastrichtse school en in 1768 tegelijk met de 4 biechtstoelen geïnstalleerd. Deze stijl haalt een deel van zijn inspiratie uit de natuur. Het gebruik van een overvloed aan sierlijke rondingen, asymmetrische vormen en delicate details zoals schelpen, gebladerte en krullen benadrukt niet minder dan 9 gebeeldhouwde symbolen op de kuip, de toegangsbalustrade en het baldakijn. De bekleding van de zuil beeldt de heilige Jacobus uit, gekleed in pelgrimspij, in extase voor een verschijning die wordt voorgesteld door zonnestralen die uit een aureool komen. Het ontcijferen van al deze metaforen zou het startpunt kunnen zijn voor een ontsnappingsspel!
Als kwetsbaar en delicaat kunsterfgoed werd stucwerk veel gebruikt in de decoratieve kunst van de kerk van Clermont. De plafonds van het middenschip en de noordelijke en zuidelijke zijbeuken zijn voorzien van uitgebreid stucwerk, met als belangrijkste kenmerk de grote verscheidenheid aan gebladerte, guirlandes en voluten. De recente prestigieuze restauratie van de beuken van de kerk benadrukt sterk deze essentiële decoratieve elementen.