Sint-Christoffel

Diversiteit van de architectuur

Van de romaanse bouwfase uit de 13de eeuw is nog een imposant stuk muur in lokale breuksteen in de oude doopkapel bewaard. De middenbeuk van het schip heeft de dimensie in lengte, breedte, hoogte van de romaanse zaalkerk behouden. De dwarsbeuken in baksteen zijn 17de-eeuws en midden 18de eeuw is de linkerzijbeuk aangebouwd. De bakstenen toren met de twee zijvleugels bevat boven het portaal de datum 1761. De toren is in de 19de eeuw verhoogd. Het koor, de sacristieën en de rechterzijbeuk zijn neogotische constructies (architect Schoonejans) en rond 1900 gaf architect Julius Goethals de kerk haar huidige uitzicht. Kerk, kerkhof met de grafzerken en de kerkhofmuur vormen een harmonieus en historisch geheel.

Enkele merkwaardige kunstwerken 

De blikvanger is het imposante neobarokke hoofdaltaaportiek met het Sint-Christoffelbeeld (17de eeuw). Het Maria-altaar in de linker dwarsbeuk heeft een nieuw portiek (1954), met daarin het schilderij uit 1652 van Anton van den Heuvel, waarop het bezoek van de drie koningen aan het kindje Jezus afgebeeld is. In de rechter dwarsbeuk zijn een aantal houten beelden samengebracht, waaronder twee laatgotische calvariebeelden, Sint-Jozef met het kindje Jezus (ca. 1600) en Sint-Anna-ten-Drieën (vroege 16de eeuw).

De kerststallen

In de rechter dwarsbeuk staat er een unieke kerststal uit 1902, representatief voor de volksdevotie en volkskunst uit die tijd. Dit geheel is in 2020 naar Pollare verhuisd, door de sluiting van de Sint-Annakerk in Gent, waar het zich oorspronkelijk bevond. Centraal vind je het bedje van stro waarin het kindje Jezus met Kerstmis wordt ingelegd. Aan de linkerkant staan de drie wijzen en aan de rechterkant zit Maria geknield met achter haar Jozef en naast drie herders. De gift van deze kerststal sluit aan de Pollaarse traditie om in het koor van de kerk tijdens de kersttijd een levensgrote kerststal rondom het altaar op te trekken met unieke levensgrote beelden.

De 12 glasramen

De twaalf glasramen vormen een thematisch geheel rond de Christoffelfiguur en representeren de moderne figuratieve glasraamkunst van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw in Vlaanderen. Zij bepalen de lichtsfeer en versterken de religieuze thematiek van de Sint-Christoffelverering. De zes glasramen in het schip zijn van Joost Maréchal (ontwerp en uitvoering), die in het koor van Guido De Graeve (ontwerp) en Herman Mortier (uitvoering).

De heren en de reliek van Sint-Christoffel 

In de top van het glasraam links van het hoofdaltaar, staat het wapenschild van de heren ‘van Aa’. Midden 12de eeuw bouwden zij hun burcht bij de Denderbrug. Zij verplaatsten het oude dorpscentrum aan de Nekkersput, waar toen de Sint-Martinuskerk stond, naar de huidige Plaatsberg en bouwden er een nieuwe kerk, die werd toegewijd aan Sint-Christoffel, omwille van de Christoffelreliek die ridder Arnold van Aa bij de zesde kruistocht (1229) had meebracht. De heren lieten zich in het koor van de kerk begraven. De bewoning rond de kerk verkreeg het statuut van ‘Vrijheid’. Zo heeft de reliek van Sint-Christoffel, tot vandaag bewaard in het houten schrijn (18de eeuw), de geschiedenis van Pollare bepaald.

De kapel Moeder Gods op de heuvel aan de Echel

Vanaf 1956 liet Pastoor Claus de grote neo-romaanse  Mariakapel op de heuveltop aan de Echel optrekken. Tijdens de wandeling naar deze kapel langs de Pollaarse voetwegen, ontplooit zich het schitterende panorama op het dorp, de Dendervallei en de heuvels van de Vlaamse Ardennen. Dit panorama maakt deel uit van het beschermde dorpsgezicht, waarin naast de kerk ook de beschermde voetgangersbrug (1912) ligt. Ook dit zusterkerkje is als “open kerk” vrij te bezoeken.

Wandelplan kerk-kapel

Download de plattegrond