01 januari - 31 december
ma 11.00 - 18.00
di 11.00 - 18.00
woe 11.00 - 18.00
do 11.00 - 18.00
vr 11.00 - 18.00
za 11.00 - 18.00
zo 11.00 - 18.00
Het interieur van het gebouw wordt gekenmerkt door de hoogte van het schip dat uitkomt op een koor waar de blik de weg van Christus volgt: van de kruisafneming (centraal glas-in-loodraam) tot de graflegging (celebratiealtaar en hoofdaltaar). De rest van het meubilair volgt deze harmonie van de neogotische stijl (preekstoel, zijaltaren, biechtstoelen). De aanwezigheid van een kapel herinnert aan de plaats van de grote adellijke families, waarvan de laatste - de Bourbon-Busset - tot in de jaren 1970 eigenaar van het kasteel bleef.
Als u door de kerk van Dourlers wandelt, kunt u ook op zoek gaan naar decoratieve details: muurschilderingen, glas-in-loodramen, beelden...
Neem na het bezoek aan de kerk de tijd om het dorp te ontdekken, dat nog steeds veel erfgoed rijkdommen herbergt: de muur van de Saracenen, het gehucht Mont-Dourlers en de kapel Saint-Julien.
*De gemeente kreeg na de slag van 1793 de naam Wattignies-la-Victoire.
Kent u het? In Avesnes-sur-Helpe staat een standbeeld dat bekend staat als de “kleine tamboer Stroh”. Het stelt een jonge tiener voor met een trommel en zijn armen omhoog alsof hij de aanval inluidt en de troepen aanmoedigt. Volgens de mondelinge overlevering en bepaalde herdenkingen zou Joseph Stroh tijdens de slag bij Wattignies zijn gesneuveld, in Dourlers, in een steegje vlakbij de kerk.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Deze fijn bewerkte preekstoel in neogotische stijl is waarschijnlijk na het Tweede Vaticaans Concilie naar het achterste deel van de kerk verplaatst. Hij staat sinds 1980 op de monumentenlijst.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De familie van de markiezen van Nédonchel (afkomstig uit Saint-Polois) vestigde zich vanaf het midden van de 19e eeuw in Dourlers. Aan het begin van de 20e eeuw werd de kapel van de landheer – die nog steeds door een hek van de kerk gescheiden is – versierd met glas-in-loodramen van de kunstenaar Marc-Joseph Bulteau (afkomstig uit het noorden). De heiligen Michel, Jeanne d'Arc, Louis en Jeanne de Valois (waarschijnlijk voor deze laatste) worden er afgebeeld, vergezeld van het wapen en het motto “Antiquitas et Nobilitas” van de familie de Nédonchel.
Alle glas-in-loodramen van de kerk zijn volgens de gebruikte techniek van dezelfde kunstenaar. Twee ervan zijn versierd met de wapenschilden van de families die verbonden zijn met het dorp en de kerk: de Bady, de Nédonchel en de Bourbon-Busset.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Op de muren van het koor bevindt zich een reeks muurschilderingen, symbolen van het christendom:
- de pelikaan die het offer van Christus voor de redding van de mensheid voorstelt,
- de kelk met de gewijde hostie die het geloof voorstelt,
- de goede herder die zijn leven geeft voor zijn schapen,
- de vis, wanneer deze in verband wordt gebracht met brood, staat symbool voor de eucharistie,
- het trigram bestaande uit de drie Latijnse letters IHS, wat ‘Jezus, redder van de mensheid’ betekent.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Werk van de glas-in-loodkunstenaar Marie-France Willot, dat een blauwachtige duif in een vierpas voorstelt. Dit glas-in-loodraam werd in 2022 ingehuldigd.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Op dit neogotische altaar staat een beeld van Sint-Medardus dat waarschijnlijk uit 1517 dateert. De verering van Sint-Medardus verspreidde zich snel, vooral in Vlaanderen, waar hij in het midden van de 6e eeuw bisschop was (Doornik). Hij stond bekend om zijn grote vroomheid en vrijgevigheid, en deelde zijn bezittingen met iedereen.
Volgens een legende zou hij als kind een van de paarden van zijn vader hebben weggegeven aan een arme man die het zijne had verloren. Toen zijn vader het paard terug wilde halen, ging hij in de stromende regen op pad, vergezeld door Medardus, die niet nat werd. Een adelaar had zijn vleugels uitgespreid om hem te beschermen, waardoor hij droog bleef. De volkstraditie blijft Sint-Medardus aanroepen tegen overmatige regen en houdt het meteorologische spreekwoord in ere: “Als het op Sint-Medardus (8 juni) regent, zal het 40 jaar regenen”.
De aanwezigheid van Saint Médard in de kerk draagt bij aan de verwarring die nog steeds heerst rond de officiële naam van de kerk: Saint-Médard of Immaculée Conception?
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)