01 april - 31 oktober
ma 9.00 - 18.00
di 9.00 - 18.00
woe 9.00 - 18.00
do 9.00 - 18.00
vr 9.00 - 18.00
za 9.00 - 18.00
zo 9.00 - 18.00
01 november - 31 maart
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
van maadag tot vrijdag : 8.00
zaterdag 17.00
De Saint-Brice kerk dateert uit de 12e eeuw. Ze staat jammer genoeg op enkele honderden meter van het station van Doornik en daardoor werd ze getroffen door de verschrikkelijke bombardementen van 1940-45. De wederopbouw door de architect Simon Brigode werd voltooid in 1954.
Het gebouw is hoofdzakelijk romaans, deels gotisch, overdekt met rode platte tegels in oude stijl, omring door groen en gesitueerd op de kleine Place Clovis. Buiten valt de vierkante toren uit de 15de eeuw op, met erachter een schip en een dwarsbeuk met daarop een tweede toren.
Het binnenzicht geeft een erg ruimtelijke, maar ook rustgevende en luchtige indruk, dankzij een kwaliteitsvolle belichting. Bemerk het koor in de vorm van een drievoudige hal, de houten zoldering en een aantal meubelstukken zoals grote kandelaars, oude heiligenbeelden maar ook recente beelden in bewerkte steen van de hand van de Doornikse kunstenares Nelly Mercier. Ook het altaar van beeldhouwer Georges Grard, het tabernakel en een verrassende doopvont achteraan in de kerk zijn opmerkelijk. Deze laatste heeft op de zijkanten een mooie sensuele Eva, Adam en de hand van God. Een schilderij van Gaspard De Crayer (1564-1669) toont de aartshertogin Isabella die haar juwelen schenkt aan Onze-Lieve-Vrouw van Halle.
Het altaar, de deur van het tabernakel en de doopvont werden in 1966-1971 vervaardigd door de Doornikse beeldhouwer Georges Grard.
Het altaar stelt de mensheid voor die gered werd door de offerende Christus: de vissen, symbolen van de eerste christenen, omlijsten zijn gezicht op de sluier van Veronica en zijn gekruisigde handen.
Het tabernakel is op een meer bescheiden beladen met betekenis en is versierd met de concentrische vormen van een levensbloem die de gewijde hostie omringt, het symbool van God de Schepper.
Een prachtige doopvont die de handen toont van de schepper van het universum, met zijn sterren, zijn natuurlijke schoonheden en zijn perfecte bloei, het mens-zijn, voorgesteld door Adam en Eva.
Artikel van Francis Vande Putte
Schilderij van Gaspard de Crayer (1584-1669), bekend om zijn vele altaarstukken, contra-reformistische schilderijen en portretten. Hij werkte in de belangrijkste steden van Vlaanderen, waar hij bijdroeg aan de verspreiding van Rubens' stijl, en werd beschouwd als de hofschilder van de aartshertogen Albrecht en Isabella.
Dit schilderij werd niet gemaakt voor de kerk van Saint-Brice, maar behoorde tot de oude schilderijen van de stad Doornik, een collectie geschonken door Verbelen. Na de bombardementen van 1940 werd het door de Stad aan de kerk (parochie) van Saint-Brice geschonken - en niet zomaar 'gedeponeerd', zo lijkt het - als bijdrage aan de wederopbouw na de oorlogsschade.
Er is altijd een Doornikse bedevaart geweest naar Onze-Lieve-Vrouw van Halle. Het bestaan van deze bedevaart kan verklaren waarom de stad Doornik dit schilderij aan de parochie van St-Brice schonk.
De werken van Nelly Mercier, in de stijl van de jaren 1950 en 1960, zijn grotendeels verbonden met de geschiedenis van de wijk en de kerk. Er zijn beelden van Maria, Sint-Jozef, Sint-Brixius, Sint-Maria Magdalena, een beeld van een heilige die een Heilig Hart draagt (de nieuwe Heilig Hartparochie, aan de andere kant van het station, was net vóór de 1e Wereldoorlog opgericht) en andere die misschien verband houden met oude schilderijen en beelden die in de parochies op de linkeroever te zien waren.
Schilderij van Cornelis Cels (of Celis), een Belgische neoklassieke schilder (1778-1859). Leerling van de schilder P.J. Denis (nl), daarna in Brussel van André Corneille Lens. In 1800 vertrok hij naar Parijs en sloot zich aan bij het atelier van baron Antoine-Jean Gros.
Het Museum van Doornik bezit een werk van hem dat zelden wordt getoond omdat het permanent de kapel van het Bara Atheneum siert: 'Jésus parmi les Docteurs'.
Dit beeld moet dateren uit de late 15e of vroege 16e eeuw. Deze dappere Romeinse ruiter wordt aanroepen tegen de hoofdpijn, de waanzin en de krachten van het kwaad. Sint-Hermes wordt sterk vereerd in Ronse en zou de lokale gekken genezen, maar de inwoners van Ronse laten zoals ze zijn.
Het beeld was één van de parochieheiligen die vaak werd meegedragen in de Grote Bedevaart van Doornik, waarschijnlijk omdat het baldakijn dat ooit het Heilig Sacrament bekroonde, werd uitgeleend door de kerk van Ronse.
Neoklassiek orgel gebouwd in 1962 door het Maison Delmotte uit Doornik. Dit instrument vervangt het orgel gebouwd door Pierre Schyven, dat vernield werd tijdens het bombardement van mei 1940.
Bron: Francis Vande Putte