Sint-Martinus

De eerste vermelding over deze kerk dateert van 1268. Van de toenmalige kerk is verder nauwelijks iets geweten. De kerk is gelegen op een middeleeuwse kerksite. We vinden sporen terug van drie bouwperiodes.

Van de eerste periode, de gotische kerk, bleven enkel de toren en de eerste travee van de zijbeuken bewaard.

Tussen 1719 en 1724 werd de kerk grondig vernieuwd met een middenbeuk in een sobere barokstijl.

In 1910 werd rond de bestaande kerk een deels nieuwe kerk gebouwd. De oude middeleeuwse toren werd behouden, net als de middenbeuk uit 1719. Daaromheen werden de nieuwe zijbeuken, koor en sacristie gebouwd. Het buitenportaal uit 1754 werd verwijderd. Ook de oude kerkhofmuren, die een mooi geheel vormden met het dorpsplein, werden afgebroken. Op het restant ervan staan 19 gerecupereerde grafkruisen.

De toren en eerste travee van de zijbeuken zijn beschermd als monument. Ook het Van Peteghem orgel is een beschermd monument.

Opvallende bezienswaardigheden zijn verder de kerkmeesterbank uit de 18° eeuw, twee biechtstoelen uit dezelfde periode, het schilderij ‘Hemelvaart van Christus‘ van Jean-Baptiste Pierre Coclers uit dezelfde eeuw, en ‘De Lanssteek‘ van de Vlaamse school, van de 17° eeuw, een spiegelbeeld van Rubens ‘Kruisiging’.

De preekstoel met vier eikenhouten beelden is ook het vermelden waard. Tot slot de drie altaren en de prachtige glasramen.

KIKIRPA: Online fototheek