01 januari - 31 december
ma 8.30 - 20.00
di 8.30 - 20.00
woe 8.30 - 20.00
do 8.30 - 20.00
vr 8.30 - 20.00
za 8.30 - 20.00
zo 8.30 - 20.00
De eerste vermelding van een kerk gaat terug tot het jaar 1083 "ecclesia de Rode". Omdat de oude kerk door de groei van de bevolking te klein werd, werd besloten een nieuwe te bouwen. Tegenwoordig dient de oude kerk als tentoonstellingsruimte voor tijdelijke tentoonstellingen die door de gemeente worden georganiseerd.
De nieuwe dorpskerk van Roodt an der Syr is een van de jongste sacrale gebouwen in Luxemburg.
De eerste steen werd gelegd in 1976 op het tuinterrein van de zussen Schmit, en de voltooide kerk werd ingewijd op 8 oktober 1978. Architect: Ewert, Haagen en Schmit.
Dankzij de zorgvuldigheid van de "oeuvres paroissiales" ontstond zowel bij de bouwkundige en ruimtelijke conceptie als bij de liturgische inrichting een ensemble dat op indrukwekkende wijze laat zien hoe een kerk zich kan openstellen voor de vormentaal van de moderniteit.
De architectuur onderstreept het idee van de gemeenschap die hier samenkomt om de eredienst te vieren, zoals benadrukt door de liturgische hervorming van het Tweede Vaticaans Concilie. Het eenvoudige en heldere ontwerp nodigt de bezoeker uit om in contact te komen met het onuitsprekelijke, het goddelijke U.
De klokkentoren staat los van het
kerkgebouw en lijkt degenen die
aankomen uitnodigend een paar
stappen tegemoet te komen.
De klokken werden in 1978 gegoten door Johann Mark & Sohn uit Brockscheid in de Eifel.
Het orgel werd gemaakt door Walker & Cie.
Het werd ingewijd in 1979 en nadien gedemonstreerd door Me Albert Leblanc.
De glas-in-loodramen werden ontworpen door Georges Calteux en Ady Deville. De 33 ramen van betonglas zijn gemaakt door de firma Kaschenbach in Trier.
De non-figuratieve kruisweg met 15 staties, de enige in Luxemburg, werd gemaakt door kunstenaar Roger Bertemes.
Het missiekruis herinnert aan de volksmissies die de paters Redemptoristen vanaf de tweede helft van de 19e eeuw in het Groothertogdom hebben uitgevoerd.
Tijdens een speciale ceremonie werd dit missiekruis gezegend en aan de buitenkant van de oude kerk bevestigd. Zo konden de gelovigen zich er te allen tijde voor verzamelen en hun lijden en vreugde aan de Verlosser toevertrouwen.
Het vieringaltaar, het centrum van de kerk, is van hout.
De altaarsteen, ingewijd bij de wijding van het altaar, is niet ingebed in de altaartafel zoals gebruikelijk is, maar hangt vrij onder de tafel.
Het bronzen kruis, de doopfontein, de kandelaar, het tabernakel, het hangende kruis en het beeld van Maria, alsmede de figuratieve kruiswegstaties zijn werken van Egino Weinert uit Keulen.