01 januari - 31 december
ma -
di 9.00 - 15.00
woe 17.00 - 19.00
do 9.00 - 15.00
vr -
za 9.00 - 15.00
zo 8.30 - 16.00
Dit is het oudste zichtbare deel van de kerk. Zijn schietgat laat ons toe om het gebouw te dateren: tussen 1000 en 1030. Het breekt ook twee records: het is het oudste zichtbare gebouw in de gemeente Braine-le-Comte en het bevat het oudste leistenen gewelf van België.
Gertrude was de stichteres van de abdij en de stad Nijvel in de 7e eeuw. Vanaf de tweede helft van de 14e eeuw beeldt men haar af met één of meer gerbils hangend aan haar staf. Dit is een herinnering aan de Grote Zwarte Dood die Europa in 1348 teisterde. Tussen 1/3 en 2/3 van haar bevolking werd gedecimeerd. Gertrude afbeelden met dit dier is een vorm van dank voor haar welwillendheid.
De kerk werd in de 16e eeuw gerestaureerd en vergroot door de abdij van Nijvel, die eigenaar was van de kerk. Het koor ligt achter het centrale schip, dat toebehoorde aan de inwoners van het dorp. Aangezien dekerk naar het oosten is gericht, wordt het centrale glasraam, dat een monstrans voorstelt die geopend is om de Heilige Hostie te onthullen, verlicht door de eerste zonnestralen op de zomerzonnewende (21 juni).
De doopvont werd aan het begin van de 20e eeuw gebouwd en bestaat uit een dubbel bassin met waterafvoer. Onderzoekers Koch en Pasteur hadden net ontdekt dat veel besmettelijke ziekten werden overgedragen door besmet water. Daarom moest worden voorkomen dat het water waarmee het ene kind was gedoopt, het volgende kind zou besmetten.
Glasraam dat Karel de Grote afbeeldt, maar met een foto van een fabrikant. Door gebruik te maken van de nieuwste technische ontwikkelingen in de fotografie aan het einde van de 19e eeuw, werd Henri Wasnaire opgenomen in de afbeelding dankzij zijn foto die op het glas werd afgedrukt.
Tussen 1949 en 1989 had het dorp Hennuyères twee gebedshuizen: de kerk Sainte-Gertrude en de “chapelle aux Italiens”. Na de oorlog arriveerde een grote gemeenschap Italianen om de arbeiders in de tegelfabrieken van Hennuyères te versterken. Ze had haar eigen kapelletje in de fabriek. Toen haar pastoor vertrok, erfde de kerk van Sainte-Gertrude haar altaar en een schilderij van “Madonna degli emigrati” dat door paus Pius XII aan deze gemeenschap was toevertrouwd.