01 januari - 31 december
ma
di
woe
do
vr
za
zo
Alleen op verzoek:
paroissedebouvignes@gmail.com +32 477 98 00 75 (Frère Jean-Baptiste)
of Maison du Patrimoine médieval mosan: +32 82 22 36 16
Gratis en op aanvraag:
via het Maison du Patrimoine médiéval mosan
(het hele jaar geopend behalve maandag)
www.mpmm.be- info@mpmm.be +32 82 22 36 16
Zon- en feestdagen: 10.30
Meer informatie op de website van de parochie:
www.paroissedebouvignes.com
Bouvignes ligt ongeveer tegenover Dinant langsheen de Maas. Bezoekers krijgen onmiddellijk het gevoel dat de tijd er is blijven stilstaan. De stad was vroeger vooral gekend voor zijn koperslagers en kende een grote welvaart. De resten van het kasteel en de donjon van Crèvecoeur getuigen nog van deze bloeiperiode.
De imposante kerk en haar machtige toren liggen in een wijk vol historische huizen in blauwe steen of in vakwerk, zoals het Spaanse huis (ook wel het Baljuwhuis genoemd). De kerk dateert uit de 12de eeuw, maar onderging doorheen de eeuwen talloze vernielingen, verbouwingen en restauraties. Na de verwoestingen aangericht door de Eerste Wereldoorlog, koos men er voor om de primitieve, gotische stijl opnieuw te accentueren.
Het mooie retabel van het Heilige Kruis is afkomstig uit Antwerpen en dateert uit de 16de eeuw. Bemerk ook de Piëta van Christus (15de eeuw) en de preekstoel.
Nu al een jaar heeft de kerk een zeer mooie uitnodiging tot gebed bewaard: meer dan honderd heilige beelden of iconen uit Rusland en Griekenland van de 16e tot de 21e eeuw.
16e eeuw, polychroom hout.
De Sint-Lambertuskerk in Bouvignes is de bewaker van één van de weinige Antwerpse retabels die bewaard zijn gebleven en die dateren uit het midden van de 16de eeuw. Thans wordt dit retabel van het Lijden bewaard op een secundair altaar in de zuidelijke zijbeuk van het gebouw. Dit altaar, het werk van de meubelmaker Jean Leuthard van Bouvignes, bestaat uit een sarcofaag, ingebed onder een tafel, gemaakt van hout dat beschilderd is om op marmer te lijken.
Het retabel zelf is gemaakt van uitgesneden en gepolychromeerd eikenhout. Het is 3,50 m hoog, 2,57 m breed en 0,35 m diep. Het bestaat uit een onderste gedeelte van 0,70 meter hoog, de "predella" genaamd, en een bovenste gedeelte dat de "kist" of de "trog" wordt genoemd. Deze twee delen van het retabel vormen een rechthoek. De kist is verdeeld in zes nissen, drie in elk van de twee registers. Elk van deze nissen bevat een uitgesneden groep die een episode uit het Lijden van Christus voorstelt. Het iconografische programma van het werk heeft het de naam "het Retabel van het Lijden" of "het Retabel van het Ware Kruis" gegeven. Het werd gemaakt door een Antwerps atelier kort na de plundering van de stad in 1554 en werd aan de kerk geschonken door Jean Patenier en zijn vrouw Jeanne Bouille om op het nieuwe hoofdaltaar geplaatst te worden. Het is een kostbare getuige, geïnspireerd door de Maaslandse renaissance.
Het retabel werd in het begin van de jaren 1990 gerestaureerd door het KIK, dankzij de steun van de Koning Boudewijnstichting en de Nationale Loterij. In de loop der eeuwen is het retabel een deel van zijn uitgesneden reliëfs en schilderingen kwijtgeraakt. Van de drie beschilderde panelen die oorspronkelijk de drie compartimenten van de predella sierden, is er slechts één bewaard gebleven: het werd in oktober 2015 teruggevonden en in februari 2016 teruggebracht naar de Saint-Lambertkerk.
In maart 2010 werd dit meesterwerk uitgeroepen tot "Uitzonderlijk Erfgoed van Wallonië".
1e helft 16e eeuw, eikenhout, h. 178 cm hoog.
