Sint-Laurent

Het is zonder twijfel een van de oudste kerken in de Pévèle. Ze werd gebouwd rond de 10e eeuw, zoals blijkt uit de klokkentoren, die typerend is voor de Karolingische tijd: een massieve vierkante klokkentoren van zandsteen en Romeinse dakpannen, die drie verdiepingen hoog is.

In de loop van de geschiedenis is de kerk omgekeerd: het voormalige koor bevindt zich nu onder het huidige portaal. Een verborgen overblijfsel getuigt waarschijnlijk van deze periode onder de trap die naar de galerij leidt: een oud bas-reliëf met het wapen van de familie de Chastel de la Howarderie, die jarenlang de heerlijkheid Aix bezat.

Door de eeuwen heen heeft de kerk verschillende verbouwingen ondergaan. In 1835 werden de zijmuren herbouwd, de ramen verlengd en de zijmuren verhoogd. Het gebouw werd in 2017 volledig gerestaureerd door de gemeente, onder leiding van François Bisman, erfgoedarchitect.

In plaats daarvan, om de laatste wensen van de paus te respecteren, verdeelde hij de rijkdom onder de armen en presenteerde deze vervolgens aan het hof. Hij verklaarde dat de gelovigen, de ware schatten van de Kerk, “nooit afnemen en altijd toenemen”. Deze zin leverde hem een doodvonnis op in 258, meer precies op een verhit ijzeren bed gevormd tot een grill. De iconografie maakt er een punt van om hem af te beelden terwijl hij zijn martelaarschap ondergaat: ofwel met een grill ofwel met een martelaarspalm. Hij is de beschermheilige van koks, branders, boekverkopers, archivarissen en armen, en wordt ook aangeroepen, zoals in Aix, voor brandwonden en huidziekten. Zijn feestdag is 10 augustus.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)