Sint-Michiel
Place Jean Bérain
55300 Saint-Mihiel
Abdijkerk | XI-XVIII | Romaans | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 april - 30 september
ma 8.00 - 19.00
di 8.00 - 19.00
woe 8.00 - 19.00
do 8.00 - 19.00
vr 8.00 - 19.00
za 8.00 - 19.00
zo 8.00 - 19.00
01 oktober - 31 maart
ma 9.00 - 19.00
di 9.00 - 19.00
woe 9.00 - 19.00
do 9.00 - 19.00
vr 9.00 - 19.00
za 9.00 - 19.00
zo 9.00 - 19.00
Geleide bezoeken
+33 3 29 89 06 47
Beschrijving
Het gebouw biedt onderdak aan buitengewoon meubilair, waaronder 80 kramen en koorhoutwerk uit 1710, een meesterwerk in Ligier Richier walnotenhout, het Pâmoison de la Vierge, het begrafenismonument van haar kleinzoon Jean uit 1608 en twee orgels. Het grote orgel van de late 17e eeuw is een van de mooiste van Europa met zijn rijkelijk versierde buffet en 2 onafhankelijke pedaaltorentjes.
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
De Romaanse toren en zijn beschermende waterspuwers
De eerste kerk, gebouwd rond 815 na Christus, werd gevolgd door een nieuw Romaans gebouw dat in 1068 werd ingewijd. Van deze periode zijn alleen de onderste delen van het toren-porch overgebleven, dat ooit een spits had die twee keer door stormen werd verwoest. In de 18e eeuw werd er een balustrade voor in de plaats gebouwd en op elke hoek werden vier wolfvormige waterspuwers gebeeldhouwd. De dreigende waterspuwers voerden niet alleen het regenwater af, maar moesten ook de duisternis afwenden wanneer de abdijkerk 's nachts werd verlicht.
Vertaald met DeepL.com (gratis versie)
De preekstoel
Deze stenen preekstoel werd in de 18e eeuw uitgehouwen en werd gebruikt door een predikant tijdens de dienst om de woorden van het koor in het schip te herhalen in een tijd dat er nog geen microfoons waren. Hij bestaat uit een kuip (het deel waar de prediker staat) en een abat-voix (een soort baldakijn boven de kuip).
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De portal In Paradisium
Dit portaal, dat getuigt van de gotische architectuur van het voormalige schip van de abdijkerk, was ooit de toegangspoort tot In Paradisium, een antifoon (liturgisch refrein) dat werd gezongen tijdens de begrafenisceremonie. Het gaf de monniken toegang tot de binnenplaats van het klooster, dat tussen de 11e en 18e eeuw werd gebruikt als begraafplaats. Na de Franse Revolutie werd het klooster omgebouwd tot speelplaats voor het Lycée Ligier Richier.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De kraampjes
In het koor van de abdij staan 80 koorstoelen die in de 17e eeuw werden gemaakt door timmerman Pierre Rouby en beeldhouwer Jean Cimar. Deze uitgesneden eikenhouten stoelen, die gereserveerd waren voor gebruik door de monniken tijdens de diensten, zijn voorzien van een zadel. Als de stoel eenmaal omhoog stond, kon een vermoeide monnik discreet op dit zadel leunen terwijl het leek alsof hij stond. Het koor heeft ook een orgel waarop een beeld staat dat de patroonheilige van de abdij voorstelt, de aartsengel Sint Michael die de draak verslaat.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De gebrandschilderde ramen
De gebrandschilderde ramen brengen licht en helderheid. Ze zijn het werk van de getalenteerde Lorin-ateliers uit Chartres, die in de jaren 1930 de opdracht kregen om de gebrandschilderde ramen die tijdens de Eerste Wereldoorlog waren vernield te herbouwen. Elk deel van de kerk heeft een andere stijl gebrandschilderd glas: terwijl het schip statische afbeeldingen heeft van heiligen zoals Sint Peter en Sint Theresa, beelden de koor- en transeptramen scènes uit uit het leven van de Maagd Maria en Christus. In het zuidelijke dwarsschip lieten de ateliers zich inspireren door Ligier Richier's Sepulchre om de graflegging van Christus uit te beelden. De scènes in het koor zijn versierd met medaillons die hulde brengen aan de grote mannen van de abdij en de regio, zoals Dom Hennezon en kapitein de Mauljean, een patriot uit Lotharingen.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het grote orgel
Het grote orgel van de abdijkerk Saint-Michel, gebouwd in 1681 en met de voor Frankrijk ongebruikelijke pedaaltorentjes, is zeker een van de kostbaarste orgelkasten in het 17e-eeuwse Lotharingen. Het instrument, gebouwd door Jean Adam op verzoek van Dom Hennezon, werd in 1792 herbouwd door Jean-François Vautrin. Tijdens de bezetting in 1917 werden de pijpen gevorderd door Duitse soldaten om omgesmolten te worden tot munitie. Door de ontbrekende pijpen te vervangen, moderniseerde Jacquot het instrument in 1931. Ondanks de verschillende wijzigingen die sinds de bouw aan het instrument zijn aangebracht, zijn een aantal zeer interessante elementen uit de 17e en 18e eeuw bewaard gebleven, waardoor het mogelijk is het oorspronkelijke instrument te reconstrueren.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Kerken in de buurt
Circuit
Schatten van de Sammiellois
Rond Saint-Mihiel steken regelmatig klokkentorens boven de heuvels uit. Duw de deuren van deze kerken open om de schatten van de Sammiellois te ontdekken. Donzelli, Ligier Richier en andere wachten op je...
