Sint-Aibert
Rue Wibault-Bouchart 24
7620 Bléharies (Brunehaut)
Kerk | 1926 | Modernisme | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 17.00
di 9.00 - 17.00
woe 9.00 - 17.00
do 9.00 - 17.00
vr 9.00 - 17.00
za 9.00 - 17.00
zo 9.00 - 17.00
Geleide bezoeken
Kerkdiensten
zaterdag 18.00 (om de twee zaterdagen)
Zie het bijgewerkte tijdschema op de website van onze partner Egliseinfo
Of op de website van de parochie
Beschrijving
Naar aanleiding van een bombardement van de vorige kerk, die dateerde uit de XVIII de eeuw, door de Duitsers in 1918, werd de architect Henri Lacoste benaderd voor het herbouwen van een nieuwe kerk. Haar stijl lijkt op de Art Déco en haar originaliteit vindt haar oorsprong in het gebruik van gewapend beton, een tot dan onbekend materiaal in de religieuze architectuur. Deze stoutmoedigheid geeft aan het dorp en het land één van de eerste moderne gebouwen geschonken.
De buitenzijde, meer conventioneel op het vlak van materialen, wordt gekenmerkt door een triangulaire gevel en een hoge achthoekige klokkentoren, verbonden aan het gebouw.
Binnenin wordt de hoofdbeuk, ritmisch verdeeld door bogen in gewapend beton. De aanwending van beton had veel voordelen: geen pilaren, veel licht, een muur van licht aan het chevet, kruisweg in de vensters van het koor, dominante groene, rode en witte kleuren voor wandbekleding in tufsteen.
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
Koorraam
Dit koorraam dat practisch de hele achtergrond inneemt van het koor, doet denken aan lichtmuren. Het bestaat uit zes verticale trapsgewijze opgestelde rechthoeken van identieke engelen, symetrisch opgebouwd. Hun hiëratische opstelling duidt op een verwantschap met byzantijnse statigheid. Elk van deze engelen toont een hostie. Zij omkaderen het altaar op het ogenblik van de consecratie. Hun vleugels oriënteren zich, de ene naar boven toe, de andere naar beneden. Dit onderstreept de rol van de engelen als bemiddelaars tussen hemel en aarde, tussen God en de mensen.
Atelier van Paul Leclercq, Elsene
Graftombe van de Heilige Aybertus
Het betreft de oorspronkelijke graftombe van de Heilige Aybertus (1060 - 1110). Geboortig uit Espain, oerdorp van Bléharies, leidde Aybertus er het leven van een kluizenaar, verbonden aan de benediktijnerabdij van Crespin (F). Hij werd in de buurt van zijn kluis begraven, maar zijn graf verviel in de vergetelheid. Men weet dat, op het einde van de 19e eeuw, de eigenlijke grafkuip dienst deed als drankbak voor het vee. Teruggevonden door Pastoor E.Druez, werd ze in 1932 in ere hersteld en ondergebracht volgens de plannen van Lacoste achter het hoofdaltaar.
Het liggend beeld is het werk van beeldhouwer F.Debonnaires (1932).
Preekstoel
Origineel kunstwerk dat op een bol berust en waarvan de achthoekige kuip haar oorsprong vindt op een omgekeerde pyramide. Het baldakijn is versierd aan de binnenzijde met een mozaiek dat het Lam Gods uitbeeldt, dat op die plaats de traditionele duif vervangt. Het Lam onderstreept ook de wil van Lacoste om van heel de kerk het huis van de Goede Herder te maken.
Beeld van de H. Aybertus (rechteraltaar)
Werk van Fernand Debonnaires (1907-1997). Door zijn sobere stijl heeft de kunstenaar op haast volmaakte wijze in de steen de monacale en nederige Aybertus weergegeven. De Heilige Aybertus werd patroon van de parochie vanaf de inhuldiging van de kerk en werd verkozen boven de Heilige Amandus, waarvan het beeld zich achteraan in de kerk bevindt.
Neerhangende lampen
Ze zijn talrijk en alle identiek. Ze hangen met een draad vanuit de bogen naar beneden, alle tot op eenzelfde hoogte, en hechten zich aan een metalen bol, doorboord van kleine kruisjes.
Al deze verticalen maken een harmonisch contrast met de bogen en geven een repetitief ritme weer, waarin de oosterse invloed duidelijk doorsijpelt.
Gewapend beton - bepleistering kleuren
Door gewapend beton te gebruiken in een religieus gebouw, verrichtte Lacoste pionierswerk in België. De grote bogen, doorboord met drielobbige openingen, laten toe aanzienlijk de ruimte te vergroten en het licht overvloedig te laten binnendringen.
Het beton is de basis van elke binnenconstructie : het bekleedt zich met "lap" om lambrisering na te bootsen (waarbij elk gebruik van nagels wordt uitgesloten) en van granitos, versierd met motieven (lammeren) of linten in mozaiek op alle elementen van het vaste meubilair (ambo's, altaar, communbiebanken, preekstoel, baptisterium).
De kleuren zijn beperkt tot de elementairste en spelen in op elkaars complementariteit. Hieruit spruit een grote uniformiteit en een serene sfeer, die tot gebed aanzet.
