01 januari - 31 december
ma
di
woe
do
vr
za
zo
Alleen op verzoek:
paroissedebouvignes@gmail.com +32 477 98 00 75 (Frère Jean-Baptiste)
of Maison du Patrimoine médieval mosan: +32 82 22 36 16
Gratis en op aanvraag:
via het Maison du Patrimoine médiéval mosan
(het hele jaar geopend behalve maandag)
www.mpmm.be- info@mpmm.be +32 82 22 36 16
Zon- en feestdagen: 10.30
Meer informatie op de website van de parochie:
www.paroissedebouvignes.com
Bouvignes ligt ongeveer tegenover Dinant langsheen de Maas. Bezoekers krijgen onmiddellijk het gevoel dat de tijd er is blijven stilstaan. De stad was vroeger vooral gekend voor zijn koperslagers en kende een grote welvaart. De resten van het kasteel en de donjon van Crèvecoeur getuigen nog van deze bloeiperiode.
De imposante kerk en haar machtige toren liggen in een wijk vol historische huizen in blauwe steen of in vakwerk, zoals het Spaanse huis (ook wel het Baljuwhuis genoemd). De kerk dateert uit de 12de eeuw, maar onderging doorheen de eeuwen talloze vernielingen, verbouwingen en restauraties. Na de verwoestingen aangericht door de Eerste Wereldoorlog, koos men er voor om de primitieve, gotische stijl opnieuw te accentueren.
Het mooie retabel van het Heilige Kruis is afkomstig uit Antwerpen en dateert uit de 16de eeuw. Bemerk ook de Piëta van Christus (15de eeuw) en de preekstoel.
Nu al een jaar heeft de kerk een zeer mooie uitnodiging tot gebed bewaard: meer dan honderd heilige beelden of iconen uit Rusland en Griekenland van de 16e tot de 21e eeuw.
De kerk Saint-Lambert in Bouvignes herbergt een zeldzaam Antwerps retabel uit het midden van de 16e eeuw, dat bewaard wordt in de zuidelijke zijbeuk van het gebouw. Dit retabel van het Lijden, gemaakt door de meubelmaker Jean Leuthard, is gebeeldhouwd en gepolychromeerd in eik en meet 3,50 m hoog, is 2,57 m breed en 0,35 m diep. Het bestaat uit een predella en een kast met zes nissen met scènes uit het lijdensverhaal van Christus en staat bekend als het “retabel van het Lijden” of het “ retabel van het Ware Kruis”.
Het werk, dat kort na de inname van Antwerpen in 1554 werd gemaakt, werd aan de kerk geschonken door Jean Patenier en Jeanne Bouille. Het retabel, dat begin jaren 1990 werd gerestaureerd met de hulp van de Koning Boudewijnstichting en de Nationale Loterij, had in de loop der tijd verschillende gebeeldhouwde en geschilderde elementen verloren. In 2015 werd een beschilderd paneel van de predella teruggevonden en in 2016 werd het aan de kerk teruggegeven. Het retabel werd in maart 2010 erkend als “Uitzonderlijk Erfgoed van Wallonië”.Dit eikenhouten beeld van de Christus van Barmhartigheid, daterend uit de eerste helft van de 16e eeuw en dat 178 cm hoog is, stelt Christus voor, gekroond met doornen, gekleed in een perizonium en zittend op een rots, huilend in afwachting van zijn kruisiging. Het beeld wordt gekenmerkt door het contrast tussen het slanke bovendeel en het massieve onderdeel, dat symbool staat voor de geest die opstijgt naar God en het lichaam dat wacht op de kruisiging. De torso van de buste, de helling van het hoofd naar links en de positie van het rechterbeen roepen beweging op.
Het is waarschijnlijk het werk van een Brabants atelier en herdenkt het einde van de restauratie van de kerk na de 15e-eeuwse oorlogen met de Luikenaren. Het werd in 1639 naar het kerkhof overgebracht en beschermd door een afdak. In het begin van de 19e eeuw werd het teruggebracht naar de kerk. Het beeld werd in de jaren 1920 gedeeltelijk gerestaureerd door het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK).De 17e-eeuwse preekstoel uit Floreffe, toegeschreven aan de beeldhouwer Pierre Schleiff van Valenciennes, werd op 9 mei 1770 door de stadsmagistraat gekocht van de Premonstratenzer abdij van Floreffe voor de kerk van Bouvignes. Deze eikenhouten preekstoel heeft verschillende decoratieve elementen: bustes van de heiligen Paulus en Petrus onderaan de trap, cherubijnen verstrengeld in wijnranken op de leuning en symbolen van de vier evangelisten (adelaar, kind, leeuw, stier) op de hoeken van de kuip. Medaillons rond de preekstoel stellen de Maagd Maria, Sint Augustinus, Sint Jan en Sint Norbertus voor. Oorspronkelijk werd de preekstoel bekroond door een baldakijn uit de kapel van de Augustijnen van Bouvignes, dat nu verdwenen is. De duif die het baldakijn sierde is nu bevestigd aan de kruisgewelven van het oostelijke koor.
De arend lessenaar, die dateert uit het begin van de 17e eeuw en gemaakt is van een koperlegering, is 150 cm hoog. Deze lessenaar, die wordt gebruikt om het evangelie te ondersteunen, is versierd met een arend die de hemel, de ziel en de Heilige Geest symboliseert. De arend, bekend om zijn kracht en overwinning, wordt geassocieerd met de evangelist Johannes en houdt vaak een wereldbol vast die de universele soevereiniteit symboliseert. Deze lessenaars kwamen veel voor in Europa tijdens de Middeleeuwen.
De Bouvignes lessenaar, met het hoofd naar de borst gebogen, wordt soms de pelikaanlessenaar genoemd, als symbool voor de naastenliefde en het offer van Christus. Dit type lessenaar was wijdverspreid in de 16e en 17e eeuw. Aan de kop van de vogel was een lichtarmatuur bevestigd. Het werk wordt toegeschreven aan de koperslager Antoine de Nassogne († 1621).
Rond 1629, legering op koperbasis, h. 116 cm.
Het werd gemaakt voor Antoine de Nassogne, die in 1621 overleed, schepen en koperslager, en zijn vrouw Marguerite le Bidart, die in 1629 overleed. Het is versierd met het wapenschild van Nassogne-Bidart. Het toont een wilde man gewapend met een knots die hij op zijn schouder draagt, met daarop een helm in profiel, wapenschilden, een kleine ketel en het hoofd van een gevleugelde engel.Op initiatief van de kerkfabriek werd deze ruimte in 2008 omgebouwd tot winterkapel om de gelovigen tijdens de zondagsdiensten onderdak te bieden. Het herbergt de kerkschat, waaronder talrijke stukken liturgisch zilverwerk. Uitzonderlijk heeft de kerk sinds het einde van de 17e eeuw vrijwel alle kelken van haar priesters bewaard.
Glazen tafel ondersteund door twee handen die de handen van Christus voorstellen, legering op basis van koper (2004). Werk van de kunstenaars Simon Lewi (1924-2020) en Piotr Stolowsky.
Vergelijkbare altaren zijn bewaard gebleven in de Heilig Kruiskerk in Watermaal-Bosvoorde, Sint-Jozef in Wezembeek-Oppem, Sint-Antonius van Padua in Etterbeek en in de Sint-Michielskathedraal in Brussel.
In Bouvignes heeft de kunstenaar ook de katheder van de Sint-Lambertuskerk gemaakt (zetel waar de priester zit die de erediensten leidt).
Omwegen en andere pelgrimstochten in Namen (lus 4) - De tijdmachine bestaat nog niet. Misschien op een dag.... In de tussentijd is een korte wandeling door Bouvignes en Dinant een must als u een paar eeuwen terug wilt gaan.