01 januari - 31 december
ma 9.30 - 17.30
di 9.30 - 17.30
woe 9.30 - 17.30
do 9.30 - 17.30
vr 9.30 - 17.30
za 9.30 - 17.30
zo -
Na de werken is de toegang nog beperkt maar doenbaar langs kant Zandbergstraat.
De bouw van deze modernistische parel van architect Leon Stijnen en zijn geassocieerde Paul De Meyer, startte in 1963 en werd in 1966 afgerond. Het duo beoogde een zelfdragende structuur met wanden van slechts 8,5 cm dikte.
Léon Stijnen (1899-1990) was een toonaangevende architect op het vlak van modernisme in België. Onder andere als directeur van het Nationaal Hoger Instituut voor Architectuur en Sierkunsten in Brussel (1950) drukte hij gedurende één decennia zijn stempel op de moderne architectuur in België. Hij realiseerde onder ander het kursaal in Oostende en het gebouwencomplex De Singel in Antwerpen.
Hoewel de architect erop stond dat de buitenzijde kost wat kost de oorspronkelijke betonkleur moest behouden, werd ze later in het wit overschilderd. Het grondplan van de kerk bestaat uit een onregelmatige zeshoek, met een diameter van dertig meter. Het geheel heeft de vorm van een afgeknotte piramide. Door middel van die afknotting zorgde Stijnen voor één centrale lichtbron
Voor het interieur lijken Stijnen en De Meyer de aloude Bijbelse ‘woontent van God te midden van zijn volk' letterlijk te hebben vertaald. Deze referentie naar de Bijbel komt niet alleen tot uiting in het tentvormige uitzicht, maar verwijzen meerdere elementen naar de Heilige Schrift.
Met uitzondering van de biechtstoelen (in hout) werden alle vaste kerkmeubelen zoals het altaar, de doopvont, de credotafel, de lezenaar, alsook het onderstel van het tabernakel uitgevoerd in gepolijst geprefabriceerd beton. Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen is ontworpen door Marcel Notebaert en uitgevoerd door kunstsmid Adhemar Verdroemme. Notabaert maakte ook het beeld van de heilige Rita. Firmin Colardyn voegde er de expressionistische kruisweg in bas-reliëf aan toe. Het Christushoofd is van de hand van zij broer Lieven Colardyn.
KIKIRPA : Fototheek online
In de naam van de roos, het modernisme en Rita.
De beelden Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen (aan rechterzijkant) en Sint-Rita (achteraan links tegen het portaal) zijn ontworpen door kunstschilder Marcel Notebaert uit Kortrijk en uitgevoerd door kunstsmid Adhemar Vandroemme uit Ieper.
De kruisweg was aanvankelijk uitgebeeld door veertien witte kruisjes die aangebracht waren aan de wanden. Dit was in overeenstemming met de sobere geest van het ontwerp.
De kruisweg van kunstschilder Firmin Colardyn, in expressionisch cel-reliëf, dateert van 1954, maar heeft bijna 30 jaar op zijn bestemming moeten wachten.
De verzuchting van Firmin dat de St.-Ritakerk een mooie plaats zou zijn voor zijn kruisweg is postuum in vervulling gegaan in april 1981.
Toen werd hij door stad Harelbeke, op voorstel van de museum-commissie, aan de kerk in bruikleen gegeven.
De biechtstoelen, een ontwerp van Steynen, zijn zo groot omdat ze fouten moeten camoufleren van de restanten van een eerste plan van betonnen biechtstoelen.
De doopvont evenals de vaste kerkmeubelen of de voet ervan (altaar, credens-tafel, onderstel tabernakel en vaste lezenaar) zijn in gepolijst geprefabriceerd beton.
Het orgel, dat over een mechanische toets- en registertractuur beschikt, staat opgesteld in de ruimte linksachter het koor. Het werd gebouwd in 1966 door de firma Théopfile Delmotte & Fils uit Doornik.