01 april - 31 oktober
ma 8.00 - 18.00
di 8.00 - 18.00
woe 8.00 - 18.00
do 8.00 - 18.00
vr 8.00 - 18.00
za 8.00 - 18.00
zo 8.00 - 18.00
01 november - 31 maart
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
Aan de oevers van de Amblève, omringd door een oude begraafplaats en met aan de ingang twee grandioze kastanjelaars, zal deze kerk in de smaak vallen bij de liefhebbers van eenvoudige plattelandstaferelen.
De eerste blik valt op de romaanse, kalkstenen klokkentoren uit de 13de eeuw. De toren is beschermd en is een restant van de versterkingen van de oude kerk. De huidige kerk, uit 1744, is in het verlengde van de toren gebouwd.
Het witgeverfde interieur heeft een schip met één beuk. Dat is verlicht door twaalf gebrandschilderde ramen (de laatste dateren uit 2025). Er zijn er vier in het koor. Het hoofdaltaar uit de 18de eeuw verwijst naar de jezuïetenstijl. Het koor bevat enkele eikenhouten gestoeltes. De preekstoel is in Lodewijk XIV-stijl.
De ramen aan de achterkant dateren van 1938 en die aan de linkerkant van 1900-1901. Die aan de rechterkant zijn gebroken tijdens de verwoesting van de brug van Sougné op 10 mei 1940. Het eerste glas-in-loodraam werd in 2002 geschonken door een gulle gever.
Vier gebrandschilderde ramen in hedendaagse stijl vervangen sinds 2024 de eenvoudige ramen; ze verbeelden de bruiloft te Kana, de vermenigvuldiging van de broden en de genezingen, de Transfiguratie en ten slotte Getsemane. Ze werden gefinancierd met fondsen die in zijn tijd werden ingezameld door pater Benoît, OSM (Charles Courtejoie), een Serviet die de parochie van 1984 tot 1996 diende.
De orgels, die in 1862 door de firma A. Clerinx uit Sint-Truiden werden geïnstalleerd, werden in 1969 gerestaureerd door de Orgelfabriek Thomas de Ster, die ze onderhoudt. De orgelcursus van de OVA Academie gebruikt ze elke week.
Het huidige meubilair bestaat uit drie altaren in jezuïetenstijl (18e eeuw). Het hoofdaltaar wordt bekroond door het originele kruisbeeld en is versierd met vier engelen in de Delcour-stijl. In de narthex staat een beeld van Notre-Dame des Victoires.
De preekstoel in Lodewijk XIV stijl uit Luik, roze marmeren wijwatervat uit Saint-Remy (L. Chèveront 1704), doopvont: bekken uit de 14de eeuw en voetstuk uit de 16de eeuw.
Koorstoelen (17e eeuw).
Links in de muur onder het doksaal bevindt zich een reliekschrijn, in 1892 geschonken door de voormalige pastoor van Sainte-Marguerite, Nicolas-Joseph Carpentier.
In 1840 leverde Charles Causard van Tellin twee klokken, een grote (538 kg) en een kleine (378 kg) ter vervanging van de bestaande klok, waarvan het metaal voor de nieuwe klokken werd omgegoten.
In 1847 werd de grote klok door Gaulard van Luik opnieuw gegoten en werd het gewicht verhoogd tot 575 kg.
In 1940 klonken de twee klokken vals en Fr. Michiels van Doornik leverde twee nieuwe klokken en nam de oude klokken over. De grote woog 603 kg en de kleine 339 kg.
Op 14 juli 1943 werd de kleine klok door de Duitsers weggehaald en op 24 maart 1944 was het de beurt aan de grote klok. Alleen de grote klok werd op 6 november 1945 ongeschonden teruggegeven.
Op 28 mei 1954 zegende Mgr. Creusen, vicaris-generaal, een nieuwe klok, gegoten door pater Michiels van Doornik; met zijn 900 kg werd het de grote klok en de grote werd de kleine klok! Het is gewijd aan de Heilige Maagd Maria Onbevlekte Ontvangenis en aan de Heilige Theresia van het Kind Jezus.