Christus draagt een doornenkroon en is gekleed in een perizonium (lendendoek). Gebonden en zittend op een rots, weent hij in afwachting van zijn kruisiging. De hele figuur wordt gekenmerkt door een contrast tussen het relatief slanke bovendeel (hoofd en romp) en het massieve aspect van het onderste deel. Dit contrast suggereert de splitsing tussen de geest die opstijgt naar God en het lichaam dat gevangen zit in afwachting van de kruisiging. De suggestie van beweging wordt gewekt door de torsie van de buste en de neiging van het hoofd naar links. De plaatsing van het rechterbeen, lichtjes gekanteld, accentueert deze indruk. De grote afmetingen zijn vrij ongewoon voor dit soort werk.17e eeuw, eikenhout, toegeschreven aan de beeldhouwer Pierre Schleiff van Valenciennes (1601-1640).
Op 9 mei 1770 kocht de magistraat van de stad van de premonstratenzer abdij van Floreffe de preekstoel, een preekstoel die tot dan toe in Bouvignes ontbrak. Het begin van de trap wordt geflankeerd door de borstbeelden van de heiligen Paulus en Petrus. De leuning is versierd met cherubijntjes die verstrengeld zijn in de wijnranken. Op de hoeken van de kuip of de ton staan de symbolen van de vier evangelisten: de adelaar (Johannes), het kind (Mattheus), de leeuw (Marcus) en de stier (Lucas). Rond de preekstoel zijn medaillons aangebracht met borstbeelden van de Maagd Maria, de heilige Augustinus, de heilige Johannes en de heilige Norbertus, de stichter van de Norbertijnen.Vroeg 17e eeuw, legering op basis van koper, h. 150 cm.
De lessenaar is de steun voor het evangelieboek. De adelaar, die het versiert, symboliseert de hemel, de ziel en de Heilige Geest. De adelaar, koning van de hemelen, is sinds de oudheid bekend als drager van de macht en de overwinning. Zoals Christus de confrontatie met de duivel aangaat, vecht de adelaar tegen de slang. Hij wordt ook in verband gebracht met de evangelist de Heilige Johannes. Voor kerklessenaars houdt de adelaar een wereldbol onder zijn klauwen, als symbool van zijn universele soevereiniteit. Tijdens de Middeleeuwen werd de koperen adelaarslessenaar in heel Europa veel gebruikt.Rond 1629, legering op koperbasis, h. 116 cm.
Het werd gemaakt voor Antoine de Nassogne, die in 1621 overleed, schepen en koperslager, en zijn vrouw Marguerite le Bidart, die in 1629 overleed. Het is versierd met het wapenschild van Nassogne-Bidart. Het toont een wilde man gewapend met een knots die hij op zijn schouder draagt, met daarop een helm in profiel, wapenschilden, een kleine ketel en het hoofd van een gevleugelde engel.Op initiatief van de kerkfabriek werd deze ruimte in 2008 omgebouwd tot winterkapel om de gelovigen tijdens de zondagsdiensten onderdak te bieden. Het herbergt de kerkschat, waaronder talrijke stukken liturgisch zilverwerk. Uitzonderlijk heeft de kerk sinds het einde van de 17e eeuw vrijwel alle kelken van haar priesters bewaard.
2014, glazen tafel ondersteund door twee handen die de handen van Christus voorstellen, legering op basis van koper, h. 93,50 cm.
Het werk van de kunstenaars Simon Lewi (1924-2020) en Piotr Stolowsky. Vergelijkbare altaren zijn bewaard gebleven in de Heilig Kruiskerk in Watermaal-Bosvoorde; Sint-Jozef in Wezembeek-Oppem en Sint-Antonius van Padua in Etterbeek. De Sint-Michielskathedraal in Brussel bezit ook een opmerkelijk geheel van werken, waaronder een altaar met twee pelikanen, een adelaarslessenaar en een paaskaars, dat in de Mariakapel te bewonderen is. In Bouvignes heeft de kunstenaar ook de katheder van de Sint-Lambertuskerk gemaakt (zetel waar de priester zit die de erediensten leidt).Omwegen en andere pelgrimstochten in Namen (lus 4) - De tijdmachine bestaat nog niet. Misschien op een dag.... In de tussentijd is een korte wandeling door Bouvignes en Dinant een must als u een paar eeuwen terug wilt gaan.