Onze-Lieve-Vrouw ter Visitatie

zondag 9.30

Van op de wegen in de omtrek merkt men van ver bij dag, en ook 's nachts wanneer ze verlicht is, deze kerk en haar toren met torenspits, die boven het dorp en de omliggende velden uitsteekt. Het is een ruim rustgevend landschap en één van de redenen waarom Mélin, samen met een 20-tal andere, uitgeroepen werd als een van de mooiste dorpen van Wallonië.

Deze onderscheiding is eveneens verantwoord omdat het dorp de bakermat is van de beroemde witte steen van Gobertange. Dit is een gehucht van het dorp, waar deze steen wordt aangetroffen en ontgonnen. Deze steen komt veelvuldig voor op de gevels van de oude huizen van het dorp. Dezelfde steen vindt men terug op de kerktoren, zij het dat ook baksteen werd gebruikt voor de bouw van de kerk.

Het neo-classicistisch gebouw treft ontegensprekelijk omwille van zijn rijzige klokketoren, zijn stoere toren met zijn 4 nieuwe  wijzerplaten van het uurwerk (2005).
Ook de omgeving is aantrekkelijk met de geklasseerde pastorie, de nabijgelegen tiendenschuur, de oude kasseien en het naastliggend kerkhof. Daar treft men, langs de afsluitingsmuur een recente originele graftombe aan, overdekt met een tapijt van smeedijzeren bladeren.
 
In het portaal: een originele en onverwachte herdenkingscompositie: op kleine witte rechthoekige steentjes zijn de namen vermeld van de vijftigtal pastoors en vicarissen die zich sedert 1290 zijn opgevolgd.

Binnen komt men onder de indruk van een schilderij op hout, boven het altaar, werk van Léon Herbot  uit 1874, die de heilige Dominicus voorstelt, die uit handen van Onze Lieve Vrouw de rozenkrans ontvangt.
Ook het mooie eikenhouten gesculpteerde meubilair is opmerkelijk, nl de preekstoel.
Het Renaissance-orgel (1616) vergt bewondeing. Dit instrument is geklasseerd en één van de oudste orgels in Waals Brabant.

KIKIRPA : Online fototheek

Village de Melin