Saint-Pierre

Het hoofdaltaar en het altaarstuk

Het altaarstuk, dat in 1707 werd gemaakt door Gilles de Brasnu, bestaat uit vier zuilen, een centraal schilderij, "De aanbidding van de herders" naar Rubens, en twee nissen met daarin de gestripte houten beelden van Sint-Pieter in het noorden en Sint-Paulus in het zuiden, de patroonheiligen van de parochie. 

De basis van het hoofdaltaar bestaat uit een grote beschilderde en gegoten houten kist met een centrale reliëfversiering aan de voorkant.

Hierop rust een tabernakel waarvan de deur is versierd met een voorstelling van het Lam Gods.

Boven de verdiepingen zijn twee medaillons met de profielen van Christus aan de linkerkant en de Maagd Maria aan de rechterkant.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

De aanbidding van de herders

Dit indrukwekkend grote schilderij (3m80x2m50), geïnspireerd door zowel religie als het platteland, is gesigneerd "Retous pint 1711".

Alle achttiende-eeuwse specialisten zijn het eens over de naam Restout, een schildersfamilie uit deze periode, maar de exacte identiteit van de auteur blijft een vraag. Sommige publicaties schrijven het toe aan Jean Restout (de jonge), maar het schilderij komt niet voor in de catalogus van zijn werken. Hij schilderde wel een "Aanbidding van de herders", maar in 1761.

De meest waarschijnlijke verklaring is dat het schilderij afkomstig is uit het atelier van Eustache Restout. Restout, die niet alleen architect, graveur en schilder was, maar ook sub-prior van de abdij van Saint-Martin de Mondaye (Calvados), werd beschouwd als een kopiist, of iemand die inspiratie haalde uit het werk van beroemde schilders (in dit geval Rubens). Hij verzamelde een echte kunstschool om zich heen, die verantwoordelijk was voor het maken van de doeken die onder zijn leiding werden geschilderd.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Het orgel

Het werd gebouwd door de gebroeders Damien (orgelbouwers in Gaillon) in antwoord op een verzoek van parochianen aan de fabrique (een groep geestelijken en leken die verantwoordelijk waren voor het beheer van de parochie) en werd in september 1861 in de kerk geïnstalleerd.

De bouw begon in de zomer en omvatte de bouw van een galerij aan de achterkant van de kerk, een kas, het zichtbare deel van het orgel, en een timmerwerkconstructie waarin de pijpen en windladen werden geplaatst. Het heeft twee klavieren.

Als bewijs van de degelijkheid functioneerde het Sap-orgel meer dan een eeuw zonder grote reparaties. Pas in 1975 werd een eerste restauratie uitgevoerd, maar helaas werd deze gestaakt.

Het werd uiteindelijk in oktober 1988 gerestaureerd door Louis Benoist (orgelbouwer in Laigné-en-Belin). De pijpen die in 1975 waren verwijderd en op de galerij waren achtergebleven, werden opnieuw gebruikt, zodat het orgel er nu precies zo uitziet als het orgel dat door de gebroeders Damiaan is gebouwd.

Het werd in 1986 op de monumentenlijst geplaatst.

Vertaald met DeepL.com (gratis versie)

De Annunciatie-triptiek, door Philippe Gautier

Het bevindt zich op de zuidelijke muur van het schip en is gewijd aan de Maagd Maria. Het is het werk van schilder Philippe Gautier, die het aan de gemeente schonk.

Het bestaat uit drie grote schilderijen. In het midden staat de Annunciatie. De engel Gabriël verschijnt niet in gevleugelde menselijke gedaante, maar in een uitbarsting van fonkelend licht, waardoor het schilderij een overwegend gele kleur krijgt. Het wordt links omringd door de Presentatie in de Tempel en rechts door de Kruisafneming.

Het centrale schilderij werd in 1977 geschilderd voor de internationale Gemmail-wedstrijd "Le Prix de la Lumière", waarvan Philippe Gautier de winnaar was.

Gemmail ontleent zijn naam aan de samentrekking van "gem" (edelsteen) en "email". Het is een kunstvorm uit de 20e eeuw die het midden houdt tussen schilderkunst en glas-in-lood. Het werd uitgevonden door de surrealistische schilder Jean Crotti rond 1935, in samenwerking met de natuurkundige Christian Malherbe-Navarre.

De achtergrondverlichting van deze gemmail geeft een zeer heldere kijk op het werk en versterkt de kleur.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

De gebrandschilderde ramen

Het glas-in-loodraam rechts is een van de twee grote ramen tegenover elkaar in het koor. Ze werden in 2010 ontworpen en gemaakt door Florent Chaboissier (1948-), een schilder en meester-glasblazer. Het glazen dak op de zuidgevel werd geschonken door een familie uit Le Sap.

Naast het zuidelijke raam is een glas-in-loodraam geschonken door de parochie en getekend door Gérard Bourget (1936-), een meester-glasartiest uit Saint-Pierre-Église (Manche). Dit glas-in-loodraam werd in 1997 gemaakt naar een ontwerp van Nicolas Gautier, destijds architect van de Bâtiments de France in Orne.

Het glas-in-loodraam links is een van de twee in de kapel van de Maagd. Het is ontworpen door Paul Bony (1911-1982). Bony was de aangewezen meester-glasblazer van de schilder Henri Matisse (1869-1954), in het bijzonder voor de Rosaire kapel in Vence, maar hij werkte ook met andere schilders zoals Marc Chagall (1887-1985) en Georges Rouault (1871-1958).

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Het standbeeld van Sint Maarten

Dit kleine beeldje, 1,32 m hoog, van beschilderde steen met een gotisch kazuifel, dateert uit de 16e eeuw. Het staat vlakbij het hoofdaltaar in een nis op de noordelijke muur van het koor.

Het is het enige overblijfsel van de kerk van Sapmesle (of Sap-Mesle), die in 1825 werd verwoest. Sint Maarten was de beschermheilige, zoals blijkt uit de inscriptie op de sokkel.

Tegenwoordig is Sapmesle een deelgemeente van Sap-en-Auge, nadat het in 1882 bij de gemeente Sap werd gevoegd.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

De Decaloog

Dit open boek in reliëf, alsof het op de noordelijke muur van het schip is geplaatst, is een voorstelling van de Tafelen der Wet, waarop de Tien Geboden of "Decaloog" staan die Mozes van God ontving op de berg Sinaï.

Dit is een zeldzaam verschijnsel in kerken en het is de moeite waard om dit te vermelden.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

De lessenaar met de engel

Deze 2,25 meter hoge beschilderde houten sculptuur, gesneden uit massief hout, dateert uit de 18e eeuw.

De smeedijzeren boekenstandaard was ontworpen om een antifonarium (een katholiek liturgisch boek met gregoriaanse gezangen) op te zetten.

Het bovenste deel van de lessenaar heeft de vorm van een knielende engel. De lessenaar en de voet zijn rijkelijk versierd met verschillende motieven, vooral bloemen en bladeren.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)