Sint-Martinus

Neogotisch interieur

De Sint-Martinuskerk van Kessenich werd in 1898 ontworpen door architect Jos Tonnaer uit Thorn. Hij was een leerling en medewerker van de bekende Nederlandse bouwmeester Pierre Cuypers.

Naar neogotische opvattingen was de architect niet alleen verantwoordelijk voor de ruwbouw maar ook voor de volledige inrichting van het kerkgebouw. De consequente toepassing van dit principe leidde ertoe dat deze kerk een zeer gaaf en harmonisch geheel vormt, temeer omdat de architect zijn ontwerpen liet uitvoeren door befaamde kunstenaars en ambachtslieden.

Deze kerk wordt dan ook de Parel van het Maasland genoemd.

Koor met glas-in-loodramen

In de driebeukige kerk trekt vooral het prachtig en rijk versierde veelhoekig koor de aandacht. Zes marmeren zuilen, bekroond met vergulde kapitelen, schragen de overwelfde kooromgang, wat op zich een zeldzaam gegeven is in een kleine, landelijke kerk.

De glas-in-loodramen werden vervaardigd door het atelier Dobbelaere uit Brugge. Zes kleine glas-in-loodramen verwijzen naar de heilsgeschiedenis. Vijf grote glas-in-loodramen verwijzen naar passages uit het leven van Christus.

Schilderingen

Schilderingen in neogotische stijl door het atelier Leo Bressers uit Gent.

De schilderingen omvatten ondermeer:
- de afbeeldingen van de 12 apostelen en van de 4 kerkvaders onder rijkelijk geschilderde baldakijnen, boven het koor;
- de kroning van Onze-Lieve-Vrouw en de verheerlijking van de Heilige Familie, beide omringd door musicerende engelen, respectievelijk links en rechts op de oostelijke muur van de kruisbeuk;
- de zinnebeelden uit de litanie van Onze-Lieve-Vrouw onder de ramen van de middenbeuk.

Gotisch beeld van de Heilige Maagd samen met Sint-Anna en het kindje Jezus - 16de eeuw

Het beeld vertoont een duidelijke verwantschap met de beelden uit het atelier van de Meester van Elsloo zoals de houding van het Christuskind en de haren. De plooival van dit beeld is echter zwaarder en ook de figuren zijn vrij zwaar en gedrongen.

Volgens het uitgebreide onderzoek in 2014 van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium – Brussel, heeft dit beeld wel de vormentaal maar behoort het niet direct tot het atelier van de Meester van Elsloo. De vormentaal vind je overigens terug bij beelden in het hele gebied gaande van de Nederrijn tot het zuidelijkere deel van het Maasland.

Grafsteen Guido van Malsen en Johanna van Kessenich - 17de eeuw

Op het kerkhof aan de zuidzijde van de Sint-Martinuskerk bevindt zich de grafsteen van Guido van Malsen en zijn vrouw Johanna van Kessenich. Guido van Malsen was vrijheer van Broekhuizen, Kessenich, Borgitter en Bronshorn. Hij stierf in 1618. Op de grafsteen zijn nog de contouren zichtbaar van de 8 kwartierstaten toebehorend aan Guido van Malsen en de 8 kwartierstaten van zijn echtgenote Johanna van Kessenich.

Deze grafsteen bevond zich oorspronkelijk in de oude kerk van Kessenich.

De Berg met grafkapel

'De Berg' is een motteheuvel met resten van een burchttoren uit Maaskeien in het centrum van Kessenich tegenover de Sint-Martinuskerk. Het is een kunstmatig opgeworpen heuvel, die vroeger omgracht was. Op de motte zijn nog de resten van een donjon te bezichtigen. Het gebouw op de motteheuvel werd nog tot het einde van de 17de eeuw gebruikt, daarna raakte het in verval.

De familie Michiels van Kessenich liet in 1825 de top van' De Berg' nivelleren om er een grafkelder te bouwen. In 1899 bouwde baron Hendrik Michiels van Kessenich de huidige neogotische grafkapel.

Download de plattegrond