Sint-Quintinus

Hoofdaltaar

Het vroegere hoofdaltaar is opgetrokken in Louis XV stijl. Graan- en druifmotieven beelden brood en wijn uit. Boven het tabernakel staat een sierlijke altaartroon met een gewelfde schuifdeur met bas-reliëf. Het geheel wordt afgesloten met het altaarkruis (einde 18de eeuw) op een verheven voetstuk. De altaarengelen (ca. 1800) vouwen de handen in aanbidding of nodigen uit tot eerbied en gebed.

Beeld

Dit beeld in notenhout is van Maaslandse oorsprong en dateert uit de 14de eeuw. Het vertoont sporen van oorspronkelijke polychromie. Maria’s schoot wordt gezien als een zetel waarop Jezus, de eeuwige Wijsheid, troont. In de 13de en 14de eeuw heeft vooral de Maasstreek beelden van de Sedes Sapientiae voortgebracht. Deze zittende Madonna-met-Kind werd – wellicht onder Spaanse invloeden – afgevlakt om het beeld beter met de pralerige gewaden (eigen aan die tijd) te kunnen omhangen.

Doopvont

Doopvont in romaanse stijl uit 12de eeuw. Verwijst mogelijk naar het dooprecht dat in de 11de -12de eeuw door de parochie Hasselt aan haar bijparochie Zonhoven werd verleend en naar het bestaan van een eerste kerkje op deze plaats. De omgekeerde saterkoppen beelden symbolisch de overwinning op de duivel uit. Inscriptie voet: ‘Tijdens de oorlog hersteld toen Coenegracht pastoor was 1916’. Deksel: gegoten metaal – Willy Ceyssens, Hechtel 1973.

Stucwerk

De classicisten van de 18de eeuw besteedden veel aandacht aan de verlichting en de opsmuk van het interieur van kerken. Dat komt ook in de St.-Quintinuskerk tot uiting met veel grote ramen en veelvuldig stucwerk. Het tafereel in het koor (1789) stelt de H. Drievuldigheid voor en is van de hand van André Martin Vivroux (Luik °1751-+1817). De opstelling, de drapering en de gebaren zijn typisch voor zijn stijl. Ook boven de zijaltaren bevinden zich twee creaties van zijn hand (de Hemelvaart van Christus en de Tenhemelopneming van Maria).

Preekstoel

De preekstoel - waarschijnlijk afkomstig uit de vroegere kerk - is op de rugzijde gedateerd: 1765. Bij de vorige restauratiewerken aan het interieur in 1965 werd hij uit de kerk verwijderd. Al die tijd waren de verschillende onderdelen opgeslagen in de gemeentelijke magazijnen en het oud gemeentehuis. Sedert de restauratie in 2009 is hij in zijn oude glorie hersteld en prijkt hij terug op de vertrouwde plaats.

Orgel

Het orgel werd in de 17de eeuw (1664) gebouwd door Pascal Limbourg voor de cisterciënzerabdij in Val St.-Lambert (Luik). Hij maakte hierbij gebruik van materiaal afkomstig van het orgel uit de Sint-Janskerk te Utrecht (Peter Janszoon de Swart 1573). In 1761 werd het in Val St.-Lambert omgebouwd door de befaamde orgelbouwer Guillaume Robustelly die ook de ontwerper is van de huidige orgelkast. Omstreeks 1820 werd het instrument overgebracht naar Zonhoven. In 1959 moderniseerde Emile Verschueren uit Tongeren het naar de toen geldende normen.
Orgelbouwer Marc Nagels renoveerde het orgel minutieus in 2012. De bouwvallige en scheefgezakte orgelkast werd hersteld en verankerd. Een grondige herintonatie zorgde voor een evenwichtiger en krachtiger klankbeeld. De royale klank komt bovendien goed tot zijn recht door de kathedraal akoestiek van de kerk. Van de oorspronkelijke dispositie uit 1664 zijn nog 5 originele registers in het instrument aanwezig. Het orgel bevat in totaal 40 registers en 2446 pijpen. Het is een van de mooiste en grootste orgels in Limburg waarop orgelmuziek uit zowat alle stijlperioden van Renaissance tot de moderne tijd kan worden uitgevoerd.

Download de plattegrond