15 mei - 31 oktober
ma 9.00 - 19.00
di 9.00 - 19.00
woe 9.00 - 19.00
do 9.00 - 19.00
vr 9.00 - 19.00
za 9.00 - 19.00
zo 9.00 - 19.00
Gesloten tijdens de druivenoogst.
zaterdag : 18.30 (Zomer) of 18.00 (Winter)
zondag : 9.30 of 11.00
De kerk van Chamery, centraal gelegen in het champagnedorp biedt de bezoeker een opmerkelijke waaier van
architectuur. Alhoewel ze grondig gewijzigd werd in de loop der eeuwen behoudt het gebouw duidelijk haar
romaans karakter. Het is aan elkeen om tijdens een bezoek de verborgen figuren te ontdekken in de kroonlijsten
van de klokkentoren of in de zijwanden, of het gebladerte dat de hoofdsteden versiert.
Daarnaast zijn er ook de doopvonten, retabels en altaarfronten met gotische stempel.
Chamery staat voor duizend jaar geschiedenis en architectuur te ontdekken in de stenen van dit gebouw :
nave met 3 schepen en dwarsbeuk en koor in ogieve kluis, verhoogde romaanse toren sedert de 16e eeuw,
vlak bed in kalksteen. Een diversiteit die ons verbaast en onze aandacht trekt.
Het koor is een waar meesterwerk van de klassieke kunst uit de 18e eeuw. Het altaar bevindt zich onder een ciborium, een architectonisch element dat bedoeld is om hetgeen het herbergt te verheerlijken. Het geheel is gemaakt van gemarmerd marmer en steekt af tegen het houtwerk dat het koor bekleedt.
Het beeld van het Heilig Hart, het tabernakel en het altaarstuk zijn toevoegingen uit de 19e eeuw.
Dit altarstuk uit de 15e eeuw is een hoogreliëf dat uit kalksteen is gehouwen.
Het centrale paneel toont de dood van Christus aan het kruis, aan de voet waarvan Maria Magdalena, ineenstortend, het kruis omhelst. De Maagd en Johannes omlijsten de scène. Ondanks de tand des tijds zijn de kruisen van de goede en de slechte dief nog steeds te onderscheiden, evenals de engelen die het bloed van Christus opvangen.
De scène wordt omlijst door panelen met afzonderlijke arcades, die het college voorstellen dat door Christus werd ingesteld toen hij zijn twaalf apostelen een missie toevertrouwde. Eén paneel ontbreekt, mogelijk bewaard in het Musée des Beaux-Arts in Reims. Van links naar rechts zijn echter nog zichtbaar:
• Sint-Bartholomeus, met het mes van zijn martelaarschap in de hand
• een niet-geïdentificeerde apostel met een staf en een boek
• Sint-Jakobus de Meerdere
• Sint-Petrus met zijn sleutel
• Sint-Paulus met zijn zwaard
• Sint-Jan de Evangelist, herkenbaar aan de kelk die hij vasthoudt
• een niet-geïdentificeerde apostel
• Sint-Andreas met het kruis van zijn marteling
Drie altaren uit de 15e eeuw, gemaakt van gehouwen steen, zijn nog steeds aanwezig in het gebouw. Ze zijn allemaal rijkelijk versierd met gotische lelies en vlechtwerk.
• Altaar van de Maagd: Maria staat hier afgebeeld op een halve maan. De versiering bestaat afwisselend uit lelies en rozen, het symbool van Maria. De treden van het altaar, eveneens uit die periode, illustreren de litanieën van de Maagd.
• Altaar van de heilige Barbara, tegenwoordig gewijd aan de heilige Thérèse van Lisieux: net als bij het altaar van de Maagd worden lelies afgewisseld met rozen, die de centrale figuur van de heilige Barbara omringen, herkenbaar aan haar attribuut, de toren.
• Altar van Sint-Hubertus, nu altar van Sint-Vincentius: sommige interpretaties zien in het flamboyante tracerwerk van het altar een verwijzing naar het gewei van het hert van Sint-Hubertus.
De altaren van Sint-Hubertus en Sint-Barbe zijn in de 18e eeuw heringericht.
Olieverf op doek uit de 18e eeuw.
Sint-Nicolaas wordt afgebeeld in bisschopskleding, met zijn staf in de hand. Aan zijn voeten staat een jongetje in gebed. Deze voorstelling is atypisch: traditioneel wordt de bisschop vergezeld door drie kinderen in een ton.
Het raam boven de ingang is onlangs gerestaureerd. Bij deze gelegenheid heeft de vereniging Chœur de Chamery de creatie van een nieuw gebrandschilderd glas gefinancierd, gemaakt door de beroemde ontwerpster en restauratrice Flavie Serrière Vincent-Petit, die ook betrokken is bij de restauratie van de Notre-Dame van Parijs.
Dit glas-in-loodraam, dat overwegend blauw en figuratief is, illustreert het belang van de wijngaard en het wijnbouwleven in het dorp.
Het werd in 2025 ingehuldigd.
Het bas-reliëf van het altaar is geïnspireerd op Het huwelijk van de Maagd van Rafaël (1504), dat bewaard wordt in de Pinacoteca di Milano. De scène toont de viering met Maria, haar metgezellen en de vrijers, die verslagen worden door de bloemrijke staf van Jozef, die hun staven breekt. Deze episode, die wordt beschreven in het Proto-evangelie van Johannes, ook wel “de kindertijd” genoemd, en in de Gouden Legende, is een vrij zeldzame voorstelling.