01 juli - 31 augustus
ma -
di -
woe -
do -
vr 14.00 - 18.00
za 14.00 - 18.00
zo 14.00 - 18.00
zaterdag 18.00
Om deze kleine kerk te waarderen, ze is de oudste van de stad Montreuil gezien al melding gemaakt werd van haar bestaan op het eind van de 11e eeuw, dient men gewoon de deur te openen : je ziet een gebouw in echte barokstijl herbouwd in 1771 en anders georiënteerd (een koor gericht naar het Westen) om redenen van toegankelijkheid.
De voorgaande gemeentebesturen hebben bijgedragen aan de glans van deze kerk, zowel aan de binnen- als aan de buitenzijde. Deze kerk is toegewijd aan de Bretoense kluizenaar Josse, die volgens de traditie zou verbleven hebben in de vallei van de Canche rond het jaar 650, alvorens hij een hermitage stichtte in Saint-Josse-sur-Mer.
Dit hoofdaltaar dateert uit 1899 en is, net als de twee engelen die het omringen, uit wit Carrara-marmer gehouwen. Het is een opdracht van abt Siméon Fourcy aan Louis Noël, beeldhouwer en winnaar van de Prix de Rome. Dit altaar is versierd met twee medaillons waarop twee scènes uit het leven van Sint-Joos zijn afgebeeld: rechts de genezing van Juliule op de heuvel van Bavémont in Airon-Saint-Vaast in 650; links het visioen tijdens een eucharistieviering toen hij terugkeerde uit de eeuwige stad.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De streek rond Montreuil, een schatkamer voor drie heiligen: Benoît-Joseph Labre (1748-1783), Gengoult (703-763) en Josse (593-669).
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
De kerk heeft een zeer sober ontwerp met een schip dat bestaat uit 7 traveeën en eindigt in een driehoekige koorafsluiting. Dankzij de vele ramen is de kerk ruim en licht.
De marmeren tegels op de vloer vervangen de bestrating van de oude middeleeuwse kerk, waarop grafstenen lagen. Een daarvan, nog steeds te zien bij het doopvont, dateert uit 1247 en valt op door een zwaard op de voorkant. Bij de ingang staat ook een 13e-eeuwse wijwaterbak, gemaakt van bruine zandsteenmortel en gemonteerd op een zuiltje met kapiteel versierd met haken.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Deze ruimte, die tijdens de ‘omgekeerde’ reconstructie van het gebouw op de plaats van de oude ingang werd geïnstalleerd, bestaat uit verschillende elementen, zoals het houtwerk aan de muren, de neoklassieke koorstoelen en de preekstoel met de vier evangelisten en hun symbolen. Achter in de apsis hangt een schilderij, opgenomen in het Inventaris van Historische Monumenten, dat de Annunciatie voorstelt en door kanunnik Mailly werd meegebracht.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Het gewelf werd bij de herbouw van de kerk in de 18e eeuw enkele meters verlaagd en werd in 1899-1900 gerestaureerd, waarna in 2010 opnieuw restauratiewerkzaamheden werden uitgevoerd in de stijl van Lodewijk XV, ook wel rocaille genoemd. Door het gebruik van gips konden de rozetten, klemmen en ribben van deze gewelven, die rusten op pilasters met Ionische kapitelen, worden versierd met licht stucwerk.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Deze moderne, niet-figuratieve ramen zijn allemaal identiek. Ze werden in 1969 geplaatst na het verdwijnen van de oude glas-in-loodramen op 4 september 1944, de dag van de bevrijding van de stad, toen de Duitsers de verkeersbrug over de Canche bij de spoorweg in de benedenstad opbliezen. Ze zijn het werk van een glasblazer uit Lambersart, J. Laurent.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)