Saint-Martin et Saint-Hadelin
Place de la Collégiale
4600 Visé
Kapittelkerk | XVI-XX | Neogotisch | Katholieke Kerk
Kaart
Openingsuren
01 januari - 31 december
ma 9.00 - 16.00
di 9.00 - 16.00
woe 9.00 - 16.00
do 9.00 - 16.00
vr 9.00 - 16.00
za 9.00 - 16.00
zo 9.00 - 16.00
Geleide bezoeken
+32 495 49 63 91
Kerkdiensten
zondag : 11.00 - 19.00
Beschrijving
Van de originele kerk (16de eeuw) is enkel het gotisch koor bewaard. De kerk werd meermaals verwoest. De laatste verwoesting dateert van 10 augustus 1914 toen de Duistere troepen het geheel in brand staken.
De heropbouw dateert van 1924. In die tijd werd ook de kapel met (tot 2010) het reliekschrijn van Sint-Hadelinus opgericht. Hij was een monnik en volgeling van Sint-Remacle. Hij leefde aan de Lesse in Celles in de 7de eeuw. In het jaar 1046 werden de overblijfselen van de heilige in een schrijn met zilveren reliëfs geplaatst. Dat is een meesterwerk van Maaslandse kunst in de vorm van een sarcofaag, bekleed met zilveren panelen die periodes uit het leven van de heilige illustreren (ca 1160). Het schrijn kwam naar Wezet toen de monniken van de congregatie van Sint-Hadelinus in 1338 Celles verlieten.
Behalve het schrijn treft men in de kerk ook een buste van de heilige (14de en 17de eeuw), een basreliëf van Jean Del Cour, een lezenaar en een orgel aan.
Foto's
Media
Merkwaardige elementen
Schrijn van de H. Hadelin
Het schrijn van de H. Hadelin is een opmerkelijk kunstwerk van de maaslandse goudsmederij. Het bevat aan de binnenzijde drie koffertjes waarvan twee met de primaire relieken van de H.Hadelin, missionaris uit Aquitanië, in de voetsporen van de H.Remaclus. De heilige stichtte een gemeenschap te Celles. Het derde koffertje bevat allerhande voorwerpen (handschoenen kam, corporaal ...) uit de 11e eeuw. Het kunstwerk is bijzonder omwille van zijn tien reliëfs in uitgestoten zilver. De twee puntgeveltjes uit 1046 stellen Christus voor als strijder en rechter. Op de lange zijflanken vindt men 8 taferelen van het leven van de H.Hadelin, gaande vanaf een droom die hem zijn zending openbaart tot aan zijn begrafenis, met inmiddels, het onthaal van zijn eerste leerlingen en zijn mirakels.. De kanunniken van Celles vluchtten naar Visé in 1338.
Borstbeeld van de H. Hadelin
Toegekomen te Visé, werden de kanunniken er met open armen verwelkomd. Om hun patroonheilige beter in het daglicht te stellen, haalden zij de schedel van de heilige uit het schrijn en een beeldhouwer realiseerde omstreeks 1400 een houten borstbeeld, nogal plechtstatig, waarin de schedel werd verwerkt. In de 17e eeuw liet de cantor van het kapittel, kanunnik de Bloquerie dit borstbeeld renoveren naar aanleiding van zijn priesterjubileum,. Hij verzocht Jean Goesin aan het kunstwerk een barokke renovatie door te voeren. Elk jaar wordt op de derde zondag van september het beeld in de processie rondgedragen. Er bestaat rond deze heilige een levendige verering. Hij wordt aanroepen voor kinderen die wat later dan gewoonl kunnen stappen.
Glasramen van het koor
De muren van het koor werden niet te zeer beschadigd bij de brand op 10 augustus 1914. De eerste drie glasramen beelden uit: links de H.Martinus, patroonheilige van de boogschutters (gift van de gewapende gilde, vervaardigd door het atelier Nicolas van Roermond, 1897) vier taferelen uit het leven van de H.Hadelin (gift van de familie Dumoulin, vervaardigd door het atelier Nicolas van Roermond, 1898) en de H.Joris, Patroonheilige van de Schuttersgilde (gift van deze gilde, door Louis de Contini, 1896). De muren en de glasramen werden hersteld op het begin van de XXIe eeuw en aan het publiek weer toonbaar gesteld in 2010.Een nieuw glasraam werd toegevoegd in de bogen van het koor, werk van het atelier Pirotte, en ingehuldigd in 2013.
Hoofdaltaar
Samen met de glasramen en de sacristies, werd het hoofdaltaar eigszins gespaard bij de brand op 10 augustus 1914. Het werk van het atelier Wilmotte te Luik ontving in 1905 de Grote Prijs van de Tentoonstelling van Luik. Het werd in 1926 hersteld. Het beeldt een offer uit. Sedert Vaticanum II, blijft dit monumentale altaar getuigen van de liturgische diensten van weleer.
Pelikaanlessenaar
Hij is een geschenk van een andere cantor van het kapittel, Pierre Rochart. Dit baart geen verwondering vermits zulke lessenaar bedoeld was om het antiforium te dragen, liturgisch boek dat de noten bevat voor het officie. Geïnspireerd door een verhaal van de H.Augustinus dat een vogel zijn kleintjes doodt met bekbeetjes, erover treurt en na drie dagen zichzelf kwetst zodat zijn bloed weer leven schenkt aan de kleintjes. Buitengewoon beeld van de Verrezen Heer, maar geenszins bevestigd door de ethologie.
