Sint-Laurentius
Grote Markt 71 a
9060 Zelzate
Kerk | 1877 - 1879 | Neogotisch | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 16.00
di 9.00 - 16.00
woe 9.00 - 16.00
do 9.00 - 16.00
vr 9.00 - 16.00
za 9.00 - 16.00
zo 9.00 - 16.00
Kerkdiensten
Beschrijving
Sint-Laurentius werd in 1570 verheven tot een zelfstandige parochie, los van Assenede. De oude Sint-Laurentiuskapel (1377) werd omgevormd tot een parochiekerk. In de 19de eeuw was deze kerk in zo’n slechte staat dat een vernieuwing zich opdrong. De nieuwe indrukwekkende neogotische kerk ontworpen door de Gentse architect Edmond de Perre-Montigny werd in 1879 ingewijd.
Op het einde van de Eerste Wereldoorlog, begin november 1918, werden verschillende glasramen en het dak beschadigd bij het opblazen van een brug. De herstellingen gebeurden door de Gentse architect A.R. Janssens in 1920.
Bij de Duitse inval in België in mei 1940 heeft het Belgische leger de toren “uit voorzorg“ gedynamiteerd, waarbij het puin onfortuinlijk op het dak van de kerk terechtkwam. Het transept en het koor, de originele glasramen van 1900, de neogotische beschilderingen van 1900 door kunstschilder Remi Goethals en het orgel van de gebroeders Reygaert werden vernield.
Pas in 1950-52 werd de schade hersteld. Het schip, het koor en het transept werden in originele, neogotische stijl heropgebouwd. De toren werd vervangen door een slanke en moderne constructie van 65 meter.
Het interieur is indrukwekkend helder en egaal geschilderd. Het hoogkoor en de zijkoren zijn van elkaar gescheiden door fraaie ijzeren hekken uit 1902 (kunstsmid I. Blanquaert).
Het meubilair is eenvormig neogotisch en speciaal vervaardigd voor de nieuwe kerk in de jaren 1880-1900. Hoogaltaar en zijaltaren bevatten talrijke beelden uit de periode van en na 1891. Het neogotisch retabel uit 1894 afkomstig uit de kapel van het Sint-Jan-Berchmanscollege in Antwerpen past wonderwel bij het geheel.
KIKIRPA : Fototheek online
Foto's
Merkwaardige elementen
Retabel
Een retabel was vroeger een belangrijk instrument in het misritueel: het werd meestal gesloten. Enkel tijdens de liturgische dienst werd het geopend. Daarom zijn de luiken aan beide zijden beschilderd. Het bewaart het lichaam van Christus wat verklaart dat sommige retabels enorm uitgewerkte kunstwerken zijn.
Neogotische retabel uit de vroegere kapel van het Sint-Jan Berchmanscollege in Antwerpen. Het was een schenking van de familie Guyot-Van Praet in 1894. Na een lange omweg kwam het terecht in de Sint-Laurentiuskerk in eeuwigdurend bruikleen. Het is een combinatie van beeldhouw- en schilderwerk. Volgende kunstenaars en ambachtslui werkten eraan: architect Frans Baeckelmans (1827-1896)- beeldhouwers Jan Baptist Van Wint (1829-1906) en Jan Baptist De Boeck (1826-1902)-schilder Jean-Baptiste Anthony (1845-1930). Een brochure over de diverse panelen is ter plaatse beschikbaar.
Piëta of bewening van Christus
Het thema van de piëta vond zijn oorsprong in de vrome interesse voor het medeleven van Maria met het lijden van haar zoon. Pieta is dan ook Italiaans voor ‘medelijden’. Van de 13de tot de 17de eeuw was de piëta, de voorstelling van Maria met het lichaam van haar gestorven zoon op haar schoot, één van de meest geliefde thema’s in de christelijke kunst. Het moment was ontleend aan de afbeeldingen van de kruisafneming waarop de omstaanders met Maria de gekruisigde beklagen. Van daaruit ging de voorstelling een eigen leven leiden, vooral als vrijstaand beeld. Het bekendste voorbeeld bevindt zich in de Sint-Pietersbasiliek in Rome van de hand van Michelangelo.
Kruisweg (1961)
Dit meesterwerk werd geschilderd door Broeder Maximinus (1903-1973) en ontstond bij het beluisteren van de passie van J.S. Bach. Telkens zien we de hoofdfiguur in close-up weergegeven, sterk afgelijnd op een achtergrond van omstaanders.
Elke statie is door rijk blauwe kleurvlekken in twee velde verdeeld: in het ene paneel de vrienden, in het andere de vijanden van Christus. Ook al is het concept traditiegetrouw, voor het coloriet ging de kunstenaar te rade bij de allermodernsten en integreerde hij hun subtiele kleurvondsten in zijn werk. De kruisweg kwam in de Sint-Laurentiuskerk terecht na een schenking door Frans Heynze in 1962.
Preekstoel
Waardevol beeldhouwwerk vervaardigd door Fr. Van den Hende in 1889. In het voetstuk is de ‘Goede Herder’ afgebeeld. Op de kuip staat er in de 3 panelen: de ontmoeting van de H. Laurentius met Paus Sixtus, de H. Laurentius uitdeler van aalmoezen en de marteldood van de H. Laurtentius op het rooster. Op de gebeeldhouwde traptermen staan de H.H. Petrus en Paulus. De vier hoeken dragen de evangelisten met hun zinnebeelden aan de voeten: leeuw, arend, mens en os. Onderaan de met bladwerk versierde kuip op de 6 hoeken zijn engelen afgebeeld met een banderol met de volgende tekst ‘ Weest daders des Woords en niet alleen hoorders’.
Corpus Christi
Het vermoedelijk 18de-eeuwse Christusbeeld is nog in zeer goede staat, mooi gebeeldhouwd met aangename verhoudingen en veel details in het snijwerk. Het beeld werd gerestaureerd door atelier Vandenborre-Lauwers uit Lovendegem. De oorspronkelijke maar zwaar aangetaste polychrome verflaag en doornenkroon werden niet heraangebracht. Vermoedelijk is het kruis afkomstig van de oude kerk. Later hing het als Calvariekruis aan de oostgevel van de Kerkstraat.
Glasraam in de noordelijke kruisbeuk
Het glas-in-loodraam uit 1963 stelt de kroning van Maria voor. Het werd ontworpen door M. De Loor uit Gentbrugge, leraar aan Sint-Lucas en uitgevoerd door glazenier A. Calders uit Mortsel.
