01 juli - 31 augustus
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za -
zo 14.00 - 18.00
1ste zaterdag van het maand : 18.00
Het oudste deel van deze mooie kerk met romaanse oorsprong dateert wellicht uit de 16de eeuw. Het is een bouwwerk met een enkel schip plus een koor uit 1684 waaraan een zijkapel voor Sint-Barbara en een massieve versterkte toren (herbouwd in 1954; in 1940 blies het leger de toren op) werden toegevoegd. De St.-Hubertuskapel is eigenlijk de oude sacristie.
Het interieur is passend gerestaureerd. Men ziet er een polychrome Christus uit de 14de eeuw en een geheel van muurschilderingen van 1540-1560 die het martelaarschap van Sint-Barbara uitbeelden.
Achteraan in deze kleine plattelandskerk staan enkele vitrines met prehistorische vondsten uit de regio. Deze objecten zijn van de historische kring van het dorp, die geen plaats had om ze tentoon te stellen. Dankzij de samenwerking met de Sainte-Catherinekerk kunnen bezoekers deze objecten toch bewonderen.
De muurschilderingen zijn van de 16e eeuw. Het gaat hier om een werkelijk stripverhaal "avant la lettre". Voor het grootste gedeelte stellen zij de marteldood voor van de H. Barbara. Andere schilderingen van dezelfde makelij versieren de bogen, gevormd door de drie zuilen van de kerk. In haar licentiaatsthesis (1979) kon Anne Dudant deze meesterwerken dateren tussen 1540-1560. De schilderijen tussen de tweede en de derde zuil zijn van een andere kunstenaar, misschien van een lokale schilder ? Misschien van latere datum ? De aandacht dient hierbij gevestigd te worden op het verschil dat bestaat tussen een schilderij aangebracht op een geverfde onderlaag en een fresco dat aangebracht wordt op een onderlaag van kalk.
Dit legt de grote kwetsbaarheid uit voor deze kunstwerken alsook hun zeldzaamheid.
Twee zuilen worden bekroond met kapitelen in de vorm van mensenhoofden en werden door het KIK gedateerd 16e eeuw. Volgens de gesproken overlevering zijn ze evenwel ouder. Sporen van polychromie. Zij zouden een diepere studie wettigen om hun datering met meer nauwkeurigheid te bepalen.
Waarschijnlijk dagtekenend uit de 14e eeuw bevond dit Christusbeeld zich waarschijnlijk vooraan in het koor. Nadien werd het op het hoofdaltaar geplaatst om een verdwenen schilderij te vervangen. Het kruis zelf is van recente datum.
Dit boogvormig stenen tabernakel zou dagtekenen uit de periode 1594-1640. Het is versierd met bloemmotieven en is aan beide zijden geflankeerd door een engel.
Oorspronkelijk vond deze theoteek haar plaats in het hoofdaltaar. Ze werd gelukkig beveiligd en is thans ingebouwd in de toren naast grafstenen met wapenschilden.
N.B. Een tabernakel dient om geconsacreerde hosties te bewaren. Gewoonlijk is dit in het hoofdaltaar ingebouwd of maakt het een zelfstandig object uit dat in het koor geplaatst is. Ofschoon ook aanwezig in andere naburige kerken (Beaufays, Soiron) is een theoteek een eerder zeldzaam architecturaal element.
Dit altaar in stijl Louis XIII is gedagtekend 1645. Het verstopte sedert de tweede helft van de 17e eeuw de achterliggende muurschilderingen. Het werd naar het linker transept verhuisd ( vroeger sacristie ) na de toevallige ontdekking van de muurschilderingen in 1987. Met zijn onderbroken fronton, zijn acanthusbladeren, treft men hier een mooi voorbeeld aan van een kerkelijk meubel uit de eerste helft van de 17e eeuw in onze streken.
Men zal de aanwezigheid opmerken van wapenschilden onder een helm(ruiterij-helm, kenschetsend voor ridderlijkheid).
De twee glasramen die het koor van de kerk versieren werden verwezenlijkt door de kunstenaar-glazenier Louis Jacvquemart (1916-1972). Zij beogen de herinnering te bewaren aan de twee reeksen martelaren van Forêt: dezen van 5 en 6 augustus 1914 toen een 15-tal dorpsgenoten door de invallers werden afgeslacht en dezen van 6 september 1944, dag waarop een 60-tal leden van het verzet op de binnenkoer van het kasteel van Forêt door de Duitsers werden neergeschoten.