01 januari - 31 december
ma 10.00 - 17.00
di 10.00 - 17.00
woe 10.00 - 17.00
do 10.00 - 17.00
vr 10.00 - 17.00
za 10.00 - 17.00
zo 10.00 - 17.00
zondag 10.00
De Onze-Lieve-Vrouw parochie is gesticht in de 13de eeuw, dichtbij het oude kasteel van Walhain-Saint-Paul. De huidige kerk (1896), met neogotische lijnen, neemt nog steeds een centrale plaats in het plattelandsdorp. Zij onderscheidt zich door haar verheven afmetingen en de harmonieuze soberheid. De heldere beschildering aan de binnenzijde geeft haar een onverwachte glans. Enkel de kapitelen, met een rode bakstenen kleurschakering, lijken een ouder kleurrijker decor te suggereren.
In de rechterzijbeuk hangt een zeer aangrijpende polychrome Christus aan het kruis uit de 16de eeuw. Een met medelijden vervulde Christus van dezelfde periode zal ook binnenkort in al zijn glorie in de hoofdbeuk worden geplaatst. Een blauwstenen doopvont gaat terug tot de eeuw daarop. In het oksaal troont een orgel uit de 18de eeuw. De andere religieuze kunstwerken zijn typisch voor het einde en het begin van de 20ste eeuw.
KIKIRPA : online Fototheek
Deze kleine kuip in natuursteen, elegant in zijn eenvoud, gaat terug tot de 17de eeuw. Het deksel in koperwerk (bewerkt geelkoper repoussé) is speciaal bewerkt. Het is moeilijk te achterhalen of het kruis oorspronkelijk is…
Het dorp wenste de drie tijdens de Eerste Wereldoorlog overleden inwoners te herdenken door het realiseren van een mooi bas-reliëf in gegoten beton. Een Maagd van medelijden, in de meest fijne neogotische stijl versiert het midden.
Een merkwaardig Christuskruis uit de XVIde eeuw, getekend door de jaren. Het polychroom schilderij dat het beeld versiert, is bijna verdwenen als gevolg van een lange blootstelling aan de buitenlucht. De uiteinden van het kruis, in de vorm van een klaverblad, zijn versierd met vergulde vierbladen die de vier “overlevenden” van de Apocalyps afbeelden (symbool van de evangelisten): de arend (Johannes), de leeuw (Marcus), het rund (Lucas) en de Engel (Mattheüs).
Het altaar van de zijbeuk (de kerk is noord-zuid georiënteerd) is vervaardigd in gegoten beton, een vernieuwende vervaardigingstechniek in die tijd. Men herkent er in het midden Sint-Cornelius, paus in de derde eeuw, beschermer van de kinderen en het vee. De beide kanten van het bas-reliëf stellen Sint-Nicolaas, Sint-Gregorius, de Heilige Magdalena en Sint-Hubertus voor.
De oude communiebank, vervaardigd uit eik, teruggeplaatst achteraan de hoofdbeuk (en gedeeltelijk hergebruikt als altaar) is uit hetzelfde tijdperk als de kerk. Het is versierd met bijbelmotieven van verfijnde makelij: een paaslam, van druiven en van broden, een kandelaar met zeven armen, de slang van Arian van Mozes (embleem van Christus de Verlosser) en de pelikaan die zijn kuikens met het eigen vlees voedt (symbool van Christus).
Drie massieve grafstenen rusten op het gazon rechts van de kerk. Ze vertegenwoordigen koppels van liggende figuren uit de 16de en de 17de eeuw, waarschijnlijk de oude heren van de dorpen. Alhoewel ze verweerd en beschadigd zijn door weer en wind, kan men nog de helm en de handschoen van de ridder herkennen.
1457 Nil-Saint-Martin (Nil-Saint-Vincent-Saint-Martin) (Walhain)
3km
Gesloten