01 januari - 31 december
ma 10.00 - 18.00
di 10.00 - 18.00
woe 10.00 - 18.00
do 10.00 - 18.00
vr 10.00 - 18.00
za 10.00 - 18.00
zo 10.00 - 18.00
Het dwarsschip, het koor, de apsis en de absiden van de kerk werden tussen 1089 en 1124 op deze oorspronkelijke plek gebouwd, zoals blijkt uit verschillende sarcofagen. De vierkante toren met zadeldak op vier massieve pijlers, verbonden door halfronde bogen, en het schip werden later gebouwd.
Er werden grote werken uitgevoerd in de 19e eeuw, waaronder de restauratie van de voorgevel van het schip en de opening van de kelkramen, die nu geblokkeerd zijn.
De kerk is vooral bekend om haar muurschilderingen, die in de jaren 1850 werden ontdekt door abbé Retours, die sporen ervan ontdekte onder het witkalk. Ze werden blootgelegd en “gerestaureerd” tussen 1857 en 1862 door Pierre Honoré Chadaigne, een schilder uit Alençon, die opnieuw schilderde en soms uitvond, zoals gebruikelijk was in die tijd. Er werden verschillende lagen overheen gelegd, daterend van de 12e tot de 15e eeuw. De kerk staat sinds 1886 op de monumentenlijst.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Als je rond de kerk loopt, die een spectaculair uitzicht op het omliggende platteland biedt, ontdek je een bijennest aan de zuidkant van het koor. Volgens de legende hadden de soldaten van Karel III de Eenvoudige, koning van Frankrijk, die de regio bezetten, in 898 geen respect voor de kerk. Ze werden aangevallen door bijen en om aan de steken te ontsnappen, vielen de soldaten van de klif. Sindsdien is de kerk een thuis voor bijen.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het beeldhouwwerk is gemaakt van lood en verzilverd tin en werd in 2001 geschonken door Christian Malézieux (1931-2024), een schilder en beeldhouwer uit het dorp. Het menselijk lichaam is een van zijn favoriete thema's en hij beeldt het lijdende lichaam van Christus uit tijdens zijn passie met kracht en spaarzaamheid.
In 1986 werd het gipsen gewelf van het koor verwijderd, waardoor het oude 13e-eeuwse houten gewelf met de geschilderde decoratie van musicerende engelen in vierpassen zichtbaar werd.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Ontstaan uit een visioen van een monnik, werd het beeld van de Maagd met haar mantel wijdverspreid in de 14e eeuw. Maria, heel groot en rechtop, opent de zijkanten van haar mantel en beschermt zo een aantal figuren. De nadruk ligt op de beschermende rol van de Maagd, die de lijdende mensheid altijd te hulp schiet, een zeer populair thema ten tijde van de pestepidemieën. Deze scène, die uitgebreid werd gerestaureerd door Chadaigne, is zo emblematisch dat Christian Malézieux het opnieuw heeft geïnterpreteerd in een schilderij dat de muren van het stadhuis siert.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Dit schilderij is nauwkeurig gedateerd tussen 1370 en 1384, dankzij de wapenschilden: die van paus Urbanus V en die van Lodewijk de 1ste van Anjou. De staande man met de tiara stelt waarschijnlijk de paus voor. Hij houdt het doek omhoog met het gezicht van Christus erop gedrukt. Het was Urbanus V die toestemming gaf om het Heilig Aanschijn te tonen ter verering van de Romeinse gelovigen. Dit schilderij is dus contemporain met de introductie van een nieuwe devotie.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
In het onderste register is de apsis versierd met episodes uit het leven van de heilige Ceneri, gekroond door Christus in majesteit in een mandorla, een soort amandelvormig aureool. Om hem heen staan de gevleugelde figuren van de Tetramorf, de dieren van de Apocalyps die de symbolen van de Evangelisten zijn geworden. Dit tafereel illustreert de glorieuze terugkeer van Christus aan het einde der tijden en wordt traditioneel op het gewelf geschilderd omdat het een visioen van de open hemel biedt.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)