01 oktober - 31 maart
ma
di
woe
do
vr 14.00 - 17.00
za 14.00 - 17.00
zo 14.00 - 17.00
01 april - 30 september
ma 10.00 - 17.00
di 10.00 - 17.00
woe 10.00 - 17.00
do 10.00 - 17.00
vr 10.00 - 17.00
za 10.00 - 17.00
zo 10.00 - 17.00
In de 7e eeuw werd Blangy-sur-Ternoise (toen Blangiacium) een graafschap onder koning Clovis II en een van de 7 forten van de Ternois. De ontwikkeling van Blangy-sur-Ternoise begon toen, vooral dankzij een figuur die de identiteit van de stad was geworden: de heilige Berthe. In 682, na de dood van haar man, veranderde ze het kasteel dat ze als bruidsschat had gekregen in een abdij voor Benedictijner nonnen. Deze eerste abdij werd twee eeuwen later verwoest door de Normandische invasies. Benedictijner monniken vestigden zich er in 1031, tot aan de Franse Revolutie. De meeste gebouwen, waaronder de abdijkerk, werden daarna verwoest. Slechts enkele sporen zijn vandaag de dag nog zichtbaar. De huidige abdij staat op de plaats van de oude abdijboerderij.
In 1537 staken de troepen van Karel V de parochiekerk in brand, die in de middeleeuwen “ondersteboven” was gebouwd, met het koor op de plaats van de klokkentoren. Pas in de 18e eeuw werd de kerk in opdracht van de monniken van de abdij gerestaureerd in neoklassieke stijl, herkenbaar aan de Ionische kapitelen op de pilaren van het schip. Dit keer is het koor naar het oosten gericht.
Het is rijkelijk gemeubileerd en opmerkelijk versierd: het hoofdaltaar, het altaarstuk, de koorstoelen, het wijwatervont, het doopvont met het wapenschild van pater Leurin, de eerste abt met mijter, de biechtstoel en de preekstoel.
Hoewel de kerk gewijd is aan Sint Gilles, is het ook de kerk van Sint Berthe, die te zien is op het schilderij in het altaarstuk van het hoofdaltaar, in de gebrandschilderde ramen in het koor, tussen de beelden en vooral in het schrijn met haar relikwieën, beschermd door een raam en een smeedijzeren traliewerk. De noveen die in juli wordt georganiseerd ter ere van het feest van de heilige Berthe is een niet te missen evenement in de regio.
Maak een wandeling door deze gemeente met 730 inwoners, die in 2021 het label “Village Patrimoine” kreeg, en ontdek andere plaatsen die verbonden zijn met Sint-Berthe.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Dit reliekschrijn van gebeeldhouwde eik werd in 1606 geplaatst door abt Boudewijn Lallemand. In de vorm van een kist en met een overdekt deksel worden de overblijfselen bewaard van het lichaam van de heilige Berthe, stichteres van de abdij - die haar naam draagt - die zich op enkele straten van de kerk bevindt. Versierd met gouddraad borduurwerk op rood fluweel in 1627, draagt het de inscriptie "Sancta Berta" en "Ora Pro Nobis" op elke lange zijde, evenals portretten van St. Berthe en een abt op de zijkanten.
Twee andere sjaals van hetzelfde ontwerp zijn te zien in het Museum van Doornik. Er wordt gezegd dat ze het werk zijn van de borduurder Ladan, dus kan de reliekschrijn van Blangy aan dezelfde kunstenaar worden toegeschreven?
Dit reliekschrijn werd alleen tevoorschijn gehaald ter gelegenheid van de noveen, die elk jaar in juli plaatsvindt.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Dit 19e-eeuwse beeld, dat vroeger zwart was geschilderd, heeft zijn houten kleur teruggekregen dankzij de werkzaamheden van pater Demont, pastoor van 1966 tot 2004.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Ze bestaan uit twee delen: de achthoekige schaal gebeeldhouwd met geometrische motieven en de vierkante basis waarop de wapens van abt Leurin zijn afgebeeld (een gefretteerd wapenschild met daarop een abtsboet en een kruis), de eerste mijterende abt van Blangy aan het einde van de 16e eeuw. Op de andere zijden staan een inscriptie met de vermelding "Pierre Leurin, abt", de datum "1590" en een cirkel, symbool van de eeuwigheid.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
In 1846 besloot abt Laisné de glas-in-loodramen van de kerk te moderniseren en ze zo een uniform karakter te geven. De eerste gebrandschilderde ramen werden een paar jaar later geplaatst, volgens dezelfde rondboogarchitectuur. De vier ramen in het koor stellen de heilige Franciscus van Assisi voor als een figuur ten voeten uit, de heilige Gilles als abt en twee scènes uit het leven van de heilige Berthe.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De adelaar is een symbool van de heilige Johannes de Evangelist, maar ook een embleem van kracht en majesteit. Dankzij zijn vleugels kan de adelaar ook worden gebruikt om grote boeken vast te houden tijdens de lezing van het Woord. Dit exemplaar is afkomstig van een oude lessenaar, het houdt een processiekruis op zijn rechtervleugel en rust op een eerste vierkante basis met ionische versiering, zelf geplaatst op een tafel met gebogen zijden.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Dit achthoekige meubelstuk zou bestaan uit zandsteen uit het graf van de heilige Omer, verrijkt met beeldhouwwerk. De basis zou afkomstig zijn van een oude blauwe marmeren zuil.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De kerk heeft een rijke collectie meubilair met opmerkelijke decoraties. Onder andere het hoogaltaar, in renaissancestijl en gedateerd 1630 zoals blijkt uit de cartouches op de kroonlijst, is afkomstig uit de voormalige kapel van de abdij. Het bestaat uit verschillende leesniveaus. Onderaan omringen twee engelen het schrijn van de heilige Berthe, dat beschermd wordt door een smeedijzeren traliewerk en een glazen kast. Op het tabernakel wordt Christus afgebeeld als een herder. Het altaarstuk, van indrukwekkende afmetingen, is in het midden samengesteld uit een schilderij van de Heilige Berthe in gebed met een model van een abdij. Drie beeldjes completeren de versiering van dit ensemble: de dochters van de Heilige Barbara (Gertrude en Deotile) die het schilderij omringen en de Heilige Barbara bovenaan.
De met was behandelde eikenhouten krukken hebben armleuningen met nogal ongewone figuren.
De biechtstoel, die in 1909 werd geïnstalleerd, heeft ook een bijzondere versiering, met name op het fronton, dat de beweging van vergeving en biecht voorstelt aan de hand van de episode van de terugkeer van de verloren zoon*. In het midden, rondom de heilige Geest, voorgesteld door een duif die neerdaalt om vergeving te schenken, staan twee beelden: rechts Maria Magdalena, voorgesteld als de vergeven zondares**, met een kruis en een vaas aan haar voeten, en links een dominicaan. (*Luke 15, 11-32 - **Luke 7, 36-50).
De preekstoel, die in 1845 werd geïnstalleerd, bestaat uit een lampenkap in imitatie van kant, bekroond met vuurpotten en versierd met lichtstralen. De vier Evangelisten en hun attributen zijn afgebeeld op vergulde kandelaars op het bekken.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)