Onze-Lieve-Vrouw
Place de l'Eglise
61400 Mortagne-au-Perche
Kerk | 1535 | | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 18.00
di 9.00 - 18.00
woe 9.00 - 18.00
do 9.00 - 18.00
vr 9.00 - 18.00
za 9.00 - 18.00
zo 9.00 - 18.00
Beschrijving
De Onze-Lieve-Vrouwekerk is zeker ook een van de pareltjes van Mortagne. De kerk die verwoest werd tijdens de 100-jarige oorlog werd heropgebouwd tussen 1494 en 1535 op de plaats van de oude seigneuriale kapel, dit dankzij de vrijgevigheid van de gezegende Marguerite van Lotharingen, grootmoeder van Koning Henri IV. Zij staat trouwens afgebeeld op een van de prachtige brandramen van de kerk, opgedragen aan de “3 gravinnen weldoeners” van de stad : Mahaut de Bavière (8e eeuw), Marie d’Armagnac (15e eeuw) en Marguerite van Lotharingen (15e en 16e eeuw).
Het gebouw is opgetrokken in flamboyante gotische stijl, we zien ondermeer de afgeknotte puntgevel boven de zogenaamde poort “der graven”.
Binnenin de kerk zien we een groot schip van 52 meter lengte, zijbeuken en een koor met vijf zijden. Het gewelf van het schip is uitzonderlijk mooi gedecoreerd met spitsbogen, lierne-gewelven en tiercerons die uitgesneden zijn met festons (guirlandes) en prachtig afgewerkte hangers. We tellen in totaal 67 musicerende engeltjes aan het begin van de bogen. De kerk beschikt ook over talrijke kunstwerken en een belangrijk meubilair zoals het kerkhoutwerk van het koor, uitgesneden in eikenhout van het woud van Réno daar heel dicht in de buurt, afkomstig uit de oude chartreuse van Val-Dieu.
Het geheel van het gebouw werd geklasseerd als Historisch Monument sinds 1910, met uitzondering van de klokkentoren die verwoest werd door een brand in 1890, en waarvan de reconstructie op vandaag nog niet beëindigd werd.
Foto's
Merkwaardige elementen
Boiserie sculptées
Après la Révolution, le choeur s'est vu embelli de magnifiques boiseries en provenance de l'abbaye du Val Dieu (entièrement détruite aujourd'hui). Ces boiseries sculptées par les moines sont en bois de chêne de la forêt de Réno.Vitrail - la danse de Salomé
Avec des personnages en costume de la Renaissance, la danse de Salomé figure au milieu du registre inférieur ainsi que la décollation de Jean-Baptiste à gauche. Le supplice de saint Jean l'évangéliste, qui survécut miraculeusement à ce bain d'huile bouillante, est représentée à droite.Le portail nord
Le portail nord, dit aussi "porte des comtes" a conservé ses deux vantaux en chêne sculpté en bas-relief à décor de personnages de profil dans les médaillons. Le gable qui les entoure, malheureusement tronqué au XVIIIe siècle, est remarquable par la finesse et la richesse des sculptures de pierre.
La voûte de la nef
Surprend par son extraordinaire décor très ouvragé fait d'ogives avec liernes, tiercerons découpés en festons et clefs pendantes. Au départ des arcs, on peut dénombrer 67 petits anges, chacun doté de son instrument de musique.La grande nef
Elle est séparée des deux bas-côtés et chapelles latérales par une série de piliers sans chapiteaux d'où partent l'ensemble des arcs de la voûte donnant un ensemble sobre et élancé.Vitrail - les trois comtesses du Perche
de gauche à droite
• Marie d'Armagnac, épouse de Jean II d'Alençon, le "gentil duc" de Jeanne d'Arc
• Bienheureuse Marguerite de Lorraine, veuve de René d'Alençon, qui mena une politique de relèvement de ses états tout en pratiquant la charité que lui commandait sa foi, comme la construction de cette église et du convent Saint-François à l'hôpital de Mortagne
• Mahaut de Bavière, fondatrice de la collégiale de Toussaint (crypte Saint-André)
