01 januari - 31 december
ma 9.00 - 16.00
di 9.00 - 16.00
woe 9.00 - 16.00
do 9.00 - 16.00
vr 9.00 - 16.00
za 9.00 - 16.00
zo 9.00 - 16.00
De van oorsprong romaanse parochiekerk St.-Vedastus, is omstreeks 1500 verbouwd tot een driebeukige laatgotische hallenkerk.
Ze werd ernstig beschadigd door brandstichting van de geuzen. Het zeskantig traptorentje dateert uit 1754. Het geheel is in de 19de eeuw verder uitgebreid. Na de Eerste Wereldoorlog hersteld.
Meubilair: St.-Jozefaltaar en een zijaltaar in geschilderd en gemarmerd hout, (18deeeuw), twee biechtstoelen, eiken communiebank met voorstelling van de H. Eucharistie en Mariamonogram (1749).
Marmeren doopvont uit de 17de euw. Gedenkplaten ter herinnering aan de moord op de pastoors door de beeldenstormers in 1567. Marmeren grafstenen tegen de kruisingpijlers. Aantal schilderijen en sculpturen waaronder een Sint- Jozef met Kind, uit de 18de eeuw en een buste van de H.-Vedastus (18de eeuw).
Aan de westzijde een 18de eeuwse Calvarie met gekruisigde Christus.
De doopkapel bevat een marmeren doopvont die uit de 17de eeuw dateert. De kapel wordt afgesloten door een 18de-eeuwse eikenhouten afsluiting. In de doopkapel hangt het schilderij “De heilige Sebastiaan wordt met pijlen doorboord” van Desrumeaut uit 1695.
De rococo-preekstoel dateert van 1769. Dit jaartal staat aan de binnenzijde van de trap vermeld. In 1837 werd de “schelp” vergroot in de stijl van de lambrisering. In 2009 onderging de preekstoel een grondige restauratie.
Op 12 januari 1568 werden de pastoor, de kapelaan en de koster van Reningelst door de Geuzen vermoord. Hun lichamen werden in de kerk begraven. In 1923 werden opgravingen verricht in de kerk in opdracht van priester Gustaaf Lamerant en werden stoffelijke resten gevonden die vermoedelijk van de drie priesters-martelaars afkomstig zijn. Enkele stukjes van het gebeente werden in een kadertje opgehangen.
De vroegste vermeldingen over het bestaan van Reningelst vinden we in de middeleeuwen. Het dorp was in die periode zowel een parochie als een groot deel van een heerlijkheid. Reeds in de 12de eeuw liet de familie van Reningelst een kasteel bouwen, dat voor de bescherming van de feodale gemeenschap moest zorgen. Het gebouw, voorzien van versterkte muren en uitkijkgaten, was door een gracht (met ophaalbrug) omringd. Toen op het einde van de 18de eeuw de Fransen in België binnenvielen, liet generaal Dominique Vandamme het kasteel door zijn troepen afbranden en werd het kasteel volledig vernield.
De lambrisering en de biechtstoelen dateren uit de periode 1765-1768. De bovenrand van de lambrisering wordt versierd met gebeeldhouwde kinderkopjes. Elk figuurtje kijkt in een andere richting en heeft een andere gelaatsuitdrukking.
Het doksaal en de lambrisering achteraan in de kerk dateren van 1788 en bevatten duidelijk andere motieven dan in de lambrisering aan de zijmuren en in het koor. De orgelkast en het orgel dateren van 1780 en werden gebouwd door firma Vanderhaeghe uit Rijsel. In 1885 werd het herbouwd door Forrest en na de Eerste Wereldoorlog door Anneesens in zijn huidige vorm hersteld. Het orgel wordt sinds 2010 niet meer bespeeld en is aan een dringende restauratie toe.