Kerkenroute in Aire-sur-Lys

Aire-sur-la-Lys is een stad met een sterke geschiedenis, strategisch gelegen tussen Vlaanderen en Artois. In dit kader bevindt zich de collegiale kerk van Saint-Pierre.

1. Aire-sur-la-Lys : Collegiale kerk Saint-Pierre

   Aire-sur-la-Lys is een stad met een sterke geschiedenis, strategisch gelegen tussen Vlaanderen en Artois. In dit kader bevindt zich de collegiale kerk van Saint-Pierre. Oorspronkelijk was Aire een klein dorp gebouwd door graaf Baudoin II van Vlaanderen rond 900. De economische ontwikkeling maakte het geleidelijk aan tot een belangrijke stad, waar in 1059 een kapittel van kanunniken werd opgericht en geleidelijk aan een collegiale kerk werd gebouwd. In 1166 nam de graaf van Vlaanderen Thierry d'Alsace de schedel van Saint-Jacques in beslag, die toebehoorde aan de abdij van Saint-Vaast d'Arras en bracht het relikwie naar Aire. Zijn pakket brengt de stad in diskrediet en het relikwie wordt in tweeën gesneden om een deel ervan terug te brengen naar Arras en er een in Aire-sur-la-Lys te houden. Helaas moest de kerk, te zwak en te oud, in de 15e eeuw worden vernietigd. In de loop van de 16e eeuw werd een nieuwe collegiale kerk herbouwd, in de stijl die toen in zwang was in de flamboyante gotische stijl. De toren stortte in 1624 ineen, de belegering van Aire in 1710 vernietigde de kerk, die "op dezelfde manier" herbouwd werd. Er zijn echter enkele elementen die het mogelijk maken om deze late reconstructie te observeren, met name de semi-omhulde pilasters in de gevel van de toren. Uiteindelijk werd het chevet van het gebouw vernietigd door de val van een bom in de nacht van 4 augustus 1944.

2. Aire-sur-la-Lys: Kapel Saint-Jacques

   De kapel Saint-Jacques, een zeer groot gebouw -58 m. lang, 15 m. breed en 21 m. hoog onder het gewelf - werd gebouwd in 1682. Het is de overblijfselen van het voormalige Jezuïetencollege van de stad, dat tussen 1615 en 1762 werkzaam was en nu het Instituut Sainte-Marie huisvest. Het gebouw is representatief voor de barokke kunst van de jezuïetenorde, geïnitieerd door de heilige Ignatius van Loyola. De gevel is breed en het interieur van het gebouw, met uitzondering van de immense glorie die teruggaat tot 1858, is zeer eenvoudig in vergelijking met de gotische kerken van de late middeleeuwen. Het was belangrijk voor de jezuïeten en voor alle religieuze ordes van die tijd om de aandacht van de gelovigen zo veel mogelijk te richten op het gebed en het ambt van de celebrant. Ogen en aandacht moeten niet worden gevestigd op elementen van afleiding, met uitzondering van de majesteit van het ambt en Christus. Vandaar het strippen van het pand. De helderheid die daar heerst, symboliseert de uitzinnige zoektocht naar het licht, geestelijk en goddelijk, belangrijk in die tijd. De kapel werd gebouwd aan het begin van de Verlichting en dit thema beïnvloedde ook de mannen van de kerk van die tijd